TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 731
Previous part

Chapter: 731 
731


Verse: 1    schœner hôchgezît ergienc.
Verse: 2    
Ginôvêr in ir phlege emphienc

Verse: 3    
Itonjê und ir âmîs,
Verse: 4    
den werden künec, der manegen prîs

Verse: 5    
mit ritterschefte ê dicke erranc,
Verse: 6    
des in Itonjê minne twanc.

Verse: 7    
ze herbergen maneger reit,
Verse: 8    
dem hôhiu minne vuocte leit.

Verse: 9    
des nahtes um ir ezzen
Verse: 10    
muge wir mære wol vergezzen.

Verse: 11    
swer werder minne phlac,
Verse: 12    
der wunschte der naht vür den tac.

Verse: 13    
der künec Gramoflanz enbôt
Verse: 14    
(des twanc in hôchverte nôt)

Verse: 15    
ze Rosche Sabînes den sînen,
Verse: 16    
si solden sich des pînen,

Verse: 17    
daz si abe bræchen dem mer
Verse: 18    
und vor tage kœmen mit sînem her

Verse: 19    
und daz sîn marschalc næme
Verse: 20    
stat, diu her gezæme.

Verse: 21    
"mir selben prüevet hôhiu dinc,
Verse: 22    
ieslîchem vürsten sunderrinc."

Verse: 23    
des wart diu hôhe koste erdâht.
Verse: 24    
die boten vuoren: was ez naht.

Verse: 25    
man sach manegen trûregen lîp,
Verse: 26    
den daz gelêret heten wîp,

Verse: 27    
wan swem sîn dienst verswindet,
Verse: 28    
daz er niht lônes vindet,

Verse: 29    
dem muoz gein sorgen wesen gâch,
Verse: 30    
enreiche wîbe helfe nâch.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.