TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 464
Chapter: 5
Verse: 1z
Καὶ
ἐγενήθη
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
τρίτῃ
,
ὡς
ἐπαύσατο
προσευχομένη
,
ἐξεδύσατο
τὰ
ἱμάτια
τῆς
θεραπείας
καὶ
περιεβάλετο
τὴν
δόξαν
αὐτῆς
Verse: 1a
καὶ
γενηθεῖσα
ἐπιϕανὴς
ἐπικαλεσαμένη
τὸν
πάντων
ἐπόπτην
θεὸν
καὶ
σωτῆρα
παρέλαβεν
τὰς
δύο
ἅβρας
καὶ
τῇ
μὲν
μιᾷ
ἐπηρείδετο
ὡς
τρυϕερευομένη
,
ἡ
δὲ
ἑτέρα
ἐπηκολούθει
κουϕίζουσα
τὴν
ἔνδυσιν
αὐτῆς
,
Verse: 1b
καὶ
αὐτὴ
ἐρυθριῶσα
ἀκμῇ
κάλλους
αὐτῆς
,
καὶ
τὸ
πρόσωπον
αὐτῆς
ἱλαρὸν
ὡς
προσϕιλές
,
ἡ
δὲ
καρδία
αὐτῆς
ἀπεστενωμένη
ἀπὸ
τοῦ
ϕόβου
.
Verse: 1c
καὶ
εἰσελθοῦσα
πάσας
τὰς
θύρας
κατέστη
ἐνώπιον
τοῦ
βασιλέως
,
καὶ
αὐτὸς
ἐκάθητο
ἐπὶ
τοῦ
θρόνου
τῆς
βασιλείας
αὐτοῦ
καὶ
πᾶσαν
στολὴν
τῆς
ἐπιϕανείας
αὐτοῦ
ἐνεδεδύκει
,
ὅλος
διὰ
χρυσοῦ
καὶ
λίθων
πολυτελῶν
,
καὶ
ἦν
ϕοβερὸς
σϕόδρα
.
Verse: 1d
καὶ
ἄρας
τὸ
πρόσωπον
αὐτοῦ
πεπυρωμένον
δόξῃ
ἐν
ἀκμῇ
θυμοῦ
ἔβλεψεν
,
καὶ
ἔπεσεν
ἡ
βασίλισσα
καὶ
μετέβαλεν
τὸ
χρῶμα
αὐτῆς
ἐν
ἐκλύσει
καὶ
κατεπέκυψεν
ἐπὶ
τὴν
κεϕαλὴν
τῆς
ἅβρας
τῆς
προπορευομένης
.
Verse: 1e
καὶ
μετέβαλεν
ὁ
θεὸς
τὸ
πνεῦμα
τοῦ
βασιλέως
εἰς
πραύτητα
,
καὶ
ἀγωνιάσας
ἀνεπήδησεν
ἀπὸ
τοῦ
θρόνου
αὐτοῦ
καὶ
ἀνέλαβεν
αὐτὴν
ἐπὶ
τὰς
ἀγκάλας
αὐτοῦ
,
μέχρις
οὗ
κατέστη
,
καὶ
παρεκάλει
αὐτὴν
λόγοις
εἰρηνικοῖς
καὶ
εἶπεν
αὐτῇ
Verse: 1f
Τί
ἐστιν
,
Εσθηρ
;
ἐγὼ
ὁ
ἀδελϕός
σου
,
θάρσει
,
οὐ
μὴ
ἀποθάνῃς
,
ὅτι
κοινὸν
τὸ
πρόσταγμα
ἡμῶν
ἐστιν
·
πρόσελθε
.
Verse: 2
καὶ
ἄρας
τὴν
χρυσῆν
ῥάβδον
ἐπέθηκεν
ἐπὶ
τὸν
τράχηλον
αὐτῆς
καὶ
ἠσπάσατο
αὐτὴν
καὶ
εἶπεν
Λάλησόν
μοι
.
Verse: 2a
καὶ
εἶπεν
αὐτῷ
Εἶδόν
σε
,
κύριε
,
ὡς
ἄγγελον
θεοῦ
,
καὶ
ἐταράχθη
ἡ
καρδία
μου
ἀπὸ
ϕόβου
τῆς
δόξης
σου
·
ὅτι
θαυμαστὸς
εἶ
,
κύριε
,
καὶ
τὸ
πρόσωπόν
σου
χαρίτων
μεστόν
.
Verse: 2b
ἐν
δὲ
τῷ
διαλέγεσθαι
αὐτὴν
ἔπεσεν
ἀπὸ
ἐκλύσεως
αὐτῆς
,
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
ἐταράσσετο
,
καὶ
πᾶσα
ἡ
θεραπεία
αὐτοῦ
παρεκάλει
αὐτήν
.
Verse: 3
καὶ
εἶπεν
ὁ
βασιλεύς
Τί
θέλεις
,
Εσθηρ
,
καὶ
τί
σού
ἐστιν
τὸ
ἀξίωμα
;
ἕως
τοῦ
ἡμίσους
τῆς
βασιλείας
μου
καὶ
ἔσται
σοι
.
Verse: 4
εἶπεν
δὲ
Εσθηρ
῾Ημέρα
μου
ἐπίσημος
σήμερόν
ἐστιν
·
εἰ
οὖν
δοκεῖ
τῷ
βασιλεῖ
,
ἐλθάτω
καὶ
αὐτὸς
καὶ
Αμαν
εἰς
τὴν
δοχήν
,
ἣν
ποιήσω
σήμερον
.
Verse: 5
καὶ
εἶπεν
ὁ
βασιλεύς
Κατασπεύσατε
Αμαν
,
ὅπως
ποιήσωμεν
τὸν
λόγον
Εσθηρ
·
καὶ
παραγίνονται
ἀμϕότεροι
εἰς
τὴν
δοχήν
,
ἣν
εἶπεν
Εσθηρ
.
Verse: 6
ἐν
δὲ
τῷ
πότῳ
εἶπεν
ὁ
βασιλεὺς
πρὸς
Εσθηρ
Τί
ἐστιν
,
βασίλισσα
Εσθηρ
;
καὶ
ἔσται
σοι
ὅσα
ἀξιοῖς
.
Verse: 7
καὶ
εἶπεν
Τὸ
αἴτημά
μου
καὶ
τὸ
ἀξίωμά
μου
·
Verse: 8
εἰ
εὗρον
χάριν
ἐνώπιον
τοῦ
βασιλέως
,
ἐλθάτω
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
Αμαν
ἐπὶ
τὴν
αὔριον
εἰς
τὴν
δοχήν
,
ἣν
ποιήσω
αὐτοῖς
,
καὶ
αὔριον
ποιήσω
τὰ
αὐτά
.
Verse: 9
Καὶ
ἐξῆλθεν
ὁ
Αμαν
ἀπὸ
τοῦ
βασιλέως
ὑπερχαρὴς
εὐϕραινόμενος
·
ἐν
δὲ
τῷ
ἰδεῖν
Αμαν
Μαρδοχαῖον
τὸν
Ιουδαῖον
ἐν
τῇ
αὐλῇ
ἐθυμώθη
σϕόδρα
.
Verse: 10
καὶ
εἰσελθὼν
εἰς
τὰ
ἴδια
ἐκάλεσεν
τοὺς
ϕίλους
καὶ
Ζωσαραν
τὴν
γυναῖκα
αὐτοῦ
Verse: 11
καὶ
ὑπέδειξεν
αὐτοῖς
τὸν
πλοῦτον
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
δόξαν
,
ἣν
ὁ
βασιλεὺς
αὐτῷ
περιέθηκεν
,
καὶ
ὡς
ἐποίησεν
αὐτὸν
πρωτεύειν
καὶ
ἡγεῖσθαι
τῆς
βασιλείας
.
Verse: 12
καὶ
εἶπεν
Αμαν
Οὐ
κέκληκεν
ἡ
βασίλισσα
μετὰ
τοῦ
βασιλέως
οὐδένα
εἰς
τὴν
δοχὴν
ἀλλ
'
ἢ
ἐμέ
,
καὶ
εἰς
τὴν
αὔριον
κέκλημαι
·
Verse: 13
καὶ
ταῦτά
μοι
οὐκ
ἀρέσκει
,
ὅταν
ἴδω
Μαρδοχαῖον
τὸν
Ιουδαῖον
ἐν
τῇ
αὐλῇ
.
Verse: 14
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὸν
Ζωσαρα
ἡ
γυνὴ
αὐτοῦ
καὶ
οἱ
ϕίλοι
Κοπήτω
σοι
ξύλον
πηχῶν
πεντήκοντα
,
ὄρθρου
δὲ
εἰπὸν
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
κρεμασθήτω
Μαρδοχαῖος
ἐπὶ
τοῦ
ξύλου
·
σὺ
δὲ
εἴσελθε
εἰς
τὴν
δοχὴν
σὺν
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
εὐϕραίνου
.
καὶ
ἤρεσεν
τὸ
ῥῆμα
τῷ
Αμαν
,
καὶ
ἡτοιμάσθη
τὸ
ξύλον
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.