Զի որդիք էք դուք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ։
զի ժողովուրդ ես դու սո́ւրբ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ զքեզ ընտրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո լինել նմա ժողովուրդ սեպհական յամենայն ազգաց որ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրի։
Մի́ ուտիցէք զա(մենայ)ն գարշելիս։
Ա́յս անուանք են զորս ուտիցէք. արջառ, եւ ոչխար ՛ի հօտից, եւ նոխազ յայծեաց,
զեղջերու եւ զայծեամն, եւ զգոմէ́շ եւ զխարբուզ, եւ զայծքաղ, եւ զյամոյր, եւ զանալութ։
եւ զա(մենայ)ն անասուն զթաթահերձ, եւ զկճղակաբաշխ, եւ զորոճո́ղ յանասնոց ուտիցէք։
Եւ զայն մի́ ուտիցէք որ որոճեն, եւ թաթահե́րձ՝ եւ կճղակաբաշխ ո́չ իցեն։ Ուղտ, եւ նապաստակ, եւ ճագար, զի որոճեն, եւ կճղակահերձ ո́չ են, անսո́ւրբք իցեն նոքա ձեզ։
եւ խոզ, զի թաթահերձ եւ կճղակաբաշխ է, եւ որոճէ ո́չ, անսուրբ իցէ նա ձեզ։ ՛ի մսոյ նոցա մի́ ուտիցէք, եւ ՛ի մեռեալ նոցա մի́ մերձենայցէք։
Եւ ա́յս են զոր ուտիցէք յա(մենայ)նէ՝ որ ՛ի ջուրս են. ա(մենայ)նի որոյ իցեն թեւք եւ թեփ, ուտիցէ́ք։
եւ ա(մենայ)նի որոյ ո́չ իցեն թեւք եւ թեփ մի́ ուտիցէք. անսո́ւրբ իցեն նոքա ձեզ։
Զամենայն հաւ սուրբ ուտիցէ́ք։
եւ ա́յս է զոր ո́չ ուտիցէք ՛ի նոցանէ. զարծուի, եւ զկորճ, եւ զանգղ,
եւ զգետարծուի, եւ զցին, եւ որ ինչ նմա́ն է նոցա։
եւ զորի, եւ որինչ նման իցէ նմա։
եւ զջայլեամն, եւ զբու, եւ զճայ,
եւ զարագիլ, եւ զփոր, եւ զհողամաղ,
եւ զքաջահաւ, եւ զսոխակ, եւ զագռաւ,
եւ զհաւալուսն, եւ զքաղադր, եւ որինչ նմա́ն է նոցա, եւ զյոպոպ, եւ զչիղջ։
Եւ ամենայն սողուն ՛ի թռչնոց անսո́ւրբ լիցի ձեզ. եւ մի́ ուտիցէք ՛ի նոցանէ։
Եւ զա(մենայ)ն թռչուն սո́ւրբ՝ կերիջի́ք։
Եւ զա(մենայ)ն մեռելոտի մի́ ուտիցէք. այլ պանդխտին որ է ՛ի քաղաքս քո տացե́ս զնա՝ եւ կերիցէ, կամ վաճառեսցե́ս օտարոտւոյն. զի ժողովուրդ սո́ւրբ ես դու տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
Տասանո́րդս տասանորդեսցես յա(մենայ)ն արմտեաց սերմանց քոց, զարմտիս անդոց քոց ա́մ ըստ ամէ։
Եւ կերիցե́ս զայն առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ ՛ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո անուանե́լ զանուն իւր ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա). ա́նդ մատուսցես զտասանորդս ցորենոյ քոյ, եւ զգինւոյ քոյ, եւ զիւղոյ քոյ, եւ զանդրանիկս արջառոյ քոյ, եւ զոչխարի քոյ. զի ուսցիս երկնչել ՛ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ քումմէ զա(մենայ)ն աւուրս։
Ապա թէ հեռի́ իցէ ՛ի քէն ճանապարհն, եւ ո́չ կարիցես տանել զայն. վասն զի հեռի́ իցէ ՛ի քէն տեղին զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո անուանե́լ զանուն իւր անդ։ Զի օրհնեաց զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո.
վաճառեսցես զայն արծաթոյ, եւ առցե́ս զարծաթն ՛ի ձեռին քում, եւ երթիցես ՛ի տեղին զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո.
եւ տայցես զարծաթն ընդ ա(մենայ)նի որում ցանկանայցէ անձն քո, արջառո́յ, կամ ոչխարի, կամ գինւոյ, կամ ցքւոյ, կամ ա(մենայ)նի որում ցանկանայցէ անձն քո. եւ կերիցես ա́նդ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ ուրա́խ լինիցիս դու եւ ուստր քո,
եւ ղեւտացին որ ՛ի քաղաքս քո, մի́ թողուցուս զնա, զի ո́չ գոյ նորա բաժին եւ ո́չ ժառանգու(թ)ի(ւն) ընդ քեզ։
Յետ երից ամաց հանիցե́ս զա(մենայ)ն տասանորդս տրտմեաց քոց, եւ յամի յայնմիկ դիցե́ս զա́յն ՛ի քաղաքս քո.
եւ կերիցէ́ ղեւտացին։քանզի ո́չ գոյ ն(ո)ր(ա) բաժին եւ ժառանգութի(ւն) ընդ քեզ. եւ եկն, եւ որբ, եւ եւ այրի ՛ի քաղաքս քո, կերիցեն եւ յագեսցին. զի օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն գործս քո զոր առնիցես։
