՛Ի կատարած ՛ի վերայ պատերազմօղ նահատակի ծառայի տ(եառ)ն դաւթի։ Զոր խօսեցաւ ընդ տ(եառ)ն զբանս օրհնութե(ան). յաւուր յորում փրկեաց զնա տ(է)ր ՛ի ձեռաց ա(մենայ)ն թշնամեաց, եւ ՛ի ձեռաց սաւուղայ եւ ասէ. Ժ՜Է։
Սիրեցից զքեզ տ(է)ր զօրութի(ւն) իմ, տ(է)ր հաստատի́չ իմ ապաւէն իմ եւ փրկիչ իմ։
Ա(ստուա)ծ օգնակա́ն իմ եւ ես յուսամ ՛ի նա. ապաւէ́ն իմ եղջեւր փրկու(թ)ե(ան) իմոյ ընդունելի իմ է։
Օրհնելո́վ կարդացի առ տ(է)ր, եւ ՛ի թշնամեաց իմոց ապրեցոյց։
Շուրջ եղեն զինեւ երկունք մահու. ուղխք անօրէնու(թ)ե(ան) խռովեցուցին զիս։
Վիշտք դժոխոց պաշարեցին զիս. ժամանեցին ինձ որոգայթք մահու։
՛Ի նեղու(թ)ե(ան) իմում ես առ տ(է)ր կարդացի, եւ առ ա(ստուա)ծ իմ աղաղակեցի։ Լուաւ ինձ ՛ի տաճարէ սրբոյ իւրմէ ձայնի աղօթից իմոց, եւ աղաղակ իմ առաջի ն(ո)ր(ա) մտցէ յականջս ն(ո)ր(ա)։
Խռովեցաւ եւ դողա́ց երկիր՝ եւ հիմունք լերանց սասանեցա́ն եւ խռովեցան՝ զի բարկացաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ա(ստուա)ծ։
Ել ծուխ ՛ի բարկու(թեն)է ն(ո)ր(ա), եւ հո́ւր յերեսաց ն(ո)ր(ա) բորբոքեցաւ, եւ փայլատակունք հատա́ն ՛ի նմանէ։
Խոնարհեցոյց զերկինս եւ էջ, եւ մէգ ՛ի ներքոյ ոտից ն(ո)ր(ա)։
Ել ՛ի քրովբէս եւ թռեաւ, եւ սլացաւ նա ՛ի թեւս հողմոց։
Եդ զխաւարն ՛ի ծածկոյթ իւր, եւ շո́ւրջ զնովաւ են յարկք իւր. եւ խաւարային ջուրք մինչեւ յամպս օդոց։
՛Ի փայլատակել ն(ո)ր(ա) առաջի ն(ո)ց(ա), ամպք անցուցին զկարկուտ զկայծակունս հուր։
Որոտաց տ(է)ր յերկնից, եւ բարձրեալն ե́տ զձայն իւր ՛ի կարկուտ եւ ՛ի կայծակունս հուր։
Առաքեաց զնետս իւր եւ ցրուեա́ց զն(ո)ս(ա), յաճախեաց զփայլատակունս իւր եւ խռովեցո́յց զն(ո)ս(ա)։
Երեւեցան աղբեւրք ջուրց, եւ յայտնեցան հիմունք աշխարհի։ ՛Ի սաստէ քումմէ տ(է)ր, եւ ՛ի շնչել հոգւոյ բարկու(թ)ե(ան) քո։
Առաքեաց ՛ի բարձանց եւ ընկալաւ զիս, ընկալաւ զիս ՛ի ջուրց բազմաց։
Փրկեսցէ զիս տ(է)ր ՛ի թշնամեա́ց իմոց հզօրաց, եւ յատելեաց իմոց զի հզօր եղեն քան զիս։
Ժամանեցին ինձ յաւուր չարչարանաց իմոց. եղեւ տ(է)ր հզօրիչ իմ,
եւ եհան զիս յանդորր, եւ փրկեսցէ զիս տ(է)ր՝ զի կամեցաւ զիս։
Հատուսցէ ինձ տ(է)ր ըս(տ) արդարութե(ան) իմում. ըս(տ) անբծու(թ)ե(ան) իմում հատուսցէ ինձ։
Ես պահեցից զճանապարհս տ(եառ)ն, եւ ո́չ ամպարշտեցայց յա(ստուծո)յ իմմէ։
Ամենայն իրաւունք ն(ո)ր(ա) առաջի իմ են. զարդարու(թ)ի(ւն) իւր ո́չ ՛ի բացէ արար յինէն։
Եղէց եւ ես անբիծ ընդ նմա. զգուշացայց յանօրէնու(թեն)է իմմէ։
Հատուսցէ ինձ տ(է)ր ըստ արդարու(թ)ե(ան) իմում, ըստ սրբու(թ)ե(ան) ձեռաց իմոց առաջի աչաց իւրոց։
Ընդ սրբոյն՝ սո́ւրբ եղիցես, ընդ առն անբծի՝ անբիծ եղիցես,
ընդ ընտրեալսն ընտրեալ եղիցես, եւ զթեւրսն կործանեսցես։
Դու՝ զժողովուրդս խոնարհս կեցուցանես. եւ զաչս ամբարտաւանից դո́ւ խոնարհեցուցանես։
Դու՝ լուսաւո́ր առնես զճրագ իմ տ(է)ր. ա(ստուա)ծ իմ լո́յս արա ինձ ՛ի խաւարի։
Քեւ փրկեցայց ՛ի փորձու(թեն)է, ա(ստուծո)վ իմով անցից ընդ պարիսպս։
Ա(ստուա)ծ իմ անբիծ են ճանապարհք քո, եւ բանք տ(եառ)ն ընտրեալ են. եւ ապաւէն ամենեցուն որ յուսան ՛ի նա։
Վ(ա)ս(ն) զի ո՞վ է ա(ստուա)ծ բա́ց ՛ի տ(եառ)նէ, կամ ո՞վ է ա(ստուա)ծ բաց յա(ստուծո)յ մերմէ։
Ա(ստուա)ծ որ զգեցուցեր ինձ զօրութի(ւն)՝ եւ եդիր յանբծու(թ)ե(ան) զճանապարհս իմ։
Հաստատեցեր զոտս իմ ո(ր)պ(էս) զեղջերու(թ)ի(ւն), եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բարձա́նց կացուցեր զիս։
Ուսուցեր զձեռս իմ ՛ի պատերազմ, եւ արարեր զբազուկ իմ ո(ր)պ(էս) զաղեղն հաստ.
եւ ետուր ինձ զպաշտպանութի(ւն) փրկու(թ)ե(ան) քոյ։ Աջ քո ընկալաւ զիս՝ եւ խրատ քո կանգնեաց զիս ՛ի սպառ, եւ խրատ քո ուսուսցէ զիս։
Ընդարձակեցեր զգնացս իմ ՛ի ստորե́ւ իմով. եւ ո́չ տկարացան շաւիղք իմ։
Հալածեցից զթշնամիս իմ եւ հասից ն(ո)ց(ա), եւ ո́չ դարձայց ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ՝ մինչեւ սպառեցից զն(ո)ս(ա)։
Նեղեցից զն(ո)ս(ա) եւ այլ մի́ կարասցեն կալ. եւ անկցին ՛ի ներքոյ ոտից իմոց։
Որ զգեցուցեր ինձ զօրու(թ)ի(ւն) ՛ի պատերազմի. զյարուցեալսն ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ ներքո́յ իմ արարեր։
Զթշնամիս իմ հալածականս արարեր, եւ զատելիս իմ սատակեցեր։
Աղաղակեցին, եւ ո́չ ոք էր որ փրկէր զն(ո)ս(ա). կարդացին առ տ(է)ր եւ ո́չ լուաւ ն(ո)ց(ա)։
Մանրեցից զն(ո)ս(ա) ո(ր)պ(էս) փոշի́ առաջի հողմոյ. ո(ր)պ(էս) կաւ գռեհաց կոխեցից զն(ո)ս(ա)։
Փրկեսցէ զիս տ(է)ր ՛ի հակառակութ(են)է ժողովրդոց, եւ կացուսցէ զիս գլուխ հեթանոսաց։
Ժողովուրդ զոր ո́չ գիտէի ծառայեա́ց ինձ. եւ ՛ի լուր ակընջաց լուաւ ինձ։
Որդիք օտարաց ստեցին ինձ. որդիք օտարաց մաշեցա́ն եւ կաղացա́ն ՛ի շաւղաց իւրեանց։
Կենդանի է տ(է)ր եւ օրհնեալ է ա(ստուա)ծ, եւ բարձր եղիցի ա(ստուա)ծ փրկութե(ան) իմոյ։
Ա(ստուա)ծ որ խնդրէ զվրէժ իմ, եւ հնազա́նդ առնէ զժողովուրդս ընդ ինեւ։ Փրկիչ իմ ՛ի թշնամեաց իմոց բարկացողաց,
յայնցանէ որ յարուցեալ էին ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ բարձր արարեր զիս, եւ յառնէ անիրաւէ փրկեցեր զիս։
Վ(ա)ս(ն) այսորիկ խոստովան եղէց քեզ ՛ի հեթանոսս, եւ անուան քում սաղմոս ասացից։
Մեծ արարեր զփրկութի(ւն) թագաւորի ն(ո)ր(ա), առնել ողորմութի(ւն) ընդ օծելոյ ն(ո)ր(ա), ընդ դաւթի եւ ընդ զաւակի ն(ո)ր(ա) ազգէ մինչեւ յազգ։ Տունք. ծ՜։ Կանոն Գոբղայս. Է՜։ Սաղմոս. ժ՜է։ Տունս. մ՜լը։
