და შენ, ძეო კაცისაო, მოიღე შენდა მახჳლი ლესული უფროჲს საყჳნველისა მკუეცარისა, და მოიგე იგი თავისა შენისა. და მოიღო იგი თავსა შენსა და წუერთა შენთა, და მოიღო უღელი სასწორისაჲ, და აღსწონო იგი.
და მეოთხჱ ნაწილი მისი ცეცხლითა დასწუა შორის ქალაქსა, აღსასრულსა მას დღეთა შეყენებულებისა შენისათა, და მოიღო მეოთხჱ მისი, და დასწუა იგი შორის მისსა, და მეოთხჱ მისი დაჰჭრე მახჳლითა გარემო მისსა, და მეოთხჱ მისი განაბნიო ყოველსა ქარსა. და მახჳლი მოვავლინო შემდგომად მათსა,
და მოიყვანნე მიერ რიცხჳთ მცირედნი, და შენ შეისხნე იგინი სამოსელსა შენსა,
და ამათგანნი მოიყვანნე მერმეცა, და შესთხინე იგინი ცეცხლსა მას შორის, და დასწუნე იგინი ცეცხლითა, და მისგან გამოვიდეს ცეცხლი. და არქუ ყოველსა სახლსა ისრაჱლისასა,
ამას იტყჳს უფალი უფალი; ესე არს იჱრუსალემი. შორის წარმართთა დავდევ იგი, და გარემო-სოფლები მისი. Page of ms. J: B61r
და უთხარ/ სამართალი ჩემი უშჯულოსა მას წარმართთაგანსა, და შჯული ჩემი სოფლებსა მას გარემო მისსა, რამეთუ სამართალნი ჩემნი განიშოვრნეს, და შჯულსა ჩემსა არა ვიდოდეს.
ამისთჳს ამას იტყჳს ადონაი უფალი უფალი, რამეთუ მიზეზი თქუენი წარმართთაგან არს, რომელნი არიან გარემო თქუენსა, და შჯულსა ჩემსა არა ხჳდოდეთ, და სამართალნი ჩემნი არა დაიმარხენით, არამედ არცაღა სამართალთა-ებრ წარმართთასა ხჳდოდეთ, რომელნი იყვნეს გარემოჲს თქუენსა.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი უფალი; აჰა ესერა მე შენდამი,
და ვყო შენ შორის საშჯელი წინაშე წარმართთა, და ვყო შორის შენსა, რომელი არა მიყოფიეს და არა ვყო მსგავსი მათი მერმე საძაგელებისაებრ თქუენისა.
ამისთჳს მამანი შეშჭამდენ შვილთა შენ შორის, და შვილნი შეჰჭამდენ მამათა, და ვყო შორის შენსა საშჯელი, და განვაბნიო ყოველი ნეშტი შენი ყოველსა ქარსა.
ამისთჳს ცხოველ ვარ მე; იტყჳს უფალი უფალი, რამეთუ სიწმიდჱ ჩემი შეაგინე ყოვლითა საძაგელებითა შენითა, მეცა განგიშორო შენ. არღარა გერიდოს თუალი ჩემი, და არცა შეგიწყალო შენ.
მეოთხჱ ნაწილი შენი სიკუდილითა აღიჴოცოს, და მეოთხჱ მისი სიყმილითა აღესრულოს შორის შენსა. <და> მეოთხე შენი ყოველსა ქარსა განვაბნიო, და მეოთხე შენი მახჳლითა დაეცეს გარემო შენსა, და მახჳლი აღვიღო შემდგომად მათსა.
და აღესრულოს გულის-წყრომაჲ ჩემი, და რისხვაჲ ჩემი მათ ზედა. და გულის-ჴმა-ჰყო, რამეთუ მე უფალი ვიტყოდე შურითა ჩემითა, რაჲთა დავასრულო რისხვაჲ ჩემი მათ ზედა.
და დაგდვა შენ ოჴრად, და ასულნი შენნი გარემო შენსა, წინაშე ყოვლისა თანა-წარმავალისა.
და იყო შენ სულთქუმით და ურვით წარმართთა შორის გარემოთა შენთა. რაჟამს ვყო მე საშჯელი შენ ზედა შურის-გებით გულის-წყრომითა ჩემითა. და მე უფალი ვიტყოდე.
რაჟამს გამოვავლინნე მე ისარნი სიყმილისანი მათ ზედა, და იყვნენ შენ შორის ნაკლულევანებანი, და შევმუსრო შენ შორის სიმტკიცჱ პურისა შენისაჲ. Page of ms. J: B61v
და გამოვავლინო შენ შორის/ სიყმილი და მჴეცი ბოროტი, და გტანჯო შენ, და სიკუდილი და სიყმილი განვიდენ შენ შორის, და მახჳლი მოვჰჴადო შენ ზედა გარემო შენსა, მე უფალი ვიტყოდე.;
