Page of ms. P: 337r ვითარ დაჯდა მარტოჲ ქალაქი, განმრავლებული ერითა? იქმნა ვითარცა ქურივი შორის თესლებსა, მთავარი ქალაქთაჲ იქმნა მოხარკჱ.
ტირილით ტიროდა ღამე და ცრემლნი საკეთეთა [ზედა] და არავინ იყო ნუგეშინისმცემელ მისა ყოველთაგან მოყუარეთა მისთა; ყოველთა მეგობართა შეურაცხ-ყვეს იგი, ექმნა მათ მტერ.
წარიტყუენა იერუსალჱმი სიმდაბლისაგან თჳსისა, მთავართაგან მონებისაგან თჳსისა დაიმკჳდრა წარმართთა შორის, არა პოვა განსუენებაჲ; ყოველნი მდევარნი მისნი ეწინეს მას.
გზანი სიონისანი იგლოვენ, რამეთუ არავინ არს მომავალი დღესასწაულსა მისსა; ყოველნი ბჭენი მისნი განრყუნით არიან, მღდელნი მისნი სულთ-ითქუმენ, ქალწულნი მისნი ტყუედ წარყვანებულ არიან და იგინი განმწარებულ Page of ms. P: 337v მას შინა.
იქმნეს მაჭირვებელნი მისნი თავად და მტერნი მისნი წარმომართებულ არიან, რამეთუ უფალმან დაამდაბლნა იგინი სიმდაბლითა უსჯულოებისა მათისაჲთა; ჩჩჳლნი მისნი განვიდეს ტყუედ წინაშე პირსა მაჭირვებელისა მათისასა.
და წარვიდა ასულისაგან სიონისა ყოველი შუენიერებაჲ მისი; იქმნნენ მთავარნი მათნი ვითარცა ვერძნი, რომელთა არა პოიან საძოვარი და განვიდეს არა ძალითა წინაშე პირსა მდევარისასა.
და მოიჴსენნა იერუსალჱმმან დღენი სიმდაბლისა მისისანი, ყოველნი გულისსათქუმელნი, რაოდენ იყვნეს დღეთაგან დასაბამთაჲთა დაცემითა ერისა მისისაჲთა ჴელისაგან მაჭირვებელთა მისთაჲსა, და არავინ იყო მწჱ მისა. იხილეს მტერთა მისთა და განიცინნეს მტერობასა მათსა.
ცოდვაჲ ცოდა ისრაჱლმან, ამისთჳს სარგებელ-ექმნა. ყოველთა მადიდებელთა მისთა დაამდაბლეს იგი, რამეთუ იხილეს სარცხჳნელი მისი, და იგიცა სულთ-ითქუმიდა და მიიქცა მართლუკუნ.
არაწმიდებაჲ მისი ფერჴთა მისთა ქუეშე, არა მოიჴსენა უკუანაჲსკნელი მისი და შთაიყვანა იგი გარდასკნელად; არავინ იყო ნუგეშინისმცემელ მისა. იხილა უფალმან, რამეთუ განდიდნა მტერი.
ჴელნი მისნი განიპყრნა მაჭირვებელმან ყოველთა ზედა გულისსათქუმელთა მისთა, რამეთუ იხილნა წარმართნი, შემავალნი სიწმიდესა მისსა, რომელთაჲ ამცენ არაშესლვაჲ ეკლესიასა შინა.
ყოველი ერი მისი სულთ-ითქუნენ და ეძიებენ პურსა; მისცენ გულისსათქუმელი საჭმლისათჳს მოქცევად სული. იხილე, უფალო, და მოხედე, რამეთუ იქმნა იგი შეურაცხ.
Page of ms. P: 338r განიპყრნა სიონმან ჴელნი თჳსნი, და არავინ არს ნუგეშინისმცემელ მისა. ამცნო უფალმან იაკობს გარემო მისა მაჭირვებელნი მისნი. იქმნა იერუსალჱმი ვითარცა დედაკაცი გამოჯდომილი შორის მათსა.
მართალ არს უფალი; რამეთუ პირი მისი განამწარეს. ისმინეთ ყოველმან ერმან და იხილენ სალმობაჲ ჩემი. ქალწულნი ჩემნი განვიდეს ტყუედ.
უწოდე ტრფიალთა ჩემთა, ხოლო მათ შეურაცხ-მყვეს მე. მღდელნი ჩემნი და მოხუცებულნი ჩემნი ქალაქსა შინა მოაკლდეს, რამეთუ ითხოვდეს საზრდელსა მათსა, რაჲთა მოიქცენ სულნი მათნი, და არა პოეს.
იხილე, უფალო, რამეთუ მჭირს მე, მუცელი ჩემი შეძრწუნდა და გარდაიქცა გული ჩემი შორის, რამეთუ განმწარებით განმწარდა. გარეშე უშვილო მქმნა მე მახჳლმან, ვითარცა სახლსა შინა _ სიკუდილმან.
ისმინე, რამეთუ სულთ-ვითქუამ მე და არავინ არს ნუგეშინისმცემელ ჩემდა ყოველთა მტერთა ჩემთა ესმა ბოროტი ჩემი და განიხარეს, რამეთუ შენ ჰყავ და მოაქციე ჩემ ზედა დღჱ და მოუწოდე, და მეყო მე ვაჲმე, ვაჲმე.
შევიდენ ყოველნი უკეთურებანი მათნი წინაშე პირსა შენსა, რამეთუ მოვმარცულენ იგინი, ვითარცა მომმარცულე მე ყოველთათჳს ცოდვათა ჩემთა, რამეთუ მრავალ არიან სულთქუმანი ჩემნი.
