Page of ms. P: 338v აღასრულა უფალმან გულისწყრომაჲ მისი, მოჰფინა რისხვაჲ გულისწყრომისა მისისაჲ და აღაგზნა ცეცხლი სიონს შინა და შეჭამნა საფუძველნი მისნი.
არა ჰრწმენა მეფეთა ქუეყანისათა და ყოველთა მკჳდრთა სოფლისათა, ვითარმედ შევიდეს მტერნი და მაჭირვებელნი ბჭეთა იერუსალჱმისათა.
ცოდვათაგან წინაჲსწარმეტყუელთა მისთაჲსა, რომელნი დასთხევენ სისხლსა მართალსა,
შეირყინენ მღჳძარენი მისნი გამოსავალთა მათთა, შეიგინნეს სისხლითა, რამეთუ ვერ უძლეს მათ განრინებად, შებმა-უყვეს სამოსელსა მათსა.
განეშორენთ, არაწმიდასა, ნუ შეეხებით, რამეთუ ღაღად-ყვეს და შეირყინეს; თქუდ წარმართთა შორის, ვითარმედ: არღარა შესძინონ მწირობაჲ.
პირი უფლისაჲ ნაწილ მათა, არა შესძინოს მოხედვად მათა. პირსა მღდელთასა არა თუალ ახუნეს, მოხუცებულნი არა შეიწყალნეს,
ვიდრე ვიყვენითღა ჩუენ, მო\გუაკლდა Page of ms. P: 339r თუალთა ჩუენთა შეწევნად ჩუენდა ამაოსა ვხედევდით ჩუენ.
ვხედევდით ნათესავსა ცხორებულსა; მონადირენით მცირენი ყრმანი ჩუენნი, რაჲთა არა ვიდოდიან უბანთა ჩუენთა.
მოახლებულ არს ჟამი ჩუენი, აღესრულნენ დღენი ჩუენნი; მოიწია ჟამი უფროჲს ორბთა ცისათა მათთა ზედა, მზირ-გჳყვეს ჩუენ.
სულ პირისა ჩუენისა _ ქრისტჱ უფალი _ შეიპყრა განხრწნილებასა შინა მათსა, რომლისა ვთქუთ, ვითარმედ: აჩრდილთა ქუეშე ვცხონდით წარმართთა შორის.
გიხაროდენ და მხიარულ იყავ, ასული ეგე ედომისი, რომელი დამკჳდრებულ ხარ ქუეყანასა, რამეთუ შენ ზედაცა განვიდეს სასუმელი უფლისაჲ, დაითრო და წარმოსთხიო.
მოაკლდეს უსჯულოებანი შენნი, ასულო სიონისაო, არა შესძინოს ტყუედ წარცემად შენდა. მოხედა ურჩულოებასა შენსა უფალმან, ასულო ედომისაო, გამოაცხადა უსჯულოებაჲ შენი.
