მეფესა ზედა წჳრისასა. და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
და შენ, ძეო კაცისაო, არქუ მთავარსა მას სორისასა, ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; ამისთჳს რამეთუ აღმაღლდა გული შენი, და სთქუ, ღმერთი ვარ მე, სამკჳდრებელი ღმრთისაჲ დავიმკჳდრე გულსა ზღჳსასა. ხოლო შენ კაცი ხარ, და არა ღმერთი, და ჰყავ გული შენი ვითარცა გული ღმრთისაჲ.
ნუ უკუჱ უბრძნეს ხარა შენ დანიელისა, ბრძენთა არა გასწავეს შენ მეცნიერებაჲ Page of ms. J: B87v / მათი.
ნუ უკუე მეცნიერებითა შენითა ანუ სიბრძნითა შენითა ჰყავ თავისა შენისა ძალი, და ვეცხლი და ოქროჲ საუნჯეთა შენთა.
ანუ მრავლითა მეცნიერებითა შენითა და გულის-ჴმის-ყოფითა შენითა განიმრავლე ძალი შენი.
ამისთჳს ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; რამეთუ მიეც გული შენი ვითარცა გული ღმრთისაჲ.
ამის წილ აჰა ესერა მე მოვავლინნე შენ ზედა უცხოთესლნი ბილწნი ნათესავთაგან, და წარმოაცალიერნენ შენ ზედა მახჳლნი მათნი და სიკეთესა მეცნიერებისა შენისასა, დადვან სიკეთჱ ეგე შენი წარსაწყმედელად.
და შთაგჴადონ შენ, და მოჰკუდე სიკუდილითა წყლულებისაჲთა გულსა ზღჳსასა.
ნუ უკუჱ იტყოდი და სთქუა; ღმერთი ვარი მე წინაშე მომკლველთა შენთა. ხოლო შენ კაცი ხარ, და არა ღმერთი.
სიმრავლითა წინადაუცუეთელთაჲთა მოჰკუდე ჴელითა უცხოთესლთაჲთა, რამეთუ მე ვიტყოდე, იტყჳს ადონაჲ უფალი.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, მოიღე გოდებაჲ მთავარსა მათ ზედა სორისასა, და არქუ მას, ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; შენ ხარ ბეჭედ აღტეხილებისა, მსგავსებაჲ და გჳრგჳნ სიკეთის.
საშუებელსა სამოთხისა ღმრთისასა იყავ შენ. ყოველი ქვაჲ პატიოსანი შეგემოსა, სარდიონი და ტპაზიონი, და ზმარაგდი, ანთრაკი და საფირონი, და იასპი, და ვეცხლი და ოქროჲ, და ლიგჳრიონი და აქატჱ, და ამეთჳსტონი და ოქროქვაჲ, და ბჳრილიონი და ონჳქიონი. და ოქროჲთა აღავსენ საუნჯენი შენნი და საკრებელნი შენნი შენ შორის.
ვინაჲთ დღითგან დაებადე შენ ქერობინისა თანა, დაგადგინე შენ მთასა წმიდასა ჩემსა; იყავ შენ შორის ქვათა ცეცხლისათა.
ხჳდოდე შენ უბიწოდ დღეთა შენთა, ვითაჲთ დღითგან დაებადე შენ ვიდრე დღედმდე, ოდეს იპოვა შენ თანა სიცრუვჱ./ Page of ms. J: B88r
სიმრავლისაგან სავაჭროთა შენთაჲსა აღავსენ საუნჯენი შენნი უშჯულოებითა, და სცოდე, და იწყალ; და მთისაგან ღმრთისა გარდაგიყვანა შენ ქერობინმან შორის ქვათა მათგან ცეცხლისათა.
აღმაღლდა გული შენი სიკეთითა შენითა, განიჴრწნა მეცნიერებაჲ შენი სიკეთისა შენისა თანა, სიმრავლისათჳს ცოდვათა შენთაჲსა. ქუეყანად გარდაგაგდე შენ; წინაშე მეფეთა მიგეც შენ განსაოხებელად.
სიმრავლითა ცოდვათა შენთაჲთა და სიცრუვითა სავაჭროთა შენთაჲთა შეიგინნეს ტაძარნი შენნი, და გამოვიღო ცეცხლი შორის შენსა, ამან შეგჭამოს შენ, და მიგცე შენ ნაცრად ქუეყანასა შენსა წინაშე ყოველთა მხედველთა შენთა.
და ყოველთა რომელთა გიცოდიან შენ წარმართთა შორის შეწუხნენ შენ ზედა. წარსაწყმედელ იქმენ, და არღარა იყო უკუნისამდე.
სიდონისათჳს. და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა;
ძეო კაცისაო, განიმტკიცე პირი შენი სიდონსა ზედა, და წინაწარმეტყუელებდ მის ზედა.
და არქუ; ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; აჰა ესერა მე შენ ზედა, სიდონ, და ვიდიდო შენ შორის, და სცნა რამეთუ მე ვარ უფალი, რაჟამს ვყო მე შენ შორის საშჯელი, და განვწმიდნე შენ შორის.
სისხლი <და> სიკუდილი უბანთა შენთა, და დაეცნენ წყლულნი მახჳლითა შენ შორის გარემო შენსა, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი.
და არღარა იყვნენ მერმე სახლსა ისრაჱლისა<სა> საწერტელ სიმწარის და ეკალ სალმობის გარემოთაგან მათთა, რომელნი შეურაცხ-ჰყოფენ მათ, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი,
ამას იტყჳს უფალი უფალი; შევკრიბო ისრაჱლი წარმართთაგან, სადა იგი განიბნინეს მუნ, და განვწმიდნე მე მათ შორის წინაშე ერთა და წარმართთა, და დაემკჳდრნენ ქუეყანასა მათსა, რომელი მივეც მონასა ჩემსა იაკობს.
და დაემკჳდრნენ მას ზედა სასოებით, და იშენონ სახლები, და დაჰნერგნენ ვენაჴოვანნი, და დაეშჱნნენ მათ შინა სასოებით, რაჟამს ვყო საშჯელი/ Page of ms. J: B88v ყოველთათჳს შეურაცხის-მყოფელთა მათთა, ყოველთა, რომელნი არიან გარემო მათსა, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი მათი, და ღმერთი მამათა მათთაჲ.;
