TITUS Texts: Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali

TITUS
Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali
Part No. 8

Previous part

Chapter: 7
Paragraph: 46
Page of ed.: 249
Line of ed.: 39        ი^ვ. და რაჟამს ეცრუვის ვინმე მეძავთა მათგანი, რომელსა აღუთქუამნ,
Page of ed.: 250
Line of ed.: 1     რაჲთა არა ცოდოს, ცნის მან სულითა ღმრთეებისაჲთა, ვითარმედ უსიძავს.
Line of ed.: 2     მაშინ მივიდის მისა, Page of ms.: 124_(133)r

იწყის ყივილდ და ეტყჳნ: მეცრუვეა,
Line of ed.: 3     მეცრუვე? უფალო, მიეც, ვითარცა-იგი უქმნიეს, და მიავლინე მათ ზედა სალმობაჲ.
Line of ed.: 4     და უკუეთუ დაადგრის ცოდვასა მას ზედა, მიავლინის მის ზედა ეშმაკი. და ამის
Line of ed.: 5     გამო ეშინინ მისგან, რომელთა-იგი აღუთქუამნ არა ცოდვაჲ, და ეკრძალებიედ
Line of ed.: 6     მას.
Line of ed.: 7        ი^ზ. შევიდა ოდესმე ჰემეწად Page of ms.: 124_(133)v

ერთი მდაბიოჲ წარჩინებულთაგანი. და
Line of ed.: 8     ესმა ამის წმიდისათჳს და თქუა: ჭეშმარიტად ვიტყჳ, უკუეთუ, ვითარ ვიხილო
Line of ed.: 9     მე იგი, ვცნა, უკუეთუ ნანდჳლვე ცოფი არს, გინათუ ნეფსით ეგრე ზამს.

Line of ed.: 10     ეძიებდა მას და, ვითარ პოვა იგი, იხილა, რამეთუ დედაკაცსა მეძავთაგანსა Page of ms.: 125_(134)r

Line of ed.: 11     აეკიდა იგი, და მეორჱ სცემდა ქოქითა. მაშინ შეეჭუდა კაცი იგი
Line of ed.: 12     და თქუა გულსა თჳსა: რომელი ეშმაკი არა ეჭუდეს, ვითარმედ ესე მედგარი
Line of ed.: 13     მონაზონი ^*⁶⁵ არა ისიძავს ამათ თანა? და მუნქუესვე დაუტევნა იგინი წმიდამან
Line of ed.: 14     მან და მივიდა კაცისა მის, რამეთუ იყო იგი შორს მისგან, სცა მას ყურიმალსა Page of ms.: 125_(134)v

Line of ed.: 15     და წინაამოიკრიბა სამოსელი თჳსი, როკვიდა და ჰრქუა მას: მოვედ, უბადრუკაო ^*⁶⁶,
Line of ed.: 16     ვიმღერდეთ, რამეთუ არარაჲ არს აქა ზაკუვისაგანი. და გულისხმა-ყო
Line of ed.: 17     კაცმან მან, ვითარმედ წმიდასა მას უცნობია განზრახვაჲ მისი, რომელსა
Line of ed.: 18     მისთჳს იტყოდა, დაუკჳრდა და რავდენგზისცა Page of ms.: 126_(135)r

უნდა, რაჲთა უთხრას
Line of ed.: 19     საქმჱ იგი, შეიკრის ენაჲ მისი და ვერ თქჳს.

Paragraph: 47
Page of ed.: 250
Line of ed.: 20        ი^ჱ. აქუნდა წმიდასა მას მადლი და მოთმინებაჲ მარხვასა ზედა უფროჲს
Line of ed.: 21     მრავალთა სრულთა მონაზონთასა. და ოდეს მოიწიის კათოლიკჱ მარხვაჲ,
Line of ed.: 22     არარაჲ წამის ყოვლადვე, ვიდრე დიდად ხუთშაბათადმდე. და ხუთშაბათსა
Line of ed.: 23     დღესა Page of ms.: 126_(135)v

დაჯდის დილეულითგან, ჭამნ. და რომელთა იხილიან იგი, შეორგულდიან
Line of ed.: 24     და თქჳან: იხილეთღა ბერი ესე მედგარი, რამეთუ არცაღა ხუჩაბათსა
Line of ed.: 25     დღესა დასთმობს. იხილა იგი ოდესმე იოვანე დიაკონმან ^*⁶⁷, რომელმან-იგი
Line of ed.: 26     საიდუმლოჲ მისი ყოველი იცოდა, ჯდა რაჲ იგი ხუთშაბათსა დიდსა
Line of ed.: 27     და ჭამდა. ჰრქუა მას: რაჲსა ^*⁶⁸ გი\ყიდია Page of ms.: 127_(136)r

ესე, სალოსო? მიუგო წმიდამან
Line of ed.: 28     მან და ჰრქუა: ორმოც ფოლად, ჵ, მოცთომილო. ამით აუწყებდა, რამეთუ
Line of ed.: 29     ორმოცი დღჱ არს, ვინაჲთგან პური არა უჭამია.
Line of ed.: 30        ი^თ. იყოფოდა ეშმაკი ერთსა მას ფოლოცთაგანსა მის ქალაქისასა. და
Line of ed.: 31     იხილა იგი წმიდამან მან, დღესა ერთსა დგა და უმზირდა, რაჲთა, თუ ვინმე
Line of ed.: 32     თანაწარჰვიდოდის, შევიდეს მისა. Page of ms.: 127_(136)v

იკრიბა წმიდამან მან ქვები უბეთა
Line of ed.: 33     თჳსთა და ესროდა კაცთა, რაჲთა არავის უტეოს განსლვად ფოლოცი იგი. და
Line of ed.: 34     ვითარ იგი ესროდა კაცთა, განვლო ფოლოცი იგი ძაღლმან. სცა მას ეშმაკმან
Line of ed.: 35     მან, დაეცა იგი და იწყო ყჳრილად ^*⁶⁹. მაშინღა ჰრქუა კაცთა წმიდამან მან: განვლეთ
Line of ed.: 36     აწ, მოცთომილნო! და ამისთჳს აყენებდა მათ Page of ms.: 128_(137)r

[ი^ვ] (ი^ზ)
Line of ed.: 37     განსლვად მას ადგილსა, რაჲთა არა დასცეს მათ ეშმაკმან, ვითარ-იგი ძაღლსა
Line of ed.: 38     მას დასცა.

Paragraph: 48
Page of ed.: 250
Line of ed.: 39        კ^. განვიდა ოდესმე წმიდაჲ ესე არესა ერთსა ქალაქისასა და მიხუდა იგი
Page of ed.: 251
Line of ed.: 1     ქალებსა, რომელნი როკვიდეს და იმღერდეს. და ვითარ იხილეს იგი, იწყეს
Line of ed.: 2     სიმღერად და შესხმად მონაზონთა. და უნდა წმიდასა მას, რაჲთამცა
Line of ed.: 3     განსწავლნა იგინი. Page of ms.: 128_(137)v

ილოცა და იქმნა თუალები ყოვლისა მის ქალებისაჲ ^*⁷⁰
Line of ed.: 4     მრუდ. ვითარ მიხედნეს ერთმანერთსა, გულისხმა-ყვეს, ვითარმედ სალოსმან
Line of ed.: 5     უყო იგი მათ. მისდევდეს მას ტირილით და ეტყოდეს: განჴსენ, სალოსო,
Line of ed.: 6     განჴსენ, რომელ ესე ჰყავ. და ეგონა მათ, ვითარმედ გრძნებითა ყო იგი. ეწინეს
Line of ed.: 7     და დაეკიდნეს მას Page of ms.: 128_(138)r

და აფუცებდეს, რაჲთა განჴსნას, რაჲ-იგი
Line of ed.: 8     ყო. ჰრქუა მათ განცხრომით: რომელსა უნდეს თქუენგანსა განკურნების,
Line of ed.: 9     მიტევენ, რაჲთა ვაკოცო თუალსა მრუდსა, და განიკურნოს. და რომელთაჲ-იგი
Line of ed.: 10     ჯერ-უჩნდა ღმერთსა განკურნებაჲ, უტევეს. და აკოცა მათ, და განიკურნნეს.
Line of ed.: 11     და სხუანი იგი დაადგრეს ეგრჱთვე. Page of ms.: 128_(138)v

და ვითარ მცირედ წარვლო, მისდევდეს
Line of ed.: 12     მას და ეტყოდეს: გუელოდე, სალოსო, რაჲთა ჩუენცა ამბორს გჳყო
Line of ed.: 13     და განვიკურნნეთ. ხოლო მან არა ნება სცა, და ეგრჱთვე დაადგრეს იგინი. და
Line of ed.: 14     წმიდაჲ იგი იტყჳნ: უკუეთუმცა ღმერთსა ესე არა მოეწია მათ ზედა, წარ-მცა-ემატა
Line of ed.: 15     ყოველთა დედათა ქუეყანისა ^*⁷¹ ჰემეწელთა Page of ms.: 130_(139)r

უშჯულოებითა.
Line of ed.: 16        კ^ა. მოუწოდა ოდესმე პირველმოჴსენებულმან მან დიაკონმან ამას წმიდასა,
Line of ed.: 17     რაჲთა პირ-იჴსნას მის თანა. და ვითარცა შევიდა იგი სახიდ მისა, პოვა
Line of ed.: 18     ჴორცი აპოხტი. აღიღო დანაკი, იწყო ჭრად და ჭამად. და ვითარცა იხილა იგი
Line of ed.: 19     იოვანე, დიაკონმან პატიოსანმან, მიეახლა და ჰრქუა მას Page of ms.: 130_(139)v

ყურისყურ, რაჲთა
Line of ed.: 20     არავის ესმეს მუნ შინა მყოფსა: მართლიად გეტყჳ, ვითარმედ ვერ შემაეჭუებ
Line of ed.: 21     შენდა მიმართ, დაღაცათუ აქლემისა ჴორცი შჭამო. რამეთუ იცოდა
Line of ed.: 22     სიმრავლჱ სათნოებათა მისთაჲ, და არცა ნეტარი ესე რას დაუფარვიდა მას
Line of ed.: 23     საქმეთა მისთაგანსა სიკეთისა მისისათჳს და კეთილად სლვისა. Page of ms.: 131_(140)r

კ^ბ.

Paragraph: 49
Page of ed.: 251
Line of ed.: 24        მივიდეს ოდესმე იერუსალჱმდ კაცნი ჰემეწელნი, რაჲთა
Line of ed.: 25     ილოცონ დღესასწაული აღვსებისაჲ. და ერთი მათგანი ჩავიდა იორდანედ,
Line of ed.: 26     რაჲთა მუნცა ილოცოს. და მოვჰლიდა (!) იგი მონაზონთა, რომელნი იყვნეს
Line of ed.: 27     უდაბნოს, და მისცემდა მათ ევლოგიასა. და ნებითა ღმრთისაჲთა შეემთხჳა
Line of ed.: 28     იოვანეს, ძმასა ამის ნეტარისა სჳმეონისა. Page of ms.: 131_(140)v

და ვითარცა იხილა იგი, მოდრკა
Line of ed.: 29     მის წინაშე თაყუანისცემით და ითხოვდა მისგან ლოცვასა. ჰრქუა მას იოვანე:
Line of ed.: 30     სადაჲ ხარ შენ? მიუგო მან და ჰრქუა: მე, მამაო, ჰემეწელი ვარ. და კუალად
Line of ed.: 31     ჰრქუა მას იოვანე: შენ დაგიტევებია ქალაქსა შენსა ამბა სჳმეონ, რომელსა
Line of ed.: 32     უწოდიან სალოს, და მოსრულ ხარ და ითხოვ ჩემ Page of ms.: 132_(141)r

გლახაკისაგან
Line of ed.: 33     ლოცვასაა? მე და ყოველთა კაცთა გჳჴმს ლოცვაჲ მის წმიდისაჲ. წარიყვანა
Line of ed.: 34     კაცი იგი თჳსა ქუაბად და დაუგო მას ტაბლაჲ, სავსჱ ყოვლითა კეთილითა,
Line of ed.: 35     რამეთუ მოსცემდა მას ღმერთი ყოველი რაჲცა უნებნ. უკუეთუმცა არა, სადაჲთ
Line of ed.: 36     იპოვა უდაბნოსა მას ჴმელსა სიმინდი ლბილი, წმიდაჲ თევზი, Page of ms.: 132_(141)v

Line of ed.: 37     ტაფაკითა შემწუარი, მჴურვალჱ, და ჭიქაჲ, სავსჱ ღჳნითა ჰამოჲთა?!
Line of ed.: 38        ვითარ ჭამეს და განძღეს, მისცნა მათ სამნი პურნი ტფილნი და ჰრქუა
Line of ed.: 39     მას: მიიხუენ ესე და მისცენ სჳმეონ სალოსსა და არქუ მას: ლოცვა ყავ ძმისა
Page of ed.: 252
Line of ed.: 1     შენისა იოვანჱსთჳს. და ვითარ მოვიდა კაცი იგი ემეწად, შეემთხჳა მას Page of ms.: 133_(142)r

Line of ed.: 2     სალოსი ქალაქისა კართა ზედა და ჰრქუა მას: რაჲ არს, ცოფო,
Line of ed.: 3     ვითარ არს იგი ცოფი შენებრი ამბა იოვანე, ანუ შეშჭამეა ევლოგიაჲ იგი,
Line of ed.: 4     რომელ მოგცა? მართლიად გეტყჳ, უკუეთუ შეგიჭამიან, ურვილად მოდნობად
Line of ed.: 5     გისხენ. დაუკჳრდა კაცსა მას სიტყუათაგან მისთა. და წარიყვანა იგი სალოსმან Page of ms.: 133_(142)v

Line of ed.: 6     საყოფლად ^*⁷² (!) თჳსა და დაუგო მას ტაბლაჲ. კაცი იგი ფიცვიდა და
Line of ed.: 7     იტყოდა: ყოველი, რომელი იოვანე დამიგო უდაბნოს, ეგეთივე ^*⁷³ ამან დამიგო,
Line of ed.: 8     ვიდრემდის ჭიქაჲცა ეგეზომივე იყო სიდიდითა და ჰგვანდა მას. და ვითარცა
Line of ed.: 9     ვისამხრენით ^*⁷⁴, მივეც მას ევლოგიაჲ იგი და წარმოვედ სახიდ ჩემდა.
Line of ed.: 10     ხოლო მე მრცხუენოდა თხრობად ვისამე, რამეთუ ყოველთა Page of ms.: 134_(143)r

Line of ed.: 11     კაცთა შეერაცხა იგი ცოფად.

Paragraph: 50
Page of ed.: 252
Line of ed.: 12        კ^გ. შევარდა ოდესმე იოვანე, მეგობარი ამის წმიდისაჲ, რომელი ზემოთ
Line of ed.: 13     ვაჴსენეთ, დიდსა განსაცდელსა. და ღმერთმან იჴსნა იგი ამის წმიდისა ლოცვითა,
Line of ed.: 14     რამეთუ კაცთა ვიეთმე უკეთურთა კაცი მოკლეს და გუამი მისი აღიღეს
Line of ed.: 15     და სარკუმლით შთააგდეს ამის დიაკონისა სახლსა. და ვითარ მიიწია საქმჱ
Line of ed.: 16     იგი Page of ms.: 134_(143)v

ჴელმწიფისა, ბრძანა დიაკონისაჲ მის ძელსა აბმაჲ. და რაჟამს იგი
Line of ed.: 17     მიჰყვანდა ძელად, ესრჱთ ილოცვიდა: უფალო ღმერთო, ლოცვითა სჳმეონ
Line of ed.: 18     სალოსისაჲთა მიჴსენ და განმარინე ჟამსა ამას! და ინება ღმერთმან ჴსნაჲ
Line of ed.: 19     მისი.
Line of ed.: 20        მო-ვინმე-ვიდა კაცი ამბა სჳმეონისა და ჰრქუა: უბადრუკაო სალოსო,
Line of ed.: 21     მოყუარჱ შენი წარიყვანეს, იოვანე, Page of ms.: 135_(144)r

ძელსა აბმად. და ჭეშმარიტსა
Line of ed.: 22     გეტყჳ, უკუეთუ მოიკლას, შენ შიმშილითა მოჰკუდე და არღარავინ გესუას
Line of ed.: 23     მზრუნველი. ხოლო ნეტარმან მან თავი მოისულელა, დაუტევა იგი და
Line of ed.: 24     წარვიდა ადგილსა მას ფარულსა, რომელსა შინა ჩუეულებაჲ აქუნდა ლოცვისაჲ.
Line of ed.: 25     და არავინ იცოდა ადგილი იგი, გარნა დია\კონმან Page of ms.: 135_(144)v

მან მარტოდ.
Line of ed.: 26     მოდრკა თაყუანისცემით წინაშე ღმრთისა და იწყო ვედრებად მისა, რაჲთა
Line of ed.: 27     იჴსნას მონაჲ თჳსი ჭირისა მისგან. ვითარცა მიიყვანეს იგი ადგილსა მას,
Line of ed.: 28     უნდა, რაჲთამცა აღამაღლეს ძელსა მას ზედა. მუნქუესვე მჴედარი მოარბევდა
Line of ed.: 29     სწრაფით და თქუა: განუტევეთ ეგე, რამეთუ ვპოვენით, რომელთა
Line of ed.: 30     Page of ms.: 136_(145)r

[ი^ზ] (ი^ჱ) კაცი იგი მოკლეს.

Paragraph: 51
Page of ed.: 252
Line of ed.: 31        და ვითარ განუტევეს, წარ-ხოლო-ვიდა ადგილსა მას, რამეთუ ^*⁷⁵ იცოდა,
Line of ed.: 32     სადა წმიდაჲ იგი ილოცვიდა. და შორით იხილა იგი. ჴელნი ზე აღეპყრნეს,
Line of ed.: 33     ხოლო ფუცვიდა დიაკონი იგი და იტყოდა, ვითარმედ: ვიხილე, ვითარცა საჴუმილი
Line of ed.: 34     ცეცხლისაჲ გარდამოვიდოდა პირით მისით და ზეცად აღვიდოდა Page of ms.: 136(145)*v

Line of ed.: 35     და გარემოჲს მისა, ვითარცა თორნჱ ცეცხლისაჲ, ეგზებოდა, ხოლო მე
Line of ed.: 36     შემეშინა და ვერ უძლე მიახლებად მისა, ვიდრემდის დაასრულა ლოცვაჲ მისი.
Line of ed.: 37     და ვითარცა დაასრულა, მომხედა მე და მრქუა: რაჲ არს, მამაო დიაკონ,
Line of ed.: 38     კნინ ერთღა და შე-მცა-გესუა სასუმელი იგი. არამედ წარვედ და ილოცე. ხოლო
Line of ed.: 39     ესე ამისთჳს შეგემთხჳა, რამეთუ გუშინ მოვიდეს Page of ms.: 137_(146)r

შენდა ორნი
Page of ed.: 253
Line of ed.: 1     გლახაკნი და ითხოვდეს შენგან ქველისსაქმესა. და გაქუნდა ^*⁷⁶ შენ, უკუეთუმცა
Line of ed.: 2     გინდა მისაცემელი. არამედ არა ინებე, რაჲ არს, ძმაო, ანუ შენისა
Line of ed.: 3     ხუასდაგისაგან მისცემ, ანუ არა გრწამს, რომელმან-იგი თქუა, ვითარმედ:
Line of ed.: 4     ასი წილი მიგცე ამას სოფელსა და საუკუნესა ცხორებაჲ დაუსრულებელი.
Line of ed.: 5     უკუეთუ გრწამს, Page of ms.: 137_(146)v

მიეც, და უკუეთუ არა მისცემ, ამით აუწყებ, რამეთუ არა
Line of ed.: 6     გრწამს უფალი. ესე სიტყუანი არა ^*⁷⁷ სალოსისანი არიან ^*⁷⁸, არამედ ბრძნისანი.

Line of ed.: 7        კ^დ. ოდეს მარტოჲ იყოფინ მის თანა, ესე დიაკონი სარწმუნოჲ არა ლაღობნ,
Line of ed.: 8     არამედ ზინ ყუდროდ და დაწყნარებულად მგლოვარედ. და ოდესმე გამოჴდის
Line of ed.: 9     პირისა მისისაგან Page of ms.: 138_(147)r

სული, ვითარცა მუშკისაჲ. ხოლო დიაკონი
Line of ed.: 10     იგი ფიცით იტყჳნ, ვითარმედ: ოდეს-იგი ვხედვიდი ყუდროებასა მისა
Line of ed.: 11     და კეთილად ზრახვასა, მიკჳრნ და შეორგულდი, ვითარმედ არა ესე არს, რომელი-იგი
Line of ed.: 12     მათ საქმეთა იქმს?

Next part

This text is part of the TITUS edition of Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 9.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.