TITUS
Sachsenspiegel
Part No. 258
Previous part

Chapter: XC 
XC. Wenne man einen gemorten man begrabit unde nicht begrabin muz ane des richteres orlop. Wer einen gewunten man zu dorfe vuret, ab der stirbit.


Paragraph: 1.     Wirt ein man gemort uf dem velde, unde en weiz man ez nicht, wer ez getan hat, wer den begrebit uffe dem velde adir in dem dorfe mit wissenschaft siner gebure, her en missetot nicht.
Paragraph: 2.    
Wert ouch einem manne sin mag ader sin vrent erslagen, her muz en wol begraben, dennoch daz her wol weiz, wer en erslagen hat, her en habe der klage mit deme toden vor gerichte begonst, so muz her mit im volklagen unde en muz sin nicht begraben ane des richters orlop, de wile de klage ungeleget ist.
Paragraph: 3.    
Ervelt sich ein man, ader wirt her gewunt ader geslagen, also sere, daz her zu dorfe nicht komen en mag, wer den in treit, unde stirbit her binnen siner gewere, her sal ez blieben ane schaden. Sine erben sollen im sine kost gelden, ab sin gut, daz her bi im hat, wenne her stirbit, minre wert iz denne de kost, de her mit im gehabit hat.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Sachsenspiegel.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 7.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.