ესე ხილვაჲ მსგავსებისა დიდებისა უფლისაჲ. ესე ვიხილე და დავვარდი პირსა ზედა ჩემსა. და მესმა ჴმაჲ მეტყუელისაჲ, და მრქუა მე. ძეო კაცისაო, დადეგ ფერჴთა შენთა ზედა, და გეტყოდი შენ.
და მოვიდა ჩემ ზედა სული, და აღმიღო მე, და აღმადგინა მე, და დამადგინა მე ფერჴთა ზედა ჩემთა, და მესმოდა მე მისი, მეტყოდა რაჲ მე.
და მრქუა მე. ძეო კაცისაო, მიგავლინო შენ სახლისა მის ისრაჱლისა, განმამწარებელთა მათ ჩემთა, რომელთა განმამწარეს მე მათ და მამათა მათთა ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
და ჰრქუა მათ; ამას იტყჳს უფალი,
უკუეთუ ისმინონ გინა შეძრწუნდენ, რამეთუ სახლი განმ<ა>მწარებელთაჲ არს, და ცნან, რამეთუ წინაწარმეტყუელი ხარ შორის მათსა.
და შენ, ძეო კაცისაო, ნუ გეშინინ მათა, ნუცა განჰკრთები წინაშე მათსა, რამეთუ განგარისხონ შენ, და შეგკრბენ შენ ზედა გარემოჲს შენსა, რამეთუ შორის ღრიაკალთა დამკჳდრებულ ხარ შენ. სიტყუათა მათთათჳს ნუ გეშინინ, და პირისა მათისაგან ნუ განჰკრთები, რამეთუ სახლი განმამწარებელთაჲ არს.
და იტყოდი სიტყუათა ჩემთა მათა მიმართ. უკუეთუ ისმინონ ვითარ ანუ თუ შეძრწუნდენ, რამეთუ სახლი განმამწარებელთაჲ არს.
და შენ, ძეო კაცისაო, ისმინე მეტყუელისა შენისაჲ შენდა მიმართ. ნუ იქმნები განმამწარებელ, ვითარცა სახლი იგი განმამწარებელთაჲ. აღაღე პირი შენი, და შეჭამე რომელი მე მიგცე შენ.
და ვიხილე, და აჰა ესერა ჴელი განრთხმული ჩემდამო, და მას შინა თავი წიგნისაჲ, და განარღჳა იგი წინაშე ჩემსა, და მას შინა წერილ იყო. წინა, უკუნ, და უკუანაწარ, დაწერილ იყო მას გოდებაჲ, უბადრუკებაჲ და ვაებაჲ.;
