და შენ, ძეო კაცისაო, მოიღე თავისა შენისა ალიზი, და დასდვა იგი წინაშე პირსა შენსა, და გამოსწერო მას ქალაქი იჱრუსალემი.
და მოსცე მას გარემოდგომაჲ, და აშენო მას ზედა არდაბაგები, და მოადგა მას ლაშქარი, და მოადგინო მას ბანაკები, და განაწყო მას გარემო მეისრები.
და შენ მოიღე თავისა შენისა ტაპაკი რკინისაჲ, და დასდვა იგი თავისა შენისა, ვითარცა კედელი რკინისაჲ, შორის შენსა, და შორის ქალაქისა მის, და განჰმზადო პირი შენი მას ზედა. და იყოს იგი შეყენებულებასა, და შეაყენო იგი; სასწაული არს ესე ძეთა ისრაჱლისათა.
და შენ დასწვე გუერდსა შენსა ზედა მარცხენესა, და დასდვა სიცრუვჱ სახლისა ისრაჱლისაჲ მას ზედა, რიცხჳსა-ებრ დღეთა მათ ას ოთხმეოც [!] და ათთაჲსა, რომელსა სწვე მას ზედა. მოიხუნე სიცრუვენი მათნი.
და მე მიგცენ ორნი სიცრუვენი მათნი რიცხუად ას ოთხმეოც და ათთა მათ დღეთა. და მოიხუნე სიცრუვენი სახლისა ისრაჱლისანი.
და აღასრულნე ესენი, და დასწვე შენ გუერდსა შენსა ზედა მარჯუენესა. და მოიხუნე სიცრუვენი სახლისა იუდაჲსნი ორმეოც დღჱ, დღჱ წელიწადად ერთად დაგდევ შენ,
და შეყენებად იჱრუსალემისა. განჰმზადე პირი შენი, და მკლავი შენი განიმტკიცო მის ზედა, და სწინაწარმეტყუელებდე მის ზედა.
აჰა ეგერა მიგცენ შენ საკრველნი. და შენ ნუ გარდაიქცევი გუერდისაგან შენასა, ვიდრემდე აღესრულნენ დღენი შეყენებისა შენისანი.
და შენ მოიღე თავისა შენისა იფქლი და ქრთილი, და ცერცჳ და ოსპნი, და ფეტჳ და ასლი, და შთაასხა იგი ჭურჭერსა კეცისასა, და შეიქმნე იგი თავისა შენისა პურად რიცხჳსა-ებრ მათ დღეთაჲსა, რომელსა სწვე შენ გუერდსა შენსა ზედა; ას ოთხმეოც და ათთა მათ დღეთა შჭამდე მას.
და საჭმელსა რომელსა შჭამდე, სასწორით შჭამდე. ოცი სიკლაჲ დღესა ერთსა, ჟამითი ჟამად შჭამდე მას. Page of ms. J: B60v
წყალი სასწორით სუ შენ, მეექუსჱ ნაწილი/ დორაკისაჲ, ჟამითგან ჟამადმდე სუემდი მას.
და ყურბეული ქრთილისაჲ ჭამე შენ იგი, ფუნასა სკორისა კაცობრივისასა დაჰფლა იგი წინაშე თუალთა მათთა.
და ჰრქუა მათ; ამას იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ; ესრეთ ჭამდენ ძენი ისრაჱლისანი არა-წმიდა<სა> წარმართთა შორის.
და ვთქუ; ნუ სადა, უფალო ღმერთო ისრაჱლისაო, რამეთუ არა სადა შეგინებულ არს სული ჩემი არა-წმიდითა; მკუდრისაჲ და ნამჴეცავი არა მიჭამიეს შობით ჩემითგან ვიდრე აქამომდე, არცა შესრულ არს პირსა ჩემსა ყოველი ჴორცი ბილწი.
და მრქუა მე უფალმან; აჰა ეგერა მიგეც შენ ფუნაჲ ზროხათაჲ, სკორისა წილ კაცობრივისა, და შეჰქმნე პური შენი მას ზედა.
და მრქუა მე უფალმან; ძეო კაცისაო, აჰა ესერა შევმუსრო მე ძალი პურისაჲ იჱრუსალემს, და ჭამდენ პურსა სასწორით და ნაკლულევანებით, და წყალსა საწყაულით და განრყუნილებით სუმიდენ,
რაჲთა ნაკლულევან იყვნენ პურითა და წყლითა, და განირყუნეს კაცი და ძმაჲ მისი, და დადნენ სიცრუვეთა შინა მათთა.,
