TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 42
Previous part

Chapter: 14 
Verse: 1    ῏Ην δὲ τὸ πάσχα καὶ τὰ ἄζυμα μετὰ δύο ἡμέρας. καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς πῶς αὐτὸν ἐν δόλῳ κρατήσαντες ἀποκτείνωσιν·
Verse: 2    ἔλεγον γάρ, Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, μήποτε ἔσται ϑόρυβος τοῦ λαοῦ.
Verse: 3    Καὶ ὄντος αὐτοῦ ἐν Βηϑανίᾳ ἐν τῇ οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ κατακειμένου αὐτοῦ ἦλϑεν γυνὴ ἔχουσα ἀλάβαστρον μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτελοῦς· συντρίψασα τὴν ἀλάβαστρον κατέχεεν αὐτοῦ τῆς κεϕαλῆς.
Verse: 4    ἦσαν δέ τινες ἀγανακτοῦντες πρὸς ἑαυτούς, Εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη τοῦ μύρου γέγονεν;
Verse: 5    ἠδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ μύρον πραϑῆναι ἐπάνω δηναρίων τριακοσίων καὶ δοϑῆναι τοῖς πτωχοῖς· καὶ ἐνεβριμῶντο αὐτῇ.
Verse: 6    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, ῎Αϕετε αὐτήν· τί αὐτῇ κόπους παρέχετε; καλὸν ἔργον ἠργάσατο ἐν ἐμοί.
Verse: 7    πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε μεϑ' ἑαυτῶν, καὶ ὅταν ϑέλητε δύνασϑε αὐτοῖς εὖ ποιῆσαι, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.
Verse: 8    ὃ ἔσχεν ἐποίησεν· προέλαβεν μυρίσαι τὸ σῶμά μου εἰς τὸν ἐνταϕιασμόν.
Verse: 9    ἀμὴν δὲ λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχϑῇ τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη λαληϑήσεται εἰς μνημόσυνον αὐτῆς.
Verse: 10    Καὶ ᾽Ιούδας ᾽Ισκαριὼϑ ὁ εἷς τῶν δώδεκα ἀπῆλϑεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς ἵνα αὐτὸν παραδοῖ [αὐτοῖς].
Verse: 11    οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐχάρησαν καὶ ἐπηγγείλαντο αὐτῷ ἀργύριον δοῦναι. καὶ ἐζήτει πῶς αὐτὸν εὐκαίρως παραδοῖ.
Verse: 12    Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔϑυον, λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ, Ποῦ ϑέλεις ἀπελϑόντες ἑτοιμάσωμεν ἵνα ϕάγῃς τὸ πάσχα;
Verse: 13    καὶ ἀποστέλλει δύο τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτοῖς, ῾Υπάγετε εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἀπαντήσει ὑμῖν ἄνϑρωπος κεράμιον ὕδατος βαστάζων· ἀκολουϑήσατε αὐτῷ,
Verse: 14    καὶ ὅπου ἐὰν εἰσέλϑῃ εἴπατε τῷ οἰκοδεσπότῃ ὅτι ῾Ο διδάσκαλος λέγει, Ποῦ ἐστιν τὸ κατάλυμά μου ὅπου τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαϑητῶν μου ϕάγω;
Verse: 15    καὶ αὐτὸς ὑμῖν δείξει ἀνάγαιον μέγα ἐστρωμένον ἕτοιμον· καὶ ἐκεῖ ἑτοιμάσατε ἡμῖν.
Verse: 16    καὶ ἐξῆλϑον οἱ μαϑηταὶ καὶ ἦλϑον εἰς τὴν πόλιν καὶ εὗρον καϑὼς εἶπεν αὐτοῖς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
Verse: 17    Καὶ ὀψίας γενομένης ἔρχεται μετὰ τῶν δώδεκα.
Verse: 18    καὶ ἀνακειμένων αὐτῶν καὶ ἐσϑιόντων ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με, ὁ ἐσϑίων μετ' ἐμοῦ.
Verse: 19    ἤρξαντο λυπεῖσϑαι καὶ λέγειν αὐτῷ εἷς κατὰ εἷς, Μήτι ἐγώ;
Verse: 20    ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Εἷς [ἐκ] τῶν δώδεκα, ὁ ἐμβαπτόμενος μετ' ἐμοῦ εἰς τὸ τρύβλιον.
Verse: 21    ὅτι ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ὑπάγει καϑὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνϑρώπῳ ἐκείνῳ δι' οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου παραδίδοται· καλὸν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήϑη ὁ ἄνϑρωπος ἐκεῖνος.
Verse: 22    Καὶ ἐσϑιόντων αὐτῶν λαβὼν ἄρτον εὐλογήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν, Λάβετε, τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά μου.
Verse: 23    καὶ λαβὼν ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς, καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες.
Verse: 24    καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Τοῦτό ἐστιν τὸ αἷμά μου τῆς διαϑήκης τὸ ἐκχυννόμενον ὑπὲρ πολλῶν·
Verse: 25    ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐκέτι οὐ μὴ πίω ἐκ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 26    Καὶ ὑμνήσαντες ἐξῆλϑον εἰς τὸ ῎Ορος τῶν ᾽Ελαιῶν.
Verse: 27    Καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς ὅτι Πάντες σκανδαλισϑήσεσϑε, ὅτι γέγραπται, Πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ τὰ πρόβατα διασκορπισϑήσονται·
Verse: 28    ἀλλὰ μετὰ τὸ ἐγερϑῆναί με προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
Verse: 29    ὁ δὲ Πέτρος ἔϕη αὐτῷ, Εἰ καὶ πάντες σκανδαλισϑήσονται, ἀλλ' οὐκ ἐγώ.
Verse: 30    καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, ᾽Αμὴν λέγω σοι ὅτι σὺ σήμερον ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἢ δὶς ἀλέκτορα ϕωνῆσαι τρίς με ἀπαρνήσῃ.
Verse: 31    ὁ δὲ ἐκπερισσῶς ἐλάλει, ᾽Εὰν δέῃ με συναποϑανεῖν σοι, οὐ μή σε ἀπαρνήσομαι. ὡσαύτως δὲ καὶ πάντες ἔλεγον.
Verse: 32    Καὶ ἔρχονται εἰς χωρίον οὗ τὸ ὄνομα Γεϑσημανί, καὶ λέγει τοῖς μαϑηταῖς αὐτοῦ, Καϑίσατε ὧδε ἕως προσεύξωμαι.
Verse: 33    καὶ παραλαμβάνει τὸν Πέτρον καὶ [τὸν] ᾽Ιάκωβον καὶ [τὸν] ᾽Ιωάννην μετ' αὐτοῦ, καὶ ἤρξατο ἐκϑαμβεῖσϑαι καὶ ἀδημονεῖν,
Verse: 34    καὶ λέγει αὐτοῖς, Περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως ϑανάτου· μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε.
Verse: 35    καὶ προελϑὼν μικρὸν ἔπιπτεν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ προσηύχετο ἵνα εἰ δυνατόν ἐστιν παρέλϑῃ ἀπ' αὐτοῦ ἡ ὥρα,
Verse: 36    καὶ ἔλεγεν, Αββα ὁ πατήρ, πάντα δυνατά σοι· παρένεγκε τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ' ἐμοῦ· ἀλλ' οὐ τί ἐγὼ ϑέλω ἀλλὰ τί σύ.
Verse: 37    καὶ ἔρχεται καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καϑεύδοντας, καὶ λέγει τῷ Πέτρῳ, Σίμων, καϑεύδεις; οὐκ ἴσχυσας μίαν ὥραν γρηγορῆσαι;
Verse: 38    γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσϑε, ἵνα μὴ ἔλϑητε εἰς πειρασμόν· τὸ μὲν πνεῦμα πρόϑυμον ἡ δὲ σὰρξ ἀσϑενής.
Verse: 39    καὶ πάλιν ἀπελϑὼν προσηύξατο τὸν αὐτὸν λόγον εἰπών.
Verse: 40    καὶ πάλιν ἐλϑὼν εὗρεν αὐτοὺς καϑεύδοντας, ἦσαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀϕϑαλμοὶ καταβαρυνόμενοι, καὶ οὐκ ᾔδεισαν τί ἀποκριϑῶσιν αὐτῷ.
Verse: 41    καὶ ἔρχεται τὸ τρίτον καὶ λέγει αὐτοῖς, Καϑεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσϑε; ἀπέχει· ἦλϑεν ἡ ὥρα, ἰδοὺ παραδίδοται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁμαρτωλῶν.
Verse: 42    ἐγείρεσϑε ἄγωμεν· ἰδοὺ ὁ παραδιδούς με ἤγγικεν.
Verse: 43    Καὶ εὐϑὺς ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος παραγίνεται ᾽Ιούδας εἷς τῶν δώδεκα καὶ μετ' αὐτοῦ ὄχλος μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων παρὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων.
Verse: 44    δεδώκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύσσημον αὐτοῖς λέγων, ῝Ον ἂν ϕιλήσω αὐτός ἐστιν· κρατήσατε αὐτὸν καὶ ἀπάγετε ἀσϕαλῶς.
Verse: 45    καὶ ἐλϑὼν εὐϑὺς προσελϑὼν αὐτῷ λέγει, ῾Ραββί, καὶ κατεϕίλησεν αὐτόν.
Verse: 46    οἱ δὲ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῷ καὶ ἐκράτησαν αὐτόν.
Verse: 47    εἷς δέ [τις] τῶν παρεστηκότων σπασάμενος τὴν μάχαιραν ἔπαισεν τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἀϕεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτάριον.
Verse: 48    καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, ῾Ως ἐπὶ λῃστὴν ἐξήλϑατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων συλλαβεῖν με;
Verse: 49    καϑ' ἡμέραν ἤμην πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων καὶ οὐκ ἐκρατήσατέ με· ἀλλ' ἵνα πληρωϑῶσιν αἱ γραϕαί.
Verse: 50    καὶ ἀϕέντες αὐτὸν ἔϕυγον πάντες.
Verse: 51    Καὶ νεανίσκος τις συνηκολούϑει αὐτῷ περιβεβλημένος σινδόνα ἐπὶ γυμνοῦ, καὶ κρατοῦσιν αὐτόν·
Verse: 52    ὁ δὲ καταλιπὼν τὴν σινδόνα γυμνὸς ἔϕυγεν.
Verse: 53    Καὶ ἀπήγαγον τὸν ᾽Ιησοῦν πρὸς τὸν ἀρχιερέα, καὶ συνέρχονται πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ γραμματεῖς.
Verse: 54    καὶ ὁ Πέτρος ἀπὸ μακρόϑεν ἠκολούϑησεν αὐτῷ ἕως ἔσω εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως, καὶ ἦν συγκαϑήμενος μετὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ ϑερμαινόμενος πρὸς τὸ ϕῶς.
Verse: 55    οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ συνέδριον ἐζήτουν κατὰ τοῦ ᾽Ιησοῦ μαρτυρίαν εἰς τὸ ϑανατῶσαι αὐτόν, καὶ οὐχ ηὕρισκον·
Verse: 56    πολλοὶ γὰρ ἐψευδομαρτύρουν κατ' αὐτοῦ, καὶ ἴσαι αἱ μαρτυρίαι οὐκ ἦσαν.
Verse: 57    καί τινες ἀναστάντες ἐψευδομαρτύρουν κατ' αὐτοῦ λέγοντες
Verse: 58    ὅτι ῾Ημεῖς ἠκούσαμεν αὐτοῦ λέγοντος ὅτι ᾽Εγὼ καταλύσω τὸν ναὸν τοῦτον τὸν χειροποίητον καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν ἄλλον ἀχειροποίητον οἰκοδομήσω·
Verse: 59    καὶ οὐδὲ οὕτως ἴση ἦν ἡ μαρτυρία αὐτῶν.
Verse: 60    καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς μέσον ἐπηρώτησεν τὸν ᾽Ιησοῦν λέγων, Οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδέν; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν;
Verse: 61    ὁ δὲ ἐσιώπα καὶ οὐκ ἀπεκρίνατο οὐδέν. πάλιν ὁ ἀρχιερεὺς ἐπηρώτα αὐτὸν καὶ λέγει αὐτῷ, Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ;
Verse: 62    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, ᾽Εγώ εἰμι, καὶ ὄψεσϑε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνϑρώπου ἐκ δεξιῶν καϑήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον μετὰ τῶν νεϕελῶν τοῦ οὐρανοῦ.
Verse: 63    ὁ δὲ ἀρχιερεὺς διαρρήξας τοὺς χιτῶνας αὐτοῦ λέγει, Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;
Verse: 64    ἠκούσατε τῆς βλασϕημίας· τί ὑμῖν ϕαίνεται; οἱ δὲ πάντες κατέκριναν αὐτὸν ἔνοχον εἶναι ϑανάτου.
Verse: 65    Καὶ ἤρξαντό τινες ἐμπτύειν αὐτῷ καὶ περικαλύπτειν αὐτοῦ τὸ πρόσωπον καὶ κολαϕίζειν αὐτὸν καὶ λέγειν αὐτῷ, Προϕήτευσον, καὶ οἱ ὑπηρέται ῥαπίσμασιν αὐτὸν ἔλαβον.
Verse: 66    Καὶ ὄντος τοῦ Πέτρου κάτω ἐν τῇ αὐλῇ ἔρχεται μία τῶν παιδισκῶν τοῦ ἀρχιερέως,
Verse: 67    καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον ϑερμαινόμενον ἐμβλέψασα αὐτῷ λέγει, Καὶ σὺ μετὰ τοῦ Ναζαρηνοῦ ἦσϑα τοῦ ᾽Ιησοῦ.
Verse: 68    ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων, Οὔτε οἶδα οὔτε ἐπίσταμαι σὺ τί λέγεις. καὶ ἐξῆλϑεν ἔξω εἰς τὸ προαύλιον[· καὶ ἀλέκτωρ ἐϕώνησεν].
Verse: 69    καὶ ἡ παιδίσκη ἰδοῦσα αὐτὸν ἤρξατο πάλιν λέγειν τοῖς παρεστῶσιν ὅτι Οὗτος ἐξ αὐτῶν ἐστιν.
Verse: 70    ὁ δὲ πάλιν ἠρνεῖτο. καὶ μετὰ μικρὸν πάλιν οἱ παρεστῶτες ἔλεγον τῷ Πέτρῳ, ᾽Αληϑῶς ἐξ αὐτῶν εἶ, καὶ γὰρ Γαλιλαῖος εἶ.
Verse: 71    ὁ δὲ ἤρξατο ἀναϑεματίζειν καὶ ὀμνύναι ὅτι Οὐκ οἶδα τὸν ἄνϑρωπον τοῦτον ὃν λέγετε.
Verse: 72    καὶ εὐϑὺς ἐκ δευτέρου ἀλέκτωρ ἐϕώνησεν. καὶ ἀνεμνήσϑη ὁ Πέτρος τὸ ῥῆμα ὡς εἶπεν αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς ὅτι Πρὶν ἀλέκτορα ϕωνῆσαι δὶς τρίς με ἀπαρνήσῃ· καὶ ἐπιβαλὼν ἔκλαιεν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.