TITUS
Biblia Mcxetica
Part No. 24
Chapter: 24
Section: (a)
Verse: 1
და
იყო
აბრაჰამ
მოხუცებულ
და
გარდასრულ
დღეთა
და
უფალმან
აკურთხა
აბრაჰამ
ყოვლითა_ვე
.
Verse: 2
და
ჰრქუა
აბრაჰამ
მონასა
თჳსსა
უხუცესსა
სახლისა
მისისასა
,
მთავარსა
მას
ყოვლისასა
,
რომელ-რაჲ
იყო
მისი
:
დამდევ
ჴელი
შენი
წყვილთა
ჩემთა
.
Verse: 3
და
გაფუცო
შენ
უფალსა
ღმერთსა
ცათასა
და
ქუეყანისასა
,
რათა
არა
მოჰგუარო
ცოლი
ძესა
ჩემსა
ისაკს
ასულთაგან
ქანანელთასა
,
რომელთა
თანა
მე
დამკჳდრებულ
ვარ
მათ
შორის
.
Verse: 4
არამედ
ქუეყანით
ჩუენით
,
ვინა-იგი
ვიყავ
მე
,
მუნ
წარხჳდე
ნათესავთა
ჩემთა
და
მოჰგუარო
ცოლი
ძესა
ჩემსა
ისაკს
მიერ
.
Verse: 5
ჰრქუა
მას
მონამან
მან
უკეთუ
არა
ინებოს
დედაკაცმან
მოსლვად
ჩემ
თანა
ქუეყანასა
ამას
,
მივაქციოა
ძე
შენი
ქუეყანასა
მას
,
ვინა_ცა
გამოხუედ
შენ
მიერ
?
Verse: 6
ჰრქუა
მას
აბრაჰამ
:
ეკრძალე
თავსა
შენსა
,
ნუ
მიაქცევ
ძესა
ჩემსა
მუნ
.
Verse: 7
უფალმან
ღმერთმან
ცისამან
და
ღმერთმან
ქუეყანისამან
,
რომელმან
გამომიყუანა
მე
სახლისაგან
მამისა
ჩემისა
და
ქუეყანისა
მისგან
,
რომელსა
ვიშევ
,
რომელ-იგი
მეტყოდა
მე
და
მეფუცა
და
მრქუა
:
შენ
მიგცე
ქუეყანაჲ
ესე
და
*
ნათესავსა
შენსა
,
მან
წარავლინოს
ანგელოზი
მისი
წინაშე
შენსა
და
მოჰგუარო
ცოლი
ძესა
ჩემსა
მუნით
.
Verse: 8
ხოლო
უკუეთუ
არა
ინებოს
დედაკაცმან
მოსლვაჲ
ჩუენ
თანა
ქუეყანასა
ამას
,
უბრალო
იყო
შენ
ფიცისა
ამისგან
,
გარნა
ძესა
ჩემსა
ნუ
მიაქცევ
მუნ
Verse: 9
და
დასდვა
ჴელი
მონამან
მან
წყჳლთა
აბრაჰამისთა
,
უფლისა
თჳსისათა
,
და
ეფუცა
მას
სიტყჳსა
ამისთჳს
.
Section: (b)
Verse: 10
და
წარიყუანა
მონამან
მან
ათი
აქლემი
აქლემთაგან
უფლისა
თჳსისათა
და
ყოვლისაგან
კეთილისა
უფლისა
თჳსისა
თავისა
თჳსისა
თანა
და
აღდგა
და
წარვიდა
შუამდინარედ
ქალაქად
ნაქორისაჲ
.
Verse: 11
და
დააწვინნა
აქლემნი
იგი
გარეშე
ქალაქსა
ჯურღმულსა
მას
თანა
მიმწუხრი
,
რაჟამს
გამოვლენედ
მერწყულნი
.
Verse: 12
და
თქუა
:
უფალო
ღმერთო
,
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამისო
,
წარმიმართე
მე
წინაშე
ჩემსა
დღეს
და
ყავ
წყალობაჲ
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამის
თანა
.
Verse: 13
აჰა
ესერა
,
ვდგა
მე
წყაროსა
ამას
ზედა
წყლისასა
და
ასულნი
ამის
ქალაქისა
მკჳდრნი
გამოვლენ
ვსებად
წყლისა
.
Verse: 14
და
იყოს
ქალწული
.
რომელსა
ვჰრქუა
მე
:
მომიდრიკე
მე
სარწყული
შენი
,
რათა
ვსუა
მე
.
ხოლო
მან
მრქუას
:
შენცა
სუ
და
აქლემთაცა
შენთა
ასუ
,
ესე
არს
დედაკაცი
,
რომელი
განუმზადე
მონასა
შენსა
ისაკს
.
და
ამით
ვცნა
,
რამეთუ
ჰყავ
წყალობაჲ
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამის
თანა
.
Verse: 15
და
ვიდრე
აღსრულებადმდე
სიტყუათა
ამათ
გონებასა
შინა
.
მუნთქუეს_ვე
რებეკა
გამოვიდოდა
,
შობილი
ბათოელისი
,
ძისა
მელქასი
,
ცოლისა
ნაქორისა
,
ძმისა
აბრაჰამისაჲ
,
და
აქუნდა
სარწყული
მჴართა
თჳსთა
.
Verse: 16
ხოლო
ქალწული
შუენიერ
იყო
ხილვითა
ფრიად
,
და
ქალწული
იყო
,
მამაკაცი
არა
უწყოდა
მან
.
და
შთავიდა
წყაროსა
მას
და
აღმოავსო
სარწყული
და
აღმოვიდა
.
Section: (g)
Verse: 17
ხოლო
მირბიოდა
ყრმაჲ
მიგებებად
მისსა
და
ჰრქუა
მას
:
მეც
მე
წყალი
,
ისწრაფა
და
გარდამოიღო
სარწყული
იგი
მისგან
.
Verse: 18
და
თქუა
:
სუ
,
უფალო
.
და
ასუა
.
Verse: 19
ვიდრე
განძღებოდა
სმითა
.
და
თქუა
:
აქლემთაცა
შენთა
ვასუა
,
ვიდრემდის
ყოველთა
სუან
.
Verse: 20
ისწრაფა
და
წარმოაცალიერა
სარწყული
ისარნებსა
შინა
.
და
მირბიოდა
მერმეცა
ჯურღმულისა
მიმართ
აღმოვსებად
წყლისა
და
ასვა(
?)
ყოველთავე
აქლემთა
.
Verse: 21
ხოლო
კაცი
შეისწავლიდა
მას
და
ზომდა
ცნობად
,
უკუეთუ
კეთილ-ყო
ღმერთმან
გზაჲ
მისი
,
ანუ
არა
.
Verse: 22
და
იყო
,
ვითარცა
დასცხრეს
ყოველნი
აქლემნი
სმისაგან
,
მოიხუნა
კაცმან
საყურნი
ოქროჲსანი
თითოჲ
დიდრაქმისა
საწონისანი
და
ორნი
სალტენი
ჴელთა
მისთა
ოქროჲ
საწონი
მათნი
.
Verse: 23
და
ჰკითხა
მას
და
ჰრქუა
:
ასული
ვისი
ხარ
.
შენ
?
მითხარ
მე
.
უკუეთუ
არს
მამისა
შენისა
თანა
ადგილი
ჩემთჳს
დავანებად
.
Verse: 24
და
ჰრქუა
მან
მას
:
ასული
ბათოელისი
ვარ
მე
მელქაჲსისაჲ
,
რომელი
უშვა
მან
ნაქორს
.
Verse: 25
და
ჰრქუა
მას
:
ბზე_ცა
და
თივაჲ
არს
ჩუენდა
და
ადგილი
დავანებად
.
Verse: 26
და
სთნდა
კაცსა
მას
და
თაყუანის-სცა
უფალსა
.
Verse: 27
და
თქუა
:
კურთხეულ
არს
უფალი
ღმერთი
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამისი
.
რომელმან
არა
დამაკლო
სიმართლე
მისი
და
ჭეშმარიტებაჲ
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამისგან
,
მე
მომიძღუა
უფალი
სახიდ
ძმისა
უფლისა
ჩემისა
Verse: 28
და
მირბიოდა
ქალი
და
მიუთხრა
სახლსა
დედისა
თჳსისასა
მსგავსად
სიტყუათა
ამათ
.
Section: (d)
Verse: 29
ხოლო
რებეკას
ძმაჲ
იყო
,
რომლისა
სახელი
ლაბან
.
და
მირბიოდა
კაცისა
მიმართ
გარე
წყაროსა
ზედა
.
Verse: 30
და
იყო
ვითარცა
იხილნა
სალტენი
და
საყურნი
ჴელთა
ზედა
დისა
თჳსისათა
,
რამეთუ
ესმნეს
სიტყუანი
დისა
მისისა
რებეკას
მეტყუელისანი
:
ესრეთ
მეტყოდა
მე
კაცი
,
და
მოვიდა
კაცისა
მომართ
,
დგა
რა
იგი
აქლემთა
თანა
წყაროსა
ზედა
.
Verse: 31
და
ჰრქუა
მას
:
მოედ
,
შემოვედ
კურთხეულ
არს
უფალი
,
რაჲსათჳს
სდგა
გარე
?
რამეთუ
მე
განმიმზადებიეს
სახლი
ღა
ადგილი
აქლემთა
.
Verse: 32
და
შევიდა
კაცი
სახიდ
და
გარდატჳრთნა
აქლემნი
და
მისცა
ბზე(
?)
და
თივაჲ
აქლემთა
და
წყალი
დასაბანელად
ფერჴთა
მისთა
და
ფერჴთა
მისთანათა
კაცთასა
.
Verse: 33
და
დაუგნა
მან
პურნი
ჭამად
.
და
თქუა
მან
:
არა
ვჭამო
ვიდრე
თქუმადმდე
სიტყუათა
ჩემთა
.
Verse: 34
და
ჰრქუა
მონაჲ
აბრაჰამისი
ვარ
მე
.
Verse: 35
უფალმან
აკურთხა
უფალი
ჩემი
ფრიად
,
და
ამაღლდა
.
და
მისცნა
მას
ცხოვარნი
და
ზროხანი
,
ოქროჲ
და
ვეცხლი
,
აქლემი
და
ვირნი
.
Verse: 36
და
უშვა
სარრა
,
ცოლმან
უფლისა
ჩემისამან
,
ძე
ერთი
უფალსა
ჩემსა
შემდგომად
დაბერებისა
მისისა
და
მისცა
მას
ყოველი
,
რაოდენი-რაჲ
იყო
მისი
.
Verse: 37
და
მაფუცა
მე
უფალმან
ჩემმან
მეტყუელმან
:
არა
მოჰგუარო
ცოლი
ძესა
ჩემსა
ასულთაგან
ქანანელთასა
,
რომელთა
თანა
მე
მკჳდრ
ვარ
ქუეყანასა
მათსა
.
Verse: 38
არამედ
სახიდ
მამისა
ჩემისა
წარხჳდე
და
ტომისა
მიმართ
ჩემისა
და
მოჰგუარო
ცოლი
ძესა
ჩემსა
,
ისაკს
,
მუნით
.
Verse: 39
ხოლო
მე
ვარქუ
:
უკუეთუ
არა
მოვიდეს
დედაკაცი
ჩემ
თანა
?
Section: (e)
Verse: 40
და
მრქუა
მე
უფალმან
ღმერთმან
,
რომლისა
სათნო-ვიქმენ
წინაშე
მისსა
,
მან
წარმოავლინენ
ანგელოზი
თჳსი
შენ
თანა
და
წარმართენ
გზა
შენი
და
მოგუარო
ცოლი
ძესა
ჩემსა
ტომისაგან
ჩემისა
და
სახლისაგან
მამისა
ჩემისა
.
Verse: 41
მაშინ
უბრალო
იყო
წყევისაგან
ჩემისა
,
ხოლო
რაჟამს
წარხჳდე
ტომისა
მიმართ
ჩემისა
და
არა
მოგცენ
შენ
და
იყო
უბრალო
ფიცისაგან
.
Verse: 42
და
მო-რა-ვედ
მე
დღეს
წყაროსა
ზედა
,
ვთქუ
:
უფალო
ღმერთო
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამისო!
უკუეთუ
შენ
გზა
კეთილ
ჰყოფ
გზასა
ჩემსა
,
რომელსა
ზედა
ვალ
მე
.
Verse: 43
აჰა
,
მე
ვდგა
წყაროსა
ზედა
წყლისასა
,
ხოლო
ასულნი
კაცთა
ქალაქისათანი
გამოვლენ
ვსებად
წყლისა
.
და
იყოს
ქალწული
,
რომელსაცა
ვჰრქუა
მე
:
მასუ
მცირედი
წყალი
სარწყულისაგან
შენისა
.
Verse: 44
და
მრქუას
მე
:
და
შენ
სუ
და
აქლემთაცა
შენთა
ვასუა
,
ესე
დედაკაცი
არს
,
რომელი
განუმზადა
უფალმან
მსახურსა
თჳსსა
ისაკს
,
და
ამით
ვცნა
,
ვითარმედ
უყავ
წყალობაჲ
უფალსა
ჩემსა
აბრაჰამს
.
Verse: 45
და
იყო
პირველ
დასრულებისა
ჩემგან
,
მეტყუელისა
გონებასა
შინა
,
მეყსეულად
რებეკა
გამოვიდოდა
მქონებელი
სარწყულისა
მჴართა
ზედა
.
და
შთავიდა
წყაროსა
ზედა
და
აღმოივსო
.
ხოლო
ვარქუ
მას
:
მასუ
მე
.
Verse: 46
და
მოსწრაფე
ქმნილმან
შთა_მოიღო
სარწყული
თავისაგან
თჳსისა
და
თქუა
:
სუ
შენცა
ღა
აქლემთაცა
შენთა
ვასუა
.
და
აქლემთაცა
ასუა
.
Verse: 47
და
ვჰკითხე
მას
და
ვარქუ
:
ვისი
ხარ
ასული
?
ხოლო
მან
თქუა
:
ასული
ბათოელისი
,
რომელი
უშვა
მელქა
.
და
შეუსხენ
მას
საყურნი
და
სალტენი
ჴელთა
მისთა
.
Section: (v)
Verse: 48
და
სათნო
ჩენილმან
თაყუანის-ვეც
უფალსა
და
ვაკურთხე
უფალი
ღმერთი
უფლისა
ჩემისა
აბრაჰამისი
,
რომელმან
წარმიმართა
მე
გზასა
ჭეშმარიტებისასა
მიყვანებად
ასულისა
ძმისა
უფლისა
ჩემისა
ძისა
მისისათჳს
.
Verse: 49
აწ
უკუეთუ
ჰყოფთ
ვიდრემე
თქუენ
წყალობასა
და
სიმართლესა
უფლისა
თანა
ჩემისა
,
მითხართ
მე
,
ხოლო
უკუეთუ
არა
,
რათა
მივაქციო
მარჯუენით
,
ანუ
მარცხენით
.
Verse: 50
მიუბეს
ლაბან
და
ბათოელ
და
თქუეს
:
უფლისაგან
გამოვიდა
ბრძანებაჲ
ესე
.
ვერ
ძალ-გჳც
უკუე
წინააღდგომად
,
თქუმად
ჰავ-კარგობისა
.
Verse: 51
აჰა
,
რებეკა
წინაშე
შენსა
,
მიიყუანე
და
განისწრაფე
და
ეყავნ
ცოლ
ძესა
უფლისა
შენისასა
,
ვითარცა
თქუა
უფალმან
.
Verse: 52
ხოლო
იყო
ყრმისაგან
სმენასა
აბრაჰამისსა
სიტყუათა
მათთასა
,
თაყუანის-სცა
ქუეყანასა
ზედა
უფალსა
.
Verse: 53
და
გამომღებელმან
ყრმამან
ჭურჭლისა
ოქროჲსა
და
ვეცხლისა
და
შესამოსლისა
და
მისცნა
რებეკას
.
და
ძღუენი
მისცა
ძმასა
მისსა
და
დედასა
მისსა
.
Verse: 54
და
ჭამეს
და
სუეს
მან
და
მისთანათა
მყოფთა
კაცთა
.
და
დაიძინეს
და
აღ_რაჲ_დგა
განთიად
ყრმაჲ
იგი
და
თქუა
:
განმავლინე
მე
,
რათა
წარვიდე
უფლისა
ჩემისა
.
Verse: 55
მიუგეს
ძმათა
რებეკასთა
და
დედამან
და
ჰრქუეს
:
იყავნ
ჩუენ
თანა
ქალწული
ესე
ვითარ
აწ
დღე
ოდენ
ათთა
და
ამისსა
შემდგომად
წარვიდეთ
.
Verse: 56
ხოლო
მან
ჰრქუა
მათ
:
ნუ
მაბრკოლებთ
მე
,
რამეთუ
უფლისა
მიერ
წარმემართა
გზაჲ
ჩემი
,
წარმგზავნეთ
მე
და
წარვიდე
უფლისა
ჩემისა
.
Verse: 57
ხოლო
მათ
ჰრქუეს
:
მოუწოდეთ
ქალწულსა
მასცა
და
ვჰკითხოთ
პირსა
მისსა
.
Verse: 58
და
მოუწოდეს
რებეკას
და
ჰრქუეს
:
წარხჳდეა
კაცისა
ამის
თანა
?
ხოლო
მან
თქუა
:
წარვიდე
.
Verse: 59
და
წარგზავნეს
რებეკა
,
დაჲ
მათი
,
და
ზითევი
მისი
და
მონაჲ
იგი
აბრაჰამისი
და
მისთანანი
ყოველნი
.
Verse: 60
და
აკურთხეს
რებეკა
,
დაჲ
მათი
,
და
ჰრქუეს
:
დაჲ
ჩუენი
ხარ
შენ
,
იყავ
ათასეულად
ბევრეულთა
და
დაიმკჳდრონ
ნათესავმან
შენმან
ქალაქები
მტერთაჲ
.
Verse: 61
აღდგა
რებეკა
და
შიმუნვარნი
მისნი
და
აღსხდეს
აქლემებსა
ზედა
და
წარვიდეს
,
კაცისა
მის
თანა
და
წარიყუანა
მონამან
მან
რებეკა
და
წარვიდა
.
Verse: 62
ხოლო
ისაკ
იქცეოდა
უდაბნოსა
,
*
ჯურღმულსა
მას
თანა
ხილვისასა
,
რამეთუ
იგი
დამკჳდრებულ
იყო
ქუეყანასა
მას
სამხრითკერძოსა
.
Verse: 63
და
განსრულ
იყო
იგი
ველად
განცხრომად
მიმწუხრი
.
და
აღმხილველმან
თუალთამან
იხილნა
აქლემნი
მომავალნი
ათნი
.
Verse: 64
და
მიადგნა
რებეკა
თუალნი
თჳსნი
და
იხილა
ისაკ
შთამავალი
სწრაფი
აქლემთა
მომართ
.
Verse: 65
და
ჰრქუა
მონასა
მას
:
ვინ
არს
კაცი
ესე
,
რომელი
მოგებებად
ჩუენდა
?
ხოლო
მან
ჰრქუა
:
ესე
უფალი
ჩემი
.
და
გარდამოჴდა
იგი
აქლემისა
მისგან
და
მოიღო
თერისტროჲ
და
გარე
მოისხა
.
Verse: 66
მაშინ
მიუთხრა
მონამან
მან
ისაკს
ყოველივე
ესე
სიტყუაჲ
,
რაჲცა
ყო
.
Verse: 67
ხოლო
შევიდა
ისაკ
სახიდ
დედისა
თჳსისასა
და
შეიყუანა
რებეკა
და
იყო
იგი
მისა
ცოლად
.
და
შეიყუარა
იგი
და
ნუგეშინის-იცა
ისაკ
სარრაჲსთჳს
დედისა
თჳსისა
.
Section:
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia Mcxetica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 22.3.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.