Լո́ւր տ(է)ր արդարու(թ)ե(ան). եւ նայեա́ ՛ի խնդրուածս իմ. ո́ւնկն դիր աղօթից իմոց՝ զի ո́չ շրթամբք նենգաւորօք։
Յերեսաց քոց իրաւունք ինձ ելցեն, եւ աչք իմ տեսցեն զուղղու(թ)ի(ւն)։
Փորձեցեր զսիրտ իմ եւ քննեցեր ՛ի գիշերի, փորձեցեր զիս՝ եւ ո́չ գտաւ յիս անիրաւութի(ւն)։
Մի́ խօսեսցի բերան իմ զգործս որդւոց մարդկան. վ(ա)ս(ն) բանից շրթանց քոց ես պահեցի́ց զճանապարհս խիստս։
Հաստատեա́ զշաւիղս իմ ՛ի ճանապարհի քում, զի մի́ գայթագղեսցին գնացք իմ։
Ես առ քեզ տ(է)ր կարդացի՝ զի լուար ինձ ա(ստուա)ծ, խոնարհեցո́ առ իս զունկն քո եւ լո́ւր բանից իմոց։
Սքանչելի́ արարեր զողորմու(թ)ի(ւն)ս քո. ո́ փրկես զայնոսիկ որ յուսացեալ են ՛ի քեզ.
յայնցանէ որ հակառակ կամ աջոյ քո։ Պահեա́ զիս ո(ր)պ(էս) բի́ր ական. ՛ի հովանի թեւոց քոց, ծածկեսցես զիս
յերեսաց ամպարշտաց ոյք տառապեցուցին զիս։ Թշնամիք զանձն իմ պաշարեցին,
՛ի ճարպս իւրեանց արգելան, եւ բերանք ն(ո)ց(ա) խօսեցան զամբարտաւանու(թ)ի(ւն)։
Մերժեցին զիս եւ այժմ դարձեալ պատեցան զինեւ. ո́ւշ եդին խոնարհեցուցանել զիս յերկիր։
Համարեցան ինձ ո(ր)պ(էս) առեւծ զի պատրա́ստ է յորս, որպէս կորիւն առիւծու զի նստի դարանեալ։
Արի́ տ(է)ր ժամանեա́ ն(ո)ց(ա) եւ խափանեա́ զն(ո)ս(ա). փրկեա́ զանձն իմ յամպարշտաց ՛ի սրո́յ
եւ ՛ի ձեռանէ թշնամւոյն։ Տ(է)ր կորո́ զն(ո)ս(ա) յերկրէ, բաժանեա́ եւ խափանեա́ զնոսա ՛ի կեանս իւրեանց։ Գաղտնեօք քովք լցա́ն որովայնք ն(ո)ց(ա), յագեցան կերակրովք եւ թողին զմնացուածս տղայոց իւրեանց։
Ես արդարութ(եամ)բ երեւեցայց երեսաց քոց. յագեցա́յց յերեւել փառաց քոց։ Տունք. ժ՜ե։ Գոբղայս. լ՜բ։
