TITUS
Rudolf von Ems, Alexander
Part No. 261
Previous part

Chapter: 261     
Verse: 20897    Die sint mir all undertân.
Verse: 20898    
ich wil varn in Sogdîân,
Verse: 20899    
daz ist ein wol beslozzen lant.
Verse: 20900    
Oxus ist uns ein slozbant
Verse: 20901    
daz umbe daz lant vliuzet,
Verse: 20902    
gebirge uns ouch besliuzet
Verse: 20903    
mit vesten zallen sîten.
Verse: 20904    
aldâ wil ich bîten
Verse: 20905    
der helfe diu mir komen sol.'
Verse: 20906    
der rât geviel in allen wol
Verse: 20907    
und rieten ez ouch alle gar.
Verse: 20908    
truoc man aber trinken dar,
Verse: 20909    
wîn môraz lûtertranc
Verse: 20910    
siropel mete daz sie twanc
Verse: 20911    
mit schalle mangerhande drô:
Verse: 20912    
wie möhte sîn genesen
Verse: 20913    
Alexander und sîn her?
Verse: 20914    
diu wirtschaft machte in âne wer!
Verse: 20915    
des selben ouch noch vil geschiht
Verse: 20916    
daz man den wîs von wîne siht,
Verse: 20917    
manhaft und rîche,
Verse: 20918    
dem ein tumber ist gelîche,
Verse: 20919    
im der hôhe muot zergât
Verse: 20920    
den er von dem wîne hât.

Verse: 20921    
saz obe dem tische
Verse: 20922    
Cobares von Medîâ
Verse: 20923    
daz was ein werder degen wîs
Verse: 20924    
der hâte an kunst vil hôhen prîs
Verse: 20925    
und an meisterlîcher kraft,
Verse: 20926    
er was getriuwe und ellenthaft.
Verse: 20927    
der sprach 'ir herren alle,
Verse: 20928    
ir sît in grôzem schalle.
Verse: 20929    
volgen mir! ich râte daz
Verse: 20930    
iemen hie durch sînen haz
Verse: 20931    
ze redenn alsô gâch
Verse: 20932    
daz er rede, des er dar nâch
Verse: 20933    
den Kriechen lougen müeze.
Verse: 20934    
manec rede ist süeze
Verse: 20935    
diu lîhte ein sûrez ende nimt:
Verse: 20936    
übermuot niht wol gezimt
Verse: 20937    
dem der niht mac rîchen.
Verse: 20938    
man sol wol gelîchen
Verse: 20939    
die rüemesær den giezen
Verse: 20940    
die man hœrt lûte diezen:
Verse: 20941    
sus tuont die rüemesære
Verse: 20942    
die rüemlîcher mære
Verse: 20943    
mit schalle zallen zîten phlegent
Verse: 20944    
und sich ze hôhe an prîse wegent.
Verse: 20945    
diu grôzen wazzer stille stânt
Verse: 20946    
diu vil kraft âne diezen hânt.
Verse: 20947    
alsô tuot ein iegelich degn
Verse: 20948    
der kan guoter zühte phlegn.

Verse: 20949    
Herre, solt - daz rât ich -
Verse: 20950    
des vil wol berâten dich
Verse: 20951    
wie dich dem künge erwerst
Verse: 20952    
und dich vor sîner kraft generst.
Verse: 20953    
die wege die varn wilt,
Verse: 20954    
die sint ouch im vor gezilt.
Verse: 20955    
maht im niht die strâze erwern,
Verse: 20956    
wil er sie varn mit sînen hern.
Verse: 20957    
tuo als die noch hânt getân
Verse: 20958    
die in wolden ie bestân,
Verse: 20959    
und gip dich und dîniu lant
Verse: 20960    
gar in Alexanders hant,
Verse: 20961    
wan dich niemer im erwerst,
Verse: 20962    
in swelhez lant hine verst:
Verse: 20963    
ez mac von sînen listen
Verse: 20964    
niemen sich gevristen,
Verse: 20965    
dem er gehaz und vîent ist,
Verse: 20966    
dem vrumt deweder kraft noch list,
Verse: 20967    
er müeze von im sîn verlorn.
Verse: 20968    
diu rede was dem vürsten zorn
Verse: 20969    
daz er in maz gein im kranc,
Verse: 20970    
von dem tische er ûf spranc
Verse: 20971    
und wolde in gerne erslagen hân
Verse: 20972    
der in hæte verlân.
Verse: 20973    
in behabeten sîne man.
Verse: 20974    
Cobares heimlîche entran,
Verse: 20975    
in Alexanders her er vuor,
Verse: 20976    
sîne helfe er im swuor
Verse: 20977    
und seite im al diu mære
Verse: 20978    
wie ez ergangen wære
Verse: 20979    
und wie er dar zuo zim entran.
Verse: 20980    
Alexander gewan
Verse: 20981    
an sich den wîsen wîgant
Verse: 20982    
und lêch im liut unde lant.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Rudolf von Ems, Alexander.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.