TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 722
Previous part

Chapter: 722 
722


Verse: 1    mit Bêâkurse komen sint
Verse: 2    
mêr danne vünfzec klâriu kint,

Verse: 3    
die von ir arte gâben liehten schîn,
Verse: 4    
herzogen unde grævelîn.

Verse: 5    
reit ouch etslîch küneges sun.
Verse: 6    
sach man grôz emphâhen tuon

Verse: 7    
von den kinden ze beider sît:
Verse: 8    
si emphiengen ein ander âne nît.

Verse: 9    
Bêâkurs phlac varwe lieht:
Verse: 10    
der künec sich vrâgens sûmte niht,

Verse: 11    
Bêne im sagete mære,
Verse: 12    
wer der klâre ritter wære:

Verse: 13    
"ez ist Bêâkurs, Lôtes kint."
Verse: 14    
dâhte er: "herze, vint

Verse: 15    
si, diu dem gelîche.
Verse: 16    
der hie rîtet minneclîche,

Verse: 17    
si ist vür wâr sîn swester.
Verse: 18    
diu geworht in Sinzester

Verse: 19    
mit ir sparwære sande mir den huot,
Verse: 20    
ob si mir mêr genâde tuot,

Verse: 21    
al irdeschiu rîcheit,
Verse: 22    
ob diu erde wære noch alsô breit,

Verse: 23    
vür næme ich si einen.
Verse: 24    
si solz mit triuwen meinen:

Verse: 25    
ûf ir genâde kum ich hie.
Verse: 26    
si hât mich getrœstet ie,

Verse: 27    
ich getrûwe ir wol, daz si mir tuot,
Verse: 28    
von sich hœhet baz mîn muot."

Verse: 29    
in nam ir klâren bruoder hant
Verse: 30    
in die sîne, diu was ouch lieht erkant.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.