TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 736
Previous part

Book: Prov. 
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ




Chapter: 1 
Verse: 1  Παροιμίαι Σαλωμῶντος υἱοῦ Δαυιδ,
ὃς ἐβασίλευσεν ἐν Ισραηλ,
Verse: 2  γνῶναι σοϕίαν καὶ παιδείαν
νοῆσαί τε λόγους ϕρονήσεως
Verse: 3  δέξασθαί τε στροϕὰς λόγων
νοῆσαί τε δικαιοσύνην ἀληθῆ
καὶ κρίμα κατευθύνειν,
Verse: 4  ἵνα δῷ ἀκάκοις πανουργίαν,
παιδὶ δὲ νέῳ αἴσθησίν τε καὶ ἔννοιαν·
Verse: 5  τῶνδε γὰρ ἀκούσας σοϕὸς σοϕώτερος ἔσται,
ὁ δὲ νοήμων κυβέρνησιν κτήσεται
Verse: 6  νοήσει τε παραβολὴν καὶ σκοτεινὸν λόγον
ῥήσεις τε σοϕῶν καὶ αἰνίγματα.
Verse: 7  ᾽Αρχὴ σοϕίας ϕόβος θεοῦ,
σύνεσις δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν αὐτήν·
εὐσέβεια δὲ εἰς θεὸν ἀρχὴ αἰσθήσεως,
σοϕίαν δὲ καὶ παιδείαν ἀσεβεῖς ἐξουθενήσουσιν.
Verse: 8  ἄκουε, υἱέ, παιδείαν πατρός σου
καὶ μὴ ἀπώσῃ θεσμοὺς μητρός σου·
Verse: 9  στέϕανον γὰρ χαρίτων δέξῃ σῇ κορυϕῇ
καὶ κλοιὸν χρύσεον περὶ σῷ τραχήλῳ.
Verse: 10  υἱέ, μή σε πλανήσωσιν ἄνδρες ἀσεβεῖς,
μηδὲ βουληθῇς, ἐὰν παρακαλέσωσί σε λέγοντες
Verse: 11  ᾽Ελθὲ μεθ' ἡμῶν, κοινώνησον αἵματος,
κρύψωμεν δὲ εἰς γῆν ἄνδρα δίκαιον ἀδίκως,
Verse: 12  καταπίωμεν δὲ αὐτὸν ὥσπερ ᾅδης ζῶντα
καὶ ἄρωμεν αὐτοῦ τὴν μνήμην ἐκ γῆς·
Verse: 13  τὴν κτῆσιν αὐτοῦ τὴν πολυτελῆ καταλαβώμεθα,
πλήσωμεν δὲ οἴκους ἡμετέρους σκύλων·
Verse: 14  τὸν δὲ σὸν κλῆρον βάλε ἐν ἡμῖν,
κοινὸν δὲ βαλλάντιον κτησώμεθα πάντες,
καὶ μαρσίππιον ἓν γενηθήτω ἡμῖν.
Verse: 15  μὴ πορευθῇς ἐν ὁδῷ μετ' αὐτῶν,
ἔκκλινον δὲ τὸν πόδα σου ἐκ τῶν τρίβων αὐτῶν·
Verse: 16  οἱ γὰρ πόδες αὐτῶν εἰς κακίαν τρέχουσιν
καὶ ταχινοὶ τοῦ ἐκχέαι αἷμα·
Verse: 17  οὐ γὰρ ἀδίκως ἐκτείνεται δίκτυα πτερωτοῖς.
Verse: 18  αὐτοὶ γὰρ οἱ ϕόνου μετέχοντες θησαυρίζουσιν ἑαυτοῖς κακά,
ἡ δὲ καταστροϕὴ ἀνδρῶν παρανόμων κακή.
Verse: 19  αὗται αἱ ὁδοί εἰσιν πάντων τῶν συντελούντων τὰ ἄνομα·
τῇ γὰρ ἀσεβείᾳ τὴν ἑαυτῶν ψυχὴν ἀϕαιροῦνται.
Verse: 20  Σοϕία ἐν ἐξόδοις ὑμνεῖται,
ἐν δὲ πλατείαις παρρησίαν ἄγει,
Verse: 21  ἐπ' ἄκρων δὲ τειχέων κηρύσσεται,
ἐπὶ δὲ πύλαις δυναστῶν παρεδρεύει,
ἐπὶ δὲ πύλαις πόλεως θαρροῦσα λέγει
Verse: 22  ῞Οσον ἂν χρόνον ἄκακοι ἔχωνται τῆς δικαιοσύνης, οὐκ αἰσχυνθήσονται·
οἱ δὲ ἄϕρονες, τῆς ὕβρεως ὄντες ἐπιθυμηταί,
ἀσεβεῖς γενόμενοι ἐμίσησαν αἴσθησιν
Verse: 23  καὶ ὑπεύθυνοι ἐγένοντο ἐλέγχοις.
ἰδοὺ προήσομαι ὑμῖν ἐμῆς πνοῆς ῥῆσιν,
διδάξω δὲ ὑμᾶς τὸν ἐμὸν λόγον.
Verse: 24  ἐπειδὴ ἐκάλουν καὶ οὐχ ὑπηκούσατε
καὶ ἐξέτεινον λόγους καὶ οὐ προσείχετε,
Verse: 25  ἀλλὰ ἀκύρους ἐποιεῖτε ἐμὰς βουλάς,
τοῖς δὲ ἐμοῖς ἐλέγχοις ἠπειθήσατε,
Verse: 26  τοιγαροῦν κἀγὼ τῇ ὑμετέρᾳ ἀπωλείᾳ ἐπιγελάσομαι,
καταχαροῦμαι δέ, ἡνίκα ἂν ἔρχηται ὑμῖν ὄλεθρος,
Verse: 27  καὶ ὡς ἂν ἀϕίκηται ὑμῖν ἄϕνω θόρυβος,
ἡ δὲ καταστροϕὴ ὁμοίως καταιγίδι παρῇ,
καὶ ὅταν ἔρχηται ὑμῖν θλῖψις καὶ πολιορκία,
ἢ ὅταν ἔρχηται ὑμῖν ὄλεθρος.
Verse: 28  ἔσται γὰρ ὅταν ἐπικαλέσησθέ με, ἐγὼ δὲ οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν·
ζητήσουσίν με κακοὶ καὶ οὐχ εὑρήσουσιν.
Verse: 29  ἐμίσησαν γὰρ σοϕίαν, τὸν δὲ ϕόβον τοῦ κυρίου οὐ προείλαντο
Verse: 30  οὐδὲ ἤθελον ἐμαῖς προσέχειν βουλαῖς,
ἐμυκτήριζον δὲ ἐμοὺς ἐλέγχους.
Verse: 31  τοιγαροῦν ἔδονται τῆς ἑαυτῶν ὁδοῦ τοὺς καρποὺς
καὶ τῆς ἑαυτῶν ἀσεβείας πλησθήσονται·
Verse: 32  ἀνθ' ὧν γὰρ ἠδίκουν νηπίους, ϕονευθήσονται,
καὶ ἐξετασμὸς ἀσεβεῖς ὀλεῖ.
Verse: 33  ὁ δὲ ἐμοῦ ἀκούων κατασκηνώσει ἐπ' ἐλπίδι
καὶ ἡσυχάσει ἀϕόβως ἀπὸ παντὸς κακοῦ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.