| Strophe: S1292/K1292 | ||
| Verse: a | აწ საყვარელსა მიუწერს | გულ-ამოსკვნილი, მტირალი, |
| Verse: b | მისმანვე ცრემლმან დაუვსის, | ვის ედებოდა ვის * ალი! |
| Verse: c | დაწერა წიგნი, მსმენელთა | გულისა გასაგმირალი, |
| Verse: d და | ვარდი გააპის, გამოჩნდის | მუნ ბროლი გამომჭვირალი. |
| Strophe: S1293/K1293 | ||
| Verse: a | "ჰე ჩემო, ესე უსტარი | არს ჩემგან მონაღვაწები, |
| Verse: b | ტანი კალმად მაქვს, კალამი- | ნავღელსა ამონაწები, |
| Verse: c | მე გული შენი ქაღალდად | გულსავე ჩემსა ვაწები, - |
| Verse: d და | გულო, შავ-გულო, დაბმულხარ, | ნუ აეხსნები, აწ ები! |
| Strophe: S1294/K1294 | ||
| Verse: a | ხედავცა*, ჩემო, სოფელი | რათა საქმეთა მქმნელია! |
| Verse: b | რაზომცა ნათობს სინათლე, | ჩემთვის ეგრეცა ბნელია. |
| Verse: c | ბრძენნი იცნობენ, სწუნობენ, | მით მათგან საწუნელია; |
| Verse: d და | უშენოდ ჩემი სიცოცხლე, | ვამე*, რა დიდი ძნელია! |
| Strophe: S1295/K1295 | ||
| Verse: a | ჰხედავ, ჩემო, ვით გაგვყარნა | სოფელმან და ჟამმან კრულმან? |
| Verse: b | ვეღარ გნახე საყვარელი | მხიარული მხიარულმან, |
| Verse: c | ნეტარ, რა ქმნას უშენომან | გულმან, შენგან დალახვრულმან! |
| Verse: d და | გაგიცხადა დამალული | გონებამან დაფარულმან. |
| Strophe: S1296/K1296 | ||
| Verse: a | შენმან მზემან, აქანამდის | შენ ცოცხალი არ მეგონე; |
| Verse: b | ჩემი მეთქვა: გარდასრულდა | სიცოცხლე და ყოვლი ღონე; |
| Verse: c | აწ რა მესმა, შემოქმედი | ვადიდე და ღმერთსა ვჰმონე, |
| Verse: d და | ჩემი ყველა აქამდისი | ჭირი ლხინსა შევაწონე. |
| Strophe: S1297/K1297 | ||
| Verse: a | შენი სიცოცხლე მეყოფის | ჩემად იმედად გულისად, |
| Verse: b | გულისა* ერთობ წყლულისა | და ასრე დადაგულისად! |
| Verse: c | მომიგონებდე, გახსოვდე* | მე შენთვის დაკარგული სად; |
| Verse: d და | ვზი მზრდელად სიყვარულისა, | მის ჩემგან დანერგულისად. |
| Strophe: S1298/K1298 | ||
| Verse: a | სხვად, ჩემო, ჩემი ამბავი | ჩემგან არ მოგეწერების: |
| Verse: b | ენა დაშვრების, მოსმენით | არვისგან დაიჯერების. |
| Verse: c | ფატმან წამგვარა გრძნეულთა, | ღმერთი-მცა მას ეტერების! |
| Verse: d და | აწ კვლა ქმნა იგი სოფელმან, | რაცა მას შეეფერების. |
| Strophe: S1299/K1299 | ||
| Verse: a | აწ სოფელმან უარესი | ჭირი ჭირსა დამისართა, |
| Verse: b | არ დასჯერდა ბედი ჩემი | მათ პატიჟთა მრავალ-გვართა, |
| Verse: c | კვლაცა მიმცა შესაპყრობლად | ქაჯთა, ძნელად საომართა; |
| Verse: d და | ბედმან გვიყო ყველაკაი, | ჩემო, რაცა დაგვემართა! |
| Strophe: S1300/K1300 | ||
| Verse: a | ციხეს ვზი ეზომ მაღალსა, | თვალნი ძლივ გარდასწვდებიან, |
| Verse: b | გზა გვირაბითა შემოვა, | მცველნი მუნ ზედა-დგებიან, |
| Verse: c | დღისით და ღამით მოყმენი | ნობათსა არ დასცდებიან, |
| Verse: d და | მათთა შემბმელთა დაჰხოცენ, | მართ ცეცხლად მოედებიან. |
| Strophe: S1301/K1301 | ||
| Verse: a | ნუთუ ესენი გეგონნენ | სხვათა მებრძოლთა წესითა! |
| Verse: b | ნუცა მე მომკლავ ჭირითა, | ამისგან უარესითა; |
| Verse: c | შენ მკვდარსა გნახავ, დავიწვი, | ვითა აბედი კვესითა; |
| Verse: d და | მოგშორდი, დამთმე გულითა, | კლდისაცა უმაგრესითა! |
| Strophe: S1302/K1302 | ||
| Verse: a | შენ, საყვარელო, ნუ სჭმუნავ | ჭმუნვითა ამისთანითა, |
| Verse: b | ჩემი სთქვა: სხვათა მიჰხვდების | იგი ალვისა ტანითა. |
| Verse: c | არამ სიცოცხლე უშენოდ! | ვარ აქამდისცა ნანითა; |
| Verse: d და | ან თავსა კლდეთა ჩავიქცევ, | ანუ მოვიკლავ დანითა. |
| Strophe: S1303/K1303 | ||
| Verse: a | შენმან მზემან, უშენოსა | ვერვის მიჰხვდეს მთვარე შენი, |
| Verse: b | შენმან მზემან, ვერვის მიჰხვდეს, | მო-ცა-ვიდენ სამნი მზენი! |
| Verse: c | აქათ თავსა გარდავიქცევ, | ახლოს მახლვან დიდნი კლდენი, |
| Verse: d და | სული ჩემი შეივედრე, | ზეცით მომხვდენ ნუთუ ფრთენი. |
| Strophe: S1304/K1304 | ||
| Verse: a | ღმერთსა შემვედრე, ნუთუ კვლა | დამხსნას სოფლისა შრომასა, |
| Verse: b | ცეცხლსა, წყალსა და მიწასა, | ჰაერთა თანა ძრომასა; |
| Verse: c | მომცნეს ფრთენი და აღვფრინდე, | მივჰხვდე მას ჩემსა ნდომასა, |
| Verse: d და | დღისით და ღამით ვჰხედვიდე | მზისა ელვათა კრთომასა. |
| Strophe: S1305/K1305 | ||
| Verse: a | მზე უშენოდ ვერ იქმნების, | რათგან შენ ხარ მისი წილი, |
| Verse: b | განაღამცა მას ეახელ | მისი ეტლი, არ თუ წბილი! |
| Verse: c | მუნა გნახო, მადვე გსახო, | გამინათლო გული ჩრდილი, |
| Verse: d და | თუ სიცოცხლე მწარე მქონდა, | სიკვდილი-მცა მქონდა ტკბილი! |
| Strophe: S1306/K1306 | ||
| Verse: a | მე სიკვდილი აღარ მიმძიმს, | შემოგვედრებ რათგან სულსა, |
| Verse: b | მაგრა შენი სიყვარული | ჩავიტანე, ჩამრჩა გულსა; |
| Verse: c | მომეგონოს მოშორვება, | მემატების წყლული წყლულსა; |
| Verse: d და | ნუცა მტირ და ნუცა მიგლოვ, | ჩემო, შენთვის დაკარგულსა*! |
| Strophe: S1307/K1307 | ||
| Verse: a | წადი, ინდოეთს მიჰმართე, | არგე რა ჩემსა მშობელსა, |
| Verse: b | მტერთაგან შეიწრებულსა, | ყოვლგნით ხელ-აღუპყრობელსა, |
| Verse: c | გულსა ალხინე ჩემისა | მოშორვებისა მთმობელსა, |
| Verse: d და | მომიგონებდი მტირალსა, | შენთვის ცრემლ-შეუშრობელსა! |
| Strophe: S1308/K1308 | ||
| Verse: a | რაცა ვიჩივლე ბედისა | ჩემისა, კმა საჩივარად; |
| Verse: b | ცან, სამართალი მართალი | გულისა გულსა მივა რად. |
| Verse: c | შენთვის მოვკვდები, გავხდები | ყორანთა დასაყივარად*, |
| Verse: d და | ვირე ცოცხალ ვარ, გეყოფი* | სატირლად და სატკივარად. |
| Strophe: S1309/K1309 | ||
| Verse: a | აჰა, ინიშნე ნიშანი | შენეულისა რიდისა! |
| Verse: b | გარდმიკვეთია ალამი, | ჩემო, ერთისა კიდისა, |
| Verse: c | ესეღა დაგრჩეს სანაცვლოდ | მის იმედისა დიდისა. |
| Verse: d და | რისხვით მობრუნდა ბორბალი | ჩვენ ზედა ცისა შვიდისა". |
| Strophe: S1310/K1310 | ||
| Verse: a | ესე წიგნი, საყვარელსა | მისსა თანა მინაწერი, |
| Verse: b | რა დაწერა, გარდაჰკვეთა | მათ რიდეთა ერთი წვერი. |
| Verse: c | თავ-მოხდილსა დაუშვენდა | სისხო, სიგრძე, თმათა ფერი, |
| Verse: d და | ალვისაგან სული მოქრის, | ყორნის ფრთათათ* მონაბერი. |
| Strophe: S1311/K1311 | ||
| Verse: a | იგი მონა წამოვიდა, | გულანშაროს მომავალი, |
| Verse: b | წამ-ერთ მიხდა ფატმანისსა, | დღე იარა არ-მრავალი. |
| Verse: c | რა ავთანდილს გაუსრულდა | საქმე მისი სასურვალი, |
| Verse: d და | ხელ-აღპყრობით ღმერთსა ჰმადლობს | ცნობა-სრული, არა მთრვალი. |
| Strophe: S1312/K1312 | ||
| Verse: a | ფატმანს უთხრა: "გამისრულდა | ჟამად საქმე საწადელი, |
| Verse: b | დიდი შენი მოჭირვება | ჩემგან არის გარდუხდელი, |
| Verse: c | წავალ, დგომად აღარა მცალს, | დრო მოსრულა შარშანდელი, |
| Verse: d და | ფიცხლავ ქაჯეთს მოვიყვანო | მათი მომსპობ-ამწყვედელი". |
| Strophe: S1313/K1313 | ||
| Verse: a | ხათუნმან უთხრა: "ჰე ლომო, | ცეცხლი აწ უფრო ცხელდების, |
| Verse: b | მოეშორვების ნათელსა, | გული ამისთვის ბნელდების; |
| Verse: c | ისწრაფე, ჩემი ნუ გაგვა, | ხელი ეგრეცა ხელდების, |
| Verse: d და | თუ ქაჯნი მოგესწრებიან, | მუნ მისლვა გაგიძნელდების". |
| Strophe: S1314/K1314 | ||
| Verse: a | ყმამან ფრიდონის მონანი | უხმნა, მას თანა ხლებულნი, |
| Verse: b | უბრძანა: "მკვდარნი აქამდის | აწღა ვართ დაცოცხლებულნი, |
| Verse: c | რაცა გვინდოდა, მისითა | სმენითა გახარებულნი*, |
| Verse: d და | ჩვენთა მტერთანი გიჩვენნე | წყლულნი მით ვაგლახებულნი*! |
| Strophe: S1315/K1315 | ||
| Verse: a | მიდით და ფრიდონს უამბეთ | ამბავი არ-ნაცქაფავი; |
| Verse: b | მე ვერა ვნახავ, ვისწრაფი, | გზა ჩემი არს ნასწრაფავი. |
| Verse: c | მან გაახაფოს ხმა ხაფი, | კვლა უფრო გასახაფავი, |
| Verse: d და | თქვენ მოგცე ლარი ყველაი | მე, ჩემი ნაალაფავი. |
| Strophe: S1316/K1316 | ||
| Verse: a | ჩემსა ზედა დიდი არის | ვალი, თქვენგან დანადები; |
| Verse: b | მადლსა სხვაებრ გარდავიხდი, | თუღა ფრიდონს შევეყრები; |
| Verse: c | აწ წაიღეთ ყველაკაი, | მეკობრეთა წანაღები, |
| Verse: d და | ამის მეტსა ვერას მოგცემ, | ვიცი, ამად გეძუნწები. |
| Strophe: S1317/K1317 | ||
| Verse: a | სახლი არ მახლავს, არ ძალ-მაქვს* | გაცემა საბოძვარისა". |
| Verse: b | მისცა მართ სავსე ხომალდი*, | რიცხვი ტურფათა ჯარისა, |
| Verse: c | უბრძანა: "წადით, წაიღეთ, | გზა წავლეთ მისვე არისა, |
| Verse: d და | ფრიდონს მიართვით უსტარი | ჩემგან, ძმად-ნაფიცარისა". |
