| Strophe: S1318/K1318 | ||
| Verse: a | დაწერა: "ფრიდონ მაღალო, | სვე-სრულო მეფეთ-მეფეო, |
| Verse: b | ლომისა მსგავსო ძალ-გულად, | მზეო შუქ-მოიეფეო, |
| Verse: c | მოვლენილო და მორჭმულო, | მტერთა სისხლისა მჩქეფეო, |
| Verse: d და | უმცროსმან ძმამან შორი-შორ | სალამი დავიყეფეო! |
| Strophe: S1319/K1319 | ||
| Verse: a | ჭირნი ვნახენ და მო-ცა-მხვდა | ნაცვალი ჭირ-ნახულისა, |
| Verse: b | კარგა მოხდომა საქმისა | ჩემისა გაზრახულისა; |
| Verse: c | მიცნია მართლად ამბავი | პირისა მზედ სახულისა, |
| Verse: d და | დამარჩენელი ლომისა მის, | ქვესკნელს დამარხულისა. |
| Strophe: S1320/K1320 | ||
| Verse: a | იგი მზე ქაჯთა მეფესა | ჰყავს, ქაჯეთს პატიმარია. |
| Verse: b | მუნ მისლვა მიჩანს* თამაშად, | თუცა გზა საომარია. |
| Verse: c | ნარგისთათ * წვიმა ბროლისა | წვიმს, ვარდი ნაწვიმარია, |
| Verse: d და | ჯერთ ქალსა ქაჯნი არ ახლვან, | მაგრა სპა უამარია. |
| Strophe: S1321/K1321 | ||
| Verse: a | გულ-მხიარული ვიხარებ, | ამად არ ცრემლი მმილდების, |
| Verse: b | სადაცა შენ და შენი ძმა | ხართ, ძნელი გაადვილდების; |
| Verse: c | რაცა მოგინდეს, უცილოდ | იქმთ, იგი არ აგცილდების, |
| Verse: d და | არ თურე* კაცმან დაგიდგნას*, | ვეჭვ, კლდეცა გაგილბილდების. |
| Strophe: S1322/K1322 | ||
| Verse: a | აწ შემინდევ, ვერა გნახე, | შორს ამისთვის წაგიარე, |
| Verse: b | გზა-გზა ყოვნად აღარა მცალს, | პატიმრად-ა იგი მთვარე; |
| Verse: c | ადრე მოვალთ მხიარულნი, | ჩვენი ნახვა გაიხარე, |
| Verse: d და | ამის მეტი რაღა გკადრო, | ძმასა ძმურად მოეხმარე. |
| Strophe: S1323/K1323 | ||
| Verse: a | ამა მონათა ჩემ ზედა | გარდაუხდელი გულია: |
| Verse: b | ამოდ მმსახურეს, თქვენი-მცა | გული ამათთვის სრულია! |
| Verse: c | ქება რად უნდა მას, ვინცა | თქვენ თანა ხან-დაზმულია? |
| Verse: d და | "მსგავსი ყველაი მსგავსსა შობს", | ესე ბრძენთაგან თქმულია". |
| Strophe: S1324/K1324 | ||
| Verse: a | ესე უსტარი დაწერა, | შეკრა და წა-ცა-ხვია მან, |
| Verse: b | მისცა ფრიდონის მონათა | ვარდმან და ვითა იამან; |
| Verse: c | შესთვალა ზეპირ, რაცა ხმდა | სრულად, მართ ვითა ჰგია, მან, |
| Verse: d და | მათ მარგალიტი უჩვენის | ძოწისა კარმან ღიამან. |
| Strophe: S1325/K1325 | ||
| Verse: a | მონახა, პოვა ავთანდილ | ნავი მისისა მხარისა, |
| Verse: b | გამოემართა იგი მზე | პირია სავსე მთვარისა, |
| Verse: c | მაგრა დაგდება უმძიმდა | ფატმანის გულ-მდუღარისა*; |
| Verse: d და | მისთა გამყრელთა ნაკადი | ჩასდის სისხლისა ღვარისა. |
| Strophe: S1326/K1326 | ||
| Verse: a | ფატმან, უსენ და მონანი | ტირან ცრემლითა ცხელითა, |
| Verse: b | იტყვიან: "მზეო, რა გვიყავ? | დაგვწვენ ცეცხლითა მწველითა! |
| Verse: c | რად დაგვაბნელენ შენისა | მოშორვებისა ბნელითა? |
| Verse: d და | და-ცა-გვმარხენო ხელითა | ჩვენისა დამმარხველითა?" |
