TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 844
Previous part

Chapter: 13 
Verse: 1  Μάταιοι μὲν γὰρ πάντες ἄνϑρωποι ϕύσει, οἷς παρῆν ϑεοῦ ἀγνωσία
καὶ ἐκ τῶν ὁρωμένων ἀγαϑῶν οὐκ ἴσχυσαν εἰδέναι τὸν ὄντα
οὔτε τοῖς ἔργοις προσέχοντες ἐπέγνωσαν τὸν τεχνίτην,
Verse: 2  ἀλλ' ἢ πῦρ ἢ πνεῦμα ἢ ταχινὸν ἀέρα
ἢ κύκλον ἄστρων ἢ βίαιον ὕδωρ
ἢ ϕωστῆρας οὐρανοῦ πρυτάνεις κόσμου ϑεοὺς ἐνόμισαν.
Verse: 3  ὧν εἰ μὲν τῇ καλλονῇ τερπόμενοι ταῦτα ϑεοὺς ὑπελάμβανον,
γνώτωσαν πόσῳ τούτων ὁ δεσπότης ἐστὶ βελτίων,
ὁ γὰρ τοῦ κάλλους γενεσιάρχης ἔκτισεν αὐτά·
Verse: 4  εἰ δὲ δύναμιν καὶ ἐνέργειαν ἐκπλαγέντες,
νοησάτωσαν ἀπ' αὐτῶν πόσῳ ὁ κατασκευάσας αὐτὰ δυνατώτερός // ἐστιν·
Verse: 5  ἐκ γὰρ μεγέϑους καὶ καλλονῆς κτισμάτων
ἀναλόγως ὁ γενεσιουργὸς αὐτῶν ϑεωρεῖται.
Verse: 6  ἀλλ' ὅμως ἐπὶ τούτοις μέμψις ἐστὶν ὀλίγη,
καὶ γὰρ αὐτοὶ τάχα πλανῶνται
ϑεὸν ζητοῦντες καὶ ϑέλοντες εὑρεῖν·
Verse: 7  ἐν γὰρ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ ἀναστρεϕόμενοι διερευνῶσιν
καὶ πείϑονται τῇ ὄψει, ὅτι καλὰ τὰ βλεπόμενα.
Verse: 8  πάλιν δ' οὐδ' αὐτοὶ συγγνωστοί·
Verse: 9  εἰ γὰρ τοσοῦτον ἴσχυσαν εἰδέναι
ἵνα δύνωνται στοχάσασϑαι τὸν αἰῶνα,
τὸν τούτων δεσπότην πῶς τάχιον οὐχ εὗρον;
Verse: 10  Ταλαίπωροι δὲ καὶ ἐν νεκροῖς αἱ ἐλπίδες αὐτῶν,
οἵτινες ἐκάλεσαν ϑεοὺς ἔργα χειρῶν ἀνϑρώπων,
χρυσὸν καὶ ἄργυρον τέχνης ἐμμελέτημα
καὶ ἀπεικάσματα ζῴων
ἢ λίϑον ἄχρηστον χειρὸς ἔργον ἀρχαίας.
Verse: 11  εἰ δὲ καί τις ὑλοτόμος τέκτων εὐκίνητον ϕυτὸν ἐκπρίσας
περιέξυσεν εὐμαϑῶς πάντα τὸν ϕλοιὸν αὐτοῦ
καὶ τεχνησάμενος εὐπρεπῶς
κατεσκεύασεν χρήσιμον σκεῦος εἰς ὑπηρεσίαν ζωῆς,
Verse: 12  τὰ δὲ ἀποβλήματα τῆς ἐργασίας
εἰς ἑτοιμασίαν τροϕῆς ἀναλώσας ἐνεπλήσϑη,
Verse: 13  τὸ δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπόβλημα εἰς οὐϑὲν εὔχρηστον,
ξύλον σκολιὸν καὶ ὄζοις συμπεϕυκός,
λαβὼν ἔγλυψεν ἐν ἐπιμελείᾳ ἀργίας αὐτοῦ
καὶ ἐμπειρίᾳ συνέσεως ἐτύπωσεν αὐτό,
ἀπείκασεν αὐτὸ εἰκόνι ἀνϑρώπου
Verse: 14  ἢ ζῴῳ τινὶ εὐτελεῖ ὡμοίωσεν αὐτὸ
καταχρίσας μίλτῳ καὶ ϕύκει ἐρυϑήνας χρόαν αὐτοῦ
καὶ πᾶσαν κηλῖδα τὴν ἐν αὐτῷ καταχρίσας
Verse: 15  καὶ ποιήσας αὐτῷ αὐτοῦ ἄξιον οἴκημα
ἐν τοίχῳ ἔϑηκεν αὐτὸ ἀσϕαλισάμενος σιδήρῳ.
Verse: 16  ἵνα μὲν οὖν μὴ καταπέσῃ, προενόησεν αὐτοῦ
εἰδὼς ὅτι ἀδυνατεῖ ἑαυτῷ βοηϑῆσαι·
καὶ γάρ ἐστιν εἰκὼν καὶ χρείαν ἔχει βοηϑείας.
Verse: 17  περὶ δὲ κτημάτων καὶ γάμων αὐτοῦ καὶ τέκνων προσευχόμενος
οὐκ αἰσχύνεται τῷ ἀψύχῳ προσλαλῶν
καὶ περὶ μὲν ὑγιείας τὸ ἀσϑενὲς ἐπικαλεῖται,
Verse: 18  περὶ δὲ ζωῆς τὸ νεκρὸν ἀξιοῖ,
περὶ δὲ ἐπικουρίας τὸ ἀπειρότατον ἱκετεύει,
περὶ δὲ ὁδοιπορίας τὸ μηδὲ βάσει χρῆσϑαι δυνάμενον,
Verse: 19  περὶ δὲ πορισμοῦ καὶ ἐργασίας καὶ χειρῶν ἐπιτυχίας
τὸ ἀδρανέστατον ταῖς χερσὶν εὐδράνειαν αἰτεῖται.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.