TITUS Texts: Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali

TITUS
Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali
Part No. 6

Previous part

Chapter: 5
Paragraph: 31
Page of ed.: 242
Line of ed.: 18        ა^. პირველი საკჳრველი. და ვითარცა მიიწია კართა ქალაქისათა, პოა ძაღლი
Line of ed.: 19     მკუდარი, მდებარჱ. Page of ms.: 91_(100)r

და შეიჴსნა საბელი, რომელ ერტყა სარტყლად
Line of ed.: 20     და მოაბა ფერჴსა ძაღლისასა და იწყო სირბილდ, მიითრევდა და შევიდოდა
Line of ed.: 21     ქალაქად. მიიწია ადგილსა, რომელსა ყრმები ისწავლიდა. და ვითარცა
Line of ed.: 22     იხილეს იგი მათ, იწყეს ყივილდ და იტყოდეს: მონაზონი ცოფი! მონაზონი
Line of ed.: 23     ცოფი! სდევდეს უკუანა და Page of ms.: 91_(100)v

სცემდეს ყურიმალსა.
Line of ed.: 24        ბ^. იყო ხვალისა დღე კჳრიაკჱ. და აიღო ნიგოზი, შევიდა ეკლესიად ჟამისწირვასა
Line of ed.: 25     და იწყო სისრად კანდლებისა, მოჰლეწდა და სდევდეს უკუანა, რაჲთამცა
Line of ed.: 26     განაძეს ეკლესიით. იგი აჴდა საფსალმუნეთა ზედა და იწყო სისრად
Line of ed.: 27     დედათა ნიგუზითა მით. და დიდითა ჭი\რითა Page of ms.: 92_(101)r

განიყვანეს ეკლესიით.
Line of ed.: 28     ვითარ-იგი განვიდოდა, დაუქცია ტაბლები მსყიდელთა სპანაქრჱსისათაჲ.
Line of ed.: 29     შეიპყრეს იგი და სცეს მას ცემაჲ დიდი. ვითარცა იხილა, რამეთუ შემუსრეს
Line of ed.: 30     ცემითა მით, ეტყოდა თავსა თჳსსა: მართლიად გეტყჳ შენ, უბადრუკაო
Line of ed.: 31     სჳმეონ, უკუეთუ გინებს Page of ms.: 92_(101)v

ესრჱთ ყოფის ამათ თანა, ერთ კჳრაეცა ვერღარა
Line of ed.: 32     ცოცხალ ყოფად ხარ ჴელითა ამათითა.
Line of ed.: 33        გ^. იხილა იგი კაცმან, რომელი ჰყიდდა ცერცუსა და არა იცოდა მან, ვითარმედ
Line of ed.: 34     თავი მოუსულელებიეს. ჰრქუა მას: გნებავსა, უფალო, რაჲთა ნაცვალად
Line of ed.: 35     რორინებისა ამის შენისა მოხჳდე, დასდგე და ჰყიდდე ცერცუსა ამას? Page of ms.: 93_(102)r

Line of ed.: 36     ხოლო მან ჰრქუა მას: ჰე. და დაადგინა იგი. Paragraph: 32   Page of ed.: 242   დღესა ერთსა სყიდად
Line of ed.: 37     იწყო და განუყოფდა ყოველსა გლახაკთა და ჭამდა იგი უწყალოდ, რამეთუ
Line of ed.: 38     თავადსა მას კჳრიაკესა არა ეჭამა. ჰრქუა ცოლმან ცერცჳსა მის უფლისამან
Line of ed.: 39     ქმარსა თჳსა: სადაჲთ მოიყვანე მონაზონი ესე? ჭეშმარიტად გეტყჳ: უკუეთუ
Line of ed.: 40     ესრჱთ ჭამდეს, არღა\რა Page of ms.: 93_(102)v

გიჴმს განსყიდაჲ, რამეთუ მე ვხედევდ, და წამსა
Line of ed.: 41     ერთსა შეჭამა ფილი სავსჱ ცერცჳ. და არა ეცნა, ვითარმედ სხუები იგი ფილები
Page of ed.: 243
Line of ed.: 1     განუყოფიეს გლახაკთა ზედა, რამეთუ ეგონა განსყიდაჲ. აღაღეს კიდობანსა
Line of ed.: 2     და არა პოეს მას შინა არცა ფოლი ერთი. მაშინ სცეს მას და დაჰგლიჯეს
Line of ed.: 3     წუერი მისი და განაძეს. Page of ms.: 94_(103)r

ხოლო იგი არა წარვიდა მათგან მას
Line of ed.: 4     ღამესა, არამედ მიწვა კართა მათთა თანა ^*³⁸. და ვითარცა შემწუხრდა, უნდა
Line of ed.: 5     კუმევაჲ საკუმევლისაჲ და არა პოა ნატეხი კეცისაჲ. შეყო ჴელი მისი საგზებელსა
Line of ed.: 6     და აღივსო იგი ცეცხლითა, დაასხა მას ზედა საკუმეველი და იწყო
Line of ed.: 7     კუმევად.
Line of ed.: 8        ინება ღმერთმან მოქცევაჲ ცერცჳსა მის უფლისაჲ, Page of ms.: 94_(103)v

რამეთუ იყო იგი
Line of ed.: 9     იაკობი. მიხედა და იხილა იგი ცოლმან მისმან, რამეთუ აქუნდა ცეცხლი ჴელითა
Line of ed.: 10     მისითა და აკუმევდა. ჰრქუა მას: ჴელითა აკუმევა, ამბა სჳმეონ? Paragraph: 33   Page of ed.: 243   და მან
Line of ed.: 11     ეგრე ყო თავი თჳსი, ვითარმცა მოსწუა ცეცხლმან მან, შთააგდო იგი ფიჩუსა
Line of ed.: 12     მას, რომელი ემოსა, და ჰრქუა დედაკაცსა მას: უკუეთუ არა გინებს, რაჲთამცა
Line of ed.: 13     ვაკ\უმიე Page of ms.: 95_(104)r

ჴელითა ჩემითა, აჰა ესერა ვაკუმევ ფიჩჳთა ჩემითა. და
Line of ed.: 14     ვითარცა დაიცვა ღმერთმან მაყუალი იგი ცეცხლისა მისგან და ყრმანი -- საჴუმილისა
Line of ed.: 15     მისგან. და ესრჱთ აქუნდა ჩუეულებაჲ, ოდეს ქმნის რაჲმე საკჳრველი
Line of ed.: 16     ადგილსა ერთსა, მიიცვალის Page of ms.: 95_(104)v

სხუად კერძო ქალაქისა, რაჲთა
Line of ed.: 17     დაავიწყდეს საქმჱ იგი, რომელ ქმნა. და ოდესმე მუნქუესვე ქმნის რაჲმე საქმჱ
Line of ed.: 18     უშუერი, რაჲთა დაფაროს სასწაული იგი, რომელ ქმნა.

Line of ed.: 19        დ^. იყო ოდესმე წმიდაჲ ესე ქულბაგსა შინა მეღჳნისასა და უდუღებნ მათ
Line of ed.: 20     წყალსა, უზავებნ ღჳნოსა და ასუამნ. ხოლო მათ მისციან მას საზრდელი მისი. Page of ms.: 96_(105)r

[ი^ბ] (ი^გ)
Line of ed.: 21     იყო მექულბაგჱ იგი უწყალო და მრავალგზის არცაღა საზრდელი
Line of ed.: 22     მისი მისცის მას. მრავალნი მოვიდოდეს და სუმიდეს ^*³⁹ მის თანა, რაჲთა
Line of ed.: 23     სალოსსა ეცინოდიან. დღესა ერთსა შევიდა გუელი ქულბაგად და სუა ჭიქისა
Line of ed.: 24     ერთისაგან და შთასთხია მას წამალი თჳსი და წარვიდა. ხოლო ამბა
Line of ed.: 25     სჳმეონ არა დახუდა მუნ. Page of ms.: 96_(105)v

და ვითარ მოვიდა, შევიდა ქულბაგად და იხილა
Line of ed.: 26     წერილი ჭიქასა მას ზედა ესრჱთ: სიკუდილი. და ცნა მიზეზი იგი წერილისაჲ
Line of ed.: 27     მის, და აიღო არგანი და განტეხა ჭიქაჲ იგი სავსჱ ღჳნითა. მაშინ მოვიდა
Line of ed.: 28     უფალი იგი ქულბაგისაჲ მის, მოუღო არგანი იგი ჴელთაგან მისთა და სცა
Line of ed.: 29     მით, ვიდრემდის დაშურა, და განაძო. Page of ms.: 97_(106)r

ვითარცა იყო ხვალისაგან,
Line of ed.: 30     მოვიდა ამბა სჳმეონ და დაიმალა ქულბაგისა მის კარსა უკუანა. კუალად
Line of ed.: 31     შემოვიდა გუელი იგი, რაჲთამცა სუა ჩუეულებისაებრ თჳსისა. და იხილა იგი
Line of ed.: 32     ქულბაგისა მის უფალმან, აიღო არგანი და მივიდა, რაჲთამცა მოკლა იგი.
Line of ed.: 33     ხოლო გუელსა მას ვერ მიამთხჳა და ჩამოლეწა ყოველი იგი ჭიქები. Page of ms.: 97_(106)v

მაშინ
Line of ed.: 34     გამოეცხადა ამბა სჳმეონ და ჰრქუა მას: რაჲ არს ესე, ცოფო, არა სადამე ^*⁴⁰
Line of ed.: 35     მე ^*⁴¹ ოდენ ვარ მოცთომილი. და ცნა ქულბაგისა უფალმან, რამეთუ ამის მიზეზისათჳს
Line of ed.: 36     ყო განტეხაჲ ჭიქისაჲ მის ამბა სჳმეონ, და მიერითგან ჰრწმენა
Line of ed.: 37     იგი. და უნდა წმიდასა მას, რაჲთა განაქარვოს სარწმუნოებაჲ მეღჳნისაჲ
Line of ed.: 38     მის მისა მიმართ, რაჲთა არა Page of ms.: 98_(107)r

განაცხადოს საქმჱ მისი.

Paragraph: 34
Page of ed.: 243
Line of ed.: 39        მივიდა დღესა ერთსა, სადა წვა ცოლი მექულბაგისაჲ მის და ეძინა. განიძარცუვიდა
Page of ed.: 244
Line of ed.: 1     სამოსელსა თჳსა, რაჲთამცა დაწვა მის თანა. ჴმა-ყო დედაკაცმან
Line of ed.: 2     მან. და ესმა ქმარსა მისა და მოვიდა. ჰრქუა მას ცოლმან მისმან:
Line of ed.: 3     განაძე ჩუენგან წყეული ესე, რამეთუ ბოროტი საქმჱ Page of ms.: 98_(107)v

ჩემ თანა უნდა ყოფად.
Line of ed.: 4     სცა მას კისერსა და განაძო ქულბაგით და იქმნა იგი მიერ დღითგან
Line of ed.: 5     ქულბაგისა მის უფლისა თანა ვითარცა კაცი მოცთომილი ^*⁴² და ბოროტის
Line of ed.: 6     მყოფელი. და ოდეს ვისგანმე ესმინ, იტყჳედღა ამბა სჳმეონისთჳს, ვითარმედ
Line of ed.: 7     თავი მოუსულელებიეს, იგი ეტყჳნ მათ: ჭეშმარიტსა Page of ms.: 99_(108)r

გეტყჳ,
Line of ed.: 8     ვითარმედ ცოფი არს, და რომელი მე თჳთ მიხილავს მის თანა, ვერვინ განმამტყუვნებს
Line of ed.: 9     მას ზედა, რამეთუ უნდა განრყუნაჲ ცოლისა ჩემისაჲ, უკუეთუმცა
Line of ed.: 10     ვითარ შეეძლო, და ჭამს ჴორცსა, ვითარცა ვის ღმერთი არა უვინ.
Line of ed.: 11     რამეთუ ოდესმე ჭამის წმიდამან მან ჴორცი და კჳრიაკჱ ერთი მივლის ყოვლად
Line of ed.: 12     უჭმელად Page of ms.: 99_(108)v

ჭამასა მას ჴორცისასა. ხედვიდიან, რამეთუ განზრახვით
Line of ed.: 13     იქმნ მას, რაჲთა არავის აქუნდეს სარწმუნოებაჲ მისა მიმართ. ხოლო მარხვაჲ
Line of ed.: 14     იგი მისი არა იცოდეს.

Paragraph: 35
Page of ed.: 244
Line of ed.: 15        ე^. იყო ვითარცა კაცი უჴორცოჲ და არარაჲ ჰგლოდა, რაჲცამცა ყო წინაშე
Line of ed.: 16     კაცთა. და ოდეს გარე განსულის უნებნ, დაჯდის, სადაცა დაემთხჳის
Line of ed.: 17     წინაშე Page of ms.: 100_(109)r

კაცთა, შორის უბანთა. ხოლო ამისთჳს ყვის ესე, რაჲთამცა
Line of ed.: 18     არწმუნა კაცთა, ვითარმედ უგუნური არს იგი.
Line of ed.: 19        ვ^. და სულსა წმიდასა, რომელსა დაემკჳდრა მის თანა, განეცივნეს ჴორცნი
Line of ed.: 20     მისნი, ვიდრემდის არღარა იყო მის თანა აღძრვაჲ ჴორცთა ბუნებისაჲ.
Line of ed.: 21     იმღერინ იგი დედათა თანა, და ყოვლადვე არაჲ ევნებოდა.
Line of ed.: 22        იყო ემეწას შინა Page of ms.: 100 _(109)v

დიაკონი ^*⁴³, კაცი წმიდაჲ, სახელით იოვანე. და უყუარდა
Line of ed.: 23     იგი წმიდასა მას სიკეთისა მისისათჳს და გამოუცხადა მას ყოველი საქმჱ მისი.
Line of ed.: 24     და მან გჳთხრა ყოველი, ვითარ-იგი ეთხრა მისდა წმიდასა მას. იხილა იგი
Line of ed.: 25     დღესა ერთსა, რამეთუ განმჴმარ იყო იგი მარხვითა, რამეთუ დაეყვნეს თავადნი
Line of ed.: 26     იგი მარხვანი უჭმელად ყოვლადვე. შეეწყალა იგი დიაკონსა ^*⁴⁴ მას Page of ms.: 101_(110)r

Line of ed.: 27     და უნდა, რაჲთამცა განუსუენა მას. ჰრქუა მას: მოხუედია ^*⁴⁵ აბანოდ,
Line of ed.: 28     სალოსო? მან ჰრქუა მას: ჰე, და იცინოდა. გუალე, წარვიდეთ! და მუნქუესვე
Line of ed.: 29     განიძარცუა სამოსელი თჳსი და დაიკრიბა იგი თავსა თჳსსა. ჰრქუა
Line of ed.: 30     მას დიაკონმან მან: შეიმოსე სამოსელი შენი, უკუეთუ არა, არა მოვალ შენ
Line of ed.: 31     თანა. ჰრქუა მას სჳმეონ: წარვედ, მოცთომილო, Page of ms.: 101_(110)v

მე მიქმნია საქმჱ პირველ
Line of ed.: 32     საქმისა. უკუეთუ არა მოხუალ ჩემ თანა, მე წინარე წარვიდე. დაუტევა
Line of ed.: 33     იგი და წარვიდა.
Line of ed.: 34        იყო ადგილსა მას თანაჲსთანა ორი აბანოჲ: ერთი დედათაჲ და ერთი
Line of ed.: 35     მამათაჲ. დაუტევა სალოსმან ნეფსით მამათა აბანოჲ და შევიდა დედათასა.
Line of ed.: 36     ჴმა-უყო მას დიაკონმან მან და ჰრქუა: Page of ms.: 102_(111)r

ვიდრე ^*⁴⁶ ხუალ, სალოსო,
Line of ed.: 37     დადეგ, რამეთუ ეგე აბანოჲ დედათაჲ არს. მოექცა იგი და ჰრქუა მას: კმა ყავ,
Line of ed.: 38     მოცთომილო, აქაცა წყალი ცივი და ტფილი არს და მუნცა ეგრევე და არარაჲთ
Line of ed.: 39     ჰმატან ერთმანერთსა. შესდვა და შევიდა შორის დედათა. შეაკრბეს
Page of ed.: 245
Line of ed.: 1     იგინი მას ზედა და სცეს მას ცემითა დიდითა და გამოაძეს. Page of ms.: 102_(111)v

და ამისა შემდგომად
Line of ed.: 2     განიყვანა იგი დიაკონმან მან მარტოდ და ჰრქუა: გაფუცებ შენ
Line of ed.: 3     ღმერთსა, მამაო, მითხარ, ვითარ აგრძნობდ თავსა შენსა, რაჟამს-იგი
Line of ed.: 4     დედებსა მას შორის შეხუედ? მიუგო მას და ჰრქუა: მართლიად გეტყჳ, შვილო
Line of ed.: 5     ჩემო, ვითარცა არნ შეშაჲ შეშასა შორის, ეგრე ვიყავ მე მათ შორის და არა
Line of ed.: 6     ვხედევდ, ვითარმედ ჴორცნი ასხენ, რამეთუ ყოველი გონებაჲ ჩემი იყო
Line of ed.: 7     ღმრთისა Page of ms.: 103_(112)r

თანა და არა განვეშორე. და რომელსამე იქმნ ესე
Line of ed.: 8     წმიდაჲ კაცთა სარგებელისათჳს და რომელსამე, რაჲთა დაფარნეს საქმენი
Line of ed.: 9     თჳსნი, რაჲთა არა საცნაურ იქმნას.

Paragraph: 36
Page of ed.: 245
Line of ed.: 10        ზ^. დღესა ერთსა იმღერდეს კაცნი ვინმე გარეშე ქალაქისა. და იყო მათ
Line of ed.: 11     თანა ძჱ ამის დიაკონისაჲ პირველ მოჴსენებულისაჲ, სალოსისა მეგობრისაჲ.
Line of ed.: 12     და ყრმაჲ იგი Page of ms.: 103_(112)v

უწინარჱს მცირედთა დღეთა დაცემულ იყო სიძვითა ქმრის
Line of ed.: 13     ცოლსა დედაკაცისა თანა. და ვითარცა გამოვიდა მისგან, შეემთხჳა მას სიცოფჱ,
Line of ed.: 14     და არღა ეცნა იგი მას. უნდა წმიდასა მას, რაჲთა განსწავლოს იგი და
Line of ed.: 15     განკურნოს. ჰრქუა მათ, რომელნი-იგი იმღერდეს: უკუეთუ არა მიტეოთ სიმღერად
Line of ed.: 16     თქუენ თანა, არცა თქუენ გიტევნე სიმღერად. Page of ms.: 104_(113)r

[ი^გ] (ი^დ)
Line of ed.: 17     იკრიბნა ქვანი და იწყო სისრად მათა ^*⁴⁷. ჰრქუეს მათ: მოვედ, იმღერდი! და უნდა
Line of ed.: 18     დიაკონისა მის ძესა, რაჲთამცა მის კერძო შეერთო იგი, და არა ერჩდა მას. და
Line of ed.: 19     ვითარ იგი რბიოდეს ^*⁴⁸ სირბილით, მიეწია წმიდაჲ იგი ყრმასა მას, ძესა დიაკონისასა,
Line of ed.: 20     სცა ყურიმალსა და ჰრქუა: ნუღარა კუალად Page of ms.: 104_(113)v

ისიძავ, ჵ, უბადრუკო,
Line of ed.: 21     და არა მოგეახლოს შენ ეშმაკი. მუნქუესვე დასცა იგი ეშმაკმან და შემოაკრბა
Line of ed.: 22     ერი მას ზედა. ვითარ იგი იდვა და პეროოდა, იხილა სალოსი, რამეთუ
Line of ed.: 23     განაძებდა იგი მისგან ძაღლსა შავსა და სცემდა მას ჯუარითა შეშისაჲთა, და
Line of ed.: 24     შემდგომად ჟამისა ერთისა მოიქცა. Page of ms.: 105_(114)r

მაშინ ჰკითხეს მას: რაჲ
Line of ed.: 25     შეგემთხჳა? და ვერ უძლო აღმოთქუმად, გარნა ესე ხოლო, ვითარმედ: კაცმან
Line of ed.: 26     ვინმე მრქუა: ნუღარა ისიძავ და ნუ გეშინინ. და შემდგომად წმიდისა მის
Line of ed.: 27     შესუენებისა განეღო გონებაჲ მისი და თქუა, რაჲ-იგი ეხილვა.

Paragraph: 37
Page of ed.: 245
Line of ed.: 28        ზ^^*⁴⁹. იმღერდეს ოდესმე სამღერელსა მათსა და ერთი მათგანი იმღერდა Page of ms.: 105_(114)v

Line of ed.: 29     მედგრითა სიმღერითა. და უნდა წმიდასა მას, რაჲთამცა განაშორა სიმღერისა
Line of ed.: 30     მისგან, რამეთუ ჰქონდეს მცირედნი საქმენი კეთილნი. და შთავიდა
Line of ed.: 31     ადგილსა მას, სადა-იგი იმღერდეს, აღიღო ქვაჲ მცირჱ, დასწერა ჯუარი მას
Line of ed.: 32     ზედა, სტყორცა, და ეცა ჴელსა მარჯუენესა მის კაცისასა. განუჴმა იგი და
Line of ed.: 33     არავინ იცოდა, Page of ms.: 106_(115)r

თუ ვინ სტყორცა ^*⁵⁰ ქვაჲ იგი. ეჩუენა წმიდაჲ იგი
Line of ed.: 34     კაცსა მას ძილსა შინა და ჰრქუა მას: ესე შეგუხუდა ტყორცებითა ^*⁵¹ ჩემითა
Line of ed.: 35     და, უკუეთუ არა მეფუცო, რაჲთა განეყენო სიმღერისა მისგან, არა განგეკურნოს.
Line of ed.: 36     და ეფუცა იგი წმიდასა ღმრთისმშობელსა მარიამს, ვითარმედ არღარა
Line of ed.: 37     იმღერდეს მით სიმღერითა დღეთა Page of ms.: 106_(115)v

ცხორებისა მისისათა. და ვითარ
Line of ed.: 38     განიღჳძა, იყო ჴელი მისი ცოცხალ ყოვლადვე, და უთხრობდა, რაჲ-იგი
Page of ed.: 246
Line of ed.: 1     იხილა. ხოლო ესე ვერ შეუძლო თქუმად, ვითარმედ სალოსი მეტყოდა ამას.
Line of ed.: 2     არამედ ამას ოდენ იტყოდა, ვითარმედ: მეჩუენა მონაზონი, რომელსა ემოსა
Line of ed.: 3     გჳრგჳნი ბაიაჲსაჲ.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 9.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.