TITUS
Tetraevangelium (redactio mcxetica defectiva)
Part No. 32
Chapter: 4
Verse: 1
მერმე
კუალად
იწყო
სწავლად
ზღჳსკიდესა
;
და
შეკრბა
მისა
ერი
მრავალი
,
ვიდრე
შესლვადმდე
მისა
ნავად
,
და
დაჯდა
იგი
ნავსა
მას
ზღუასა
შინა
;
და
ყოველი
იგი
ერი
ზღჳსკიდესა
ქუეყანასა
ზედა
დგა
.
Verse: 2
და
ასწავებდა
მათ
იგავით
ფრიად
და
ეტყოდა
მათ
სწავლასა
მას
მისსა
:
Verse: 3
ისმინეთ
ესე
:
გამოვიდა
მთესვარი
თესვად
.
Verse: 4
და
იყო
თესვასა
მას
მისსა
,
რომელიმე
დავარდა
გზასა
ზედა
,
მოვიდეს
მფრინველნი
და
შეჭამეს
იგი
.
Verse: 5
და
სხუა
დავარდა
კლდოვანსა
ზედა
,
სადა
არა
იყო
მიწა
ფრიად
,
და
მეყსეულად
აღმოსცენდა
,
და
რამეთუ
არა
იყო
სიღრმე
მიწისა
,
Verse: 6
და
ვითარცა
მზე
აღმოჰჴდა
და
დასცხა
,
და
,
რამეთუ
ძირნი
არა
დაებნეს
,
განჴმა
.
Verse: 7
და
სხუა
დავარდა
ეკალთა
შორის
;
და
აღმოსცენდეს
ეკალნი
და
შეაშთვეს
იგი
,
და
ნაყოფი
ვერ
გამოიღო
.
Verse: 8
და
სხუა
დავარდა
ქუეყანასა
კეთილსა
და
მოსცემდა
ნაყოფსა
,
აღმოვიდოდა
და
აღორძნდებოდა
და
მოაქუნდა
ოცდაათეული
,
სამოცეული
და
ასეული
.
Verse: 9
და
ეტყოდა
:
რომელსა
ასხენ
ყურნი
სმენად
,
ისმინენ!
Verse: 10
და
ოდეს
იყო
იგი
თჳსაგან
,
ჰკითხეს
მას
მოწაფეთა
მისთა
:
რა
არს
იგავი
ესე
?
Verse: 11
ხოლო
იგი
ეტყოდა
მათ
:
თქუენდა
მოცემულ
არს
ცნობად
საიდუმლო
იგი
სასუფევლისა
ღმრთისაჲ
,
ხოლო
გარეშეთა
მათ
--
ყოველივე
იგავით
სიტყუად
.
Verse: 12
რაჲთა
ხედვით
ხედვიდენ
და
არა
იხილონ
და
სმენით
ესმოდის
და
ვერ
გულისხმა-ყონ
,
ნუუკუე
მოიქცენ
და
მიეტეოს
მათ
ცოდვა
მათი
.
Verse: 13
და
ჰრქუა
მათ
:
არა
იცითა
იგავი
ესე
?
და
ვითარ
უკუე
ყოველნი
იგავნი
გულისხმა-ჰყვნეთ
?
Verse: 14
რომელი-იგი
სთესავს
,
სიტყუასა
მას
სთესავს
.
ხოლო
ესენი
არიან
,
რომელნი-იგი
გზასა
ზედა
,
სადა-იგი
დაეთესის
სიტყუა
;
და
რაჟამს
ისმინიან
,
მეყსეულად
მოვიდეს
ეშმაკი
და
მიუღის
მათ
სიტყუა
იგი
გულთაგან
მათთა
.
Verse: 16
და
ესენი
არიან
კლდოვანსა
მას
დათესულნი
,
რომელთა-იგი
რაჟამს
,
ისმინიან
სიტყუა
,
მეყსეულად
სიხარულით
მიიღიან
,
Verse: 17
და
რამეთუ
არა
უბნ
ძირი
მათ
შორის
,
არამედ
საწუთო
არიედ
;
და
,
რაჟამს
მოიწიის
ჭირი
,
ანუ
დევნულება
სიტყჳსა
მისთჳს
,
მეყსეულად
დაჰბრკოლდიან
.
Verse: 18
და
რომელნი
ეკალთა
შორის
დაეთესნეს
,
ესენი
არიან
,
რომელთა
სიტყუა
იგი
ისმინიან
,
Verse: 19
და
ზრუნვანი
ამის
სოფლისანი
და
საცთური
სიმდიდრისა
შეუჴდის
,
და
შეაშთვიან
სიტყუა
იგი
,
და
უნაყოფო
იქმნის
.
Verse: 20
და
ესენი
არიან
,
რომელნი
კეთილსა
ქუეყანასა
დაეთესნეს
,
რომელთა
ისმინიან
სიტყუა
იგი
და
შეიწყნარიან
და
ნაყოფი
გამოიღიან
ოცდაათეული
,
სამეოცეული
და
ასეული
.
Verse: 21
და
ეტყოდა
მათ
:
ნუ
სანთელი
მოიღიან
და
ჴუმირსა
ქუეშე
შედგიან
,
ანუ
ცხედარსა
ქუეშე
დადგიან
?
ანუ
არა
სასანთლესა
ზედა
დადგიან
?
Verse: 22
რამეთუ
არა
არს
დაფარული
,
რომელი
არა
გამოცხადნეს
,
არცა
იყოს
საიდუმლოდ
,
არამედ
რაჲთა
განცხადებულად
მოვიდეს
.
Verse: 23
რომელსა
ასხენ
ყურნი
სმენად
,
ისმინენ!
Verse: 24
და
ეტყოდა
მათ
:
იხილეთ
,
რაჲ-ესე
გესმის
:
რომელთა
საწყაულითა
მიუწყოთ
,
მოგეწყოს
თქუენ
და
ზედადაგერთოს
თქუენ
,
რომელითა-ეგე
გესმის
.
Verse: 25
რამეთუ
რომელსა
აქუნდეს
,
მიეცეს
მას
,
და
,
რომელსა
არა
აქუს
,
და
რომელთა-იგი
აქუნდეს
,
მო-ვე-ეღოს
მას
.
Verse: 26
და
ეტყოდა
მათ
:
ესრეთ
არს
სასუფეველი
ღმრთისა
,
ვითარცა-იგი
კაცმან
დასთესის
თესლი
ქუეყანასა
Verse: 27
და
დაიძინის
;
და
აღდგის
ღამე
და
დღე
,
და
თესლი
იგი
აღოსცენდის
და
განორძნდებინ
,
ვითარ-იგი
მან
არა
უწყინ
,
Verse: 28
რამეთუ
თჳსით
თავით
ქუეყანა
ნაყოფსა
გამოიდებს
:
პირველად
წუელი
,
მერმე
თავი
,
მაშინღა
სავსე
იფქლი
თავსა
მას
შინა
.
Verse: 29
და
რაჟამს
მოსცის
ნაყოფი
,
მეყსეულად
მოავლინის
მანგალი
,
რამეთუ
მოიწია
მკა
.
Verse: 30
და
ეტყოდა
:
რასა
ვამსგავსოთ
სასუფეველი
ღმრთისა
?
ანუ
რომელი
იგავი
მოვიღოთ
მისთჳს
?
Verse: 31
ვითარცა
მდოგჳსა
მარცუალი
,
რომელი
დაეთესის
ქუეყანასა
,
რამეთუ
უმცირეს
არს
იგი
ყოველთა
თესლთა
,
რომელნი
არიან
ქუეყანასა
ზედა
.
Verse: 32
და
ოდეს
დაეთესის
,
და
აღმოჴდის
და
იქმნის
იგი
უფროს
ყოველთა
მხალთა
და
გამოიხუნის
რტონი
დიდ-დიდნი
,
ვითარმედ
შესაძლებელ
არიანცა
ქუეშე
საგრილსა
მისსა
მფრინველთა
ცისათა
დადგრომად
.
Verse: 33
და
ესევითარითა
იგავითა
ეტყოდა
მათ
სიტყუასა
,
ვითარცა
შემძლებელ
იყუნეს
იგინი
სმენად
.
Verse: 34
და
თჳნიერ
იგავისა
არა
რას
ეტყოდა
მათ
;
ხოლო
თჳსაგან
მოწაფეთა
გამოუთარგმანის
იგი
ყოველი
.
Verse: 35
მას
დღესა
შინა
,
ვითარცა
შემწუხრდა
,
ჰრქუა
მათ
:
წიაღვჴდეთ
მიერ
კერძო
.
Verse: 36
და
დაუტევეს
ერი
იგი
და
წარიყვანეს
იგი
მოწაფეთა
,
ვითარცა
იყო
ნავსა
მას
შინა
,
და
სხვაცა
ნავები
,
რომელი
იყო
მის
თანა
.
Verse: 37
და
იყო
მეყსეულად
ბორბალი
ქარისა
დიდი
და
ღელვასა
მას
შთაასხმიდა
ნავსა
,
ვითარმედ
აღ-ცა-ივსებოდა
ნავი
იგი
.
Verse: 38
და
თავადი
იყო
პირით
კერძო
თავსა
მის
ნავისასა
და
ეძინა
.
და
განაღჳძებდეს
მას
და
ეტყოდეს
:
მოძღუარ
,
არა
ზრუნავ
,
რამეთუ
წარვწყმდებით
?
Verse: 39
და
აღდგა
და
შეჰრისხნა
ქარსა
მას
და
ზღუასა
და
ჰრქუა
:
დადუმენ
და
პირი
დაიყავ!
--
და
დასცხრა
ქარი
იგი
,
და
იქმნა
დაყუდება
დიდ
.
Verse: 40
და
ჰრქუა
მათ
:
რასა
ესეოდენ
მოშიშ
ხართ
?
ვითარ
არა
გაქუს
სარწმუნოება
?
Verse: 41
და
შეეშინა
მათ
შიშითა
დიდითა
და
იტყოდეს
ურთიერთას
:
ვინმე
არს
ესე
,
რამეთუ
ქარნიცა
და
ზღუაჲცა
ერჩიან
მას
?
This text is part of the
TITUS
edition of
Tetraevangelium (redactio mcxetica defectiva)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 20.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.