Օրհնեցէ́ք զտ(է)ր յօրհնութի(ւն) նոր, օրհնու(թ)ի(ւն) նմա յեկեղեցիս սրբոց։
Ուրախ եղեւ ի(սրա)էլ յարարիչ իւր, որդիք սիովնի ցնծասցեն ՛ի թագաւորն իւրեանց։
Օրհնեսցեն զանուն ն(ո)ր(ա) օրհնու(թեամ)բ, սաղմոսիւք եւ օրհնութ(եամ)բ սաղմո́ս ասասցեն նմա։
Հաճի տ(է)ր ընդ ժողովուրդս իւր ս(ուր)բ, եւ բարձր առնէ զհեղս ՛ի փրկութե(ան)։
Պարծեսցին ս(ուր)բքն փառօք, եւ ցնծասցեն ՛ի հանգիստ իւրեանց,
եւ բարձր արասցեն զա(ստուա)ծ բերանովք իւրեանց։ Սուրք երկսայրիք են ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա),
առնուլ հատուցումն ՛ի հեթանոսաց, յանդիմանութի(ւն) ա(մենայ)ն ժողովրդոց։
Կապել զթագաւորս ն(ո)ց(ա) կապանօք, զզօրաւորս ն(ո)ց(ա) ձեռակապաւ երկաթեաւ։
Առնել ՛ի ն(ո)ս(ա) զդատստանն գրեալ. փառք ա́յս են յամենայն սրբոց ն(ո)ր(ա)։ Տունք. ը՜։
