| Strophe: S1374/K1374 | ||
| Verse: a | რა გათენდა, გაემართნეს, | წაიტანეს ასმათ თანა, |
| Verse: b | ნურადინის ქვეყანამდის | შეისვიან მათ უკანა; |
| Verse: c | მუნ ვაჭარმან ოქროს ფასად | ცხენი მისცა, არ უძღვანა; |
| Verse: d და | ავთანდილ კმა ყოლაუზად, | სხვა-მცა ვინღა წაიტანა! |
| Strophe: S1375/K1375 | ||
| Verse: a | იარეს და ზედა შეჰხდეს | ნურადინის მეჯოგეთა; |
| Verse: b | ჯოგი ნახეს, მოეწონა, | ფრიდონისთვის ეაგეთა. |
| Verse: c | მუნ ავთანდილს ინდო ეტყვის: | "გაქმნევ კარგთა სიშმაგეთა, |
| Verse: d და | მოდი, ფრიდონს ველაღობნეთ, | ჯოგსა მისსა მოვადგეთა! |
| Strophe: S1376/K1376 | ||
| Verse: a | ჯოგი წავუღოთ, მოსრულნი | ვესმით ჯოგისა წაღებად, |
| Verse: b | გამოემართვის საომრად, | ველთა სისხლითა დაღებად, |
| Verse: c | ანაზდად გვიცნობს, გაკრთების, | გულსა შეჰლამის დაღებად, - |
| Verse: d და | ამოა კარგი ლაღობა, | ლაღსა შე-ვე-იქმს ლაღებად". |
| Strophe: S1377/K1377 | ||
| Verse: a | დაუწყეს პყრობა ტაიჭთა | ფრიდონის უკეთესებსა. |
| Verse: b | მუნ მეჯოგეთა ფანოსი | შეექმნა, ეკრა კვესებსა; |
| Verse: c | უყივლეს.: "ვინ ხართ, მოყმენო, | ვინ იქმთ საქმესა ზესებსა? |
| Verse: d და | ჯოგი მისია, ვინ მტერსა | ჰკრავს ხრმალსა, არ აკვნესებსა". |
| Strophe: S1378/K1378 | ||
| Verse: a | მათ მშვილდები დაიწვადეს, | მეჯოგეთა გაეკიდნეს. |
| Verse: b | მეჯოგენი მიიზახდეს, | ხმანი მათნი გაადიდნეს: |
| Verse: c | "გვიშველეთო, გვიშველეთო, | მეკობრეთა ამოგვწყვიდნეს!" |
| Verse: d და | ხმა შეიქმნა, შეიყარნეს, | ფრიდონს ჰკადრეს, არ დაჰრიდნეს. |
| Strophe: S1379/K1379 | ||
| Verse: a | შეეკაზმა ფრიდონ, შეჯდა, | შეკაზმული გამოვიდა. |
| Verse: b | ხმა შეიქმნა, შეიყარნეს, | რაზმი ველთა დაჰფარვიდა. |
| Verse: c | იგი მზენი მოეგებნეს, | ვის ზამთარი ვერ დაჰზრვიდა; |
| Verse: d და | დაეხურა ზარადები, | პირსა მათსა უფარვიდა. |
| Strophe: S1380/K1380 | ||
| Verse: a | რა ტარიელ ფრიდონ იცნა, | თქვა: "ვნახეო, ვინცა მინა". |
| Verse: b | მუზარადი მოიხადა, | გაიღიმნა, გაიცინა; |
| Verse: c | ფრიდონს უთხრა: "რასა ჰლამი, | ჩვენი მოსლვა რას გეწყინა? |
| Verse: d და | პურად ავი მასპინძელი | მოგვეგებვი ომად წინა!" |
| Strophe: S1381/K1381 | ||
| Verse: a | ფრიდონ ფიცხლავ გარდაიჭრა, | დავარდა და თაყვანის-სცა. |
| Verse: b | იგინიცა გარდაუხდეს*, | მოეხვივნეს, აკოცისცა *. |
| Verse: c | ფრიდონ ღმერთსა ხელ-აღპყრობით | უსაზომო მადლი მისცა; |
| Verse: d და | დიდებულნი აკოცებდეს, | იცნობდიან იგი ვისცა. |
| Strophe: S1382/K1382 | ||
| Verse: a | ფრიდონ უთხრა: "რასა სდეგით? | მოგელოდი უწინარე, |
| Verse: b | მე მზა ვარო, სამსახური | თქვენი რა-მცა დავიზარე!" |
| Verse: c | ჰგვანდა, თუ-მცა შეყრილ იყვნეს | ორნი მზენი, ერთი მთვარე, |
| Verse: d და | ერთმანერთი დააშვენეს, | გაემართნეს, იქცეს გარე. |
| Strophe: S1383/K1383 | ||
| Verse: a | ფრიდონის სახლსა გარდახდეს | ორნივე, ტურფად გებულსა. |
| Verse: b | ტარიელ დაჯდა საჯდომსა, | ოქსინო-გარდაგებულსა, |
| Verse: c | ახლოს დაისვამს ავთანდილს, | მისსა ძმად-შეფიცებულსა; |
| Verse: d და | მათ უძღვნეს იგი აბჯარი | ფრიდონს, ჭაბუკად ქებულსა. |
| Strophe: S1384/K1384 | ||
| Verse: a | უთხრეს: "ჯერთ ჟამად არა გვაქვს | სხვა შენთვის არმაღანია, |
| Verse: b | მაგრა ტურფანი მრავალნი | ქვე სადმე* გვისხენ სხვანია". |
| Verse: c | მან დასდვა პირი მიწასა, | არ დაიყოვნა ხანია: |
| Verse: d და | "ჩემთვის ამისი ბოძება | არს თქვენი შესაგვანია". |
| Strophe: S1385/K1385 | ||
| Verse: a | გამოისვენეს მას ღამით | ფრიდონის მასპინძლობითა; |
| Verse: b | აბანოს ბანნა, აავსნა | შესამოსლისა ძღვნობითა, |
| Verse: c | დამოსნა ტურფა-ტურფითა*, | ერთმანერთისა მჯობითა, |
| Verse: d და | თვალ-მარგალიტი ღარიბი | უძღვნა ოქროსა გობითა. |
| Strophe: S1386/K1386 | ||
| Verse: a | უთხრა, თუ: "ესე სიტყვაა | ავისა მასპინძელისა, |
| Verse: b | ჰგავს, მომწყენოდეს სტუმრობა | თქვენ ბრძნისა ვითა ხელისა, |
| Verse: c | მაგრა აწ ყოვნა არ ვარგა, | წალვა სჯობს გზისა გრძელისა, |
| Verse: d და | თუ ქაჯნი მოგვესწრებიან, | საეჭვი არს სიძნელისა. |
| Strophe: S1387/K1387 | ||
| Verse: a | დიდთა რას ვაქმნევთ ლაშქართა? | კარგნი გვინდან და ცოტანი; |
| Verse: b | სამასი კაცი გვეყოფისთ, | წავიდეთ მართ* მეოტანი; |
| Verse: c | ჩვენ ქაჯეთს ქაჯთა საომრად* | დავაგნეთ ხრმალთა კოტანი, |
| Verse: d და | მას ადრე ვჰპოვებთ, ვისიცა | მოგვკლავს ალვისა, მო-, ტანი. |
| Strophe: S1388/K1388 | ||
| Verse: a | ქაჯეთს ერთხელ კვლაც* ყოფილ ვარ, | ჰნახავთ, თქვენცა გემაგრების; |
| Verse: b | ყოვლგნით კლდეა, გარეშემო | მტერი ვერა მოადგების; |
| Verse: c | თუ იდუმალ არ შევუვალთ, | ცხადად შებმა არ ეგების, |
| Verse: d და | მით ლაშქარი არად გვინდა, - | რაზმი მალვით ვერ მოგვყვების". |
| Strophe: S1389/K1389 | ||
| Verse: a | იგინიცა დაემოწმნეს | ამა მისსა ნაუბარსა. |
| Verse: b | მუნ დააგდეს ქალი ასმათ, | ფრიდონ მისცემს საჩუქარსა. |
| Verse: c | თვით სამასსა ცხენოსანსა | წაიტანდეს, გმირთა დარსა. |
| Verse: d და | ბოლოდ ღმერთი გაუმარჯვებს | ყოვლსა, პირველ შენაზარსა. |
| Strophe: S1390/K1390 | ||
| Verse: a | ზღვა გაიარეს სამთავე | ერთგან ძმად შეფიცებულთა; |
| Verse: b | ფრიდონ გზა იცის, იარეს, | დღისით და ღამით რებულთა. |
| Verse: c | ფრიდონ თქვა: "ვახლავთ არეთა | ჩვენ, ქაჯეთს მიახლებულთა, |
| Verse: d და | აქათგან ღამით ვლა გვინდა, | მით არას გამჟღავნებულთა". |
| Strophe: S1391/K1391 | ||
| Verse: a | ამა ფრიდონის თათბირსა | სამნივე ერთგან ჰზმიდიან: |
| Verse: b | რა გაუთენდის, დადგიან | და ღამით ფიცხლავ ვლიდიან; |
| Verse: c | მივიდეს, აჩნდა ქალაქი, | მცველთა ვერ დასთვალვიდიან, |
| Verse: d და | გარე კლდე იყო, გუშაგთა | ხმა ჯარვით გაადიდიან. |
| Strophe: S1392/K1392 | ||
| Verse: a | გვირაბის კარსა ჭაბუკი | ათი ათასი მცველია. |
| Verse: b | მათ ლომთა ნახეს ქალაქი, | მთვარე დგას მუნ ნათელია; |
| Verse: c | თქვეს: "ვითათბიროთ, ვითა ვქმნათ*, | აწ გამორჩევა ძნელია; |
| Verse: d და | ასი ათასსა აჯობებს, | თუ გამორჩევით მქმნელია". |
