Տ(է)ր ՛ի զօրութե(ան) քում ուրա́խ եղիցի թագաւորն. ՛ի փրկու(թ)ե(ան) քում ցնծասցէ յոյժ։
Զցանկու(թ)ի(ւն) սրտի ն(ո)ր(ա) ետո́ւր նմա. եւ զկամս շրթանց նորա ո́չ արգելեր ՛ի նմանէ։
Ժամա́ն արարեր զնա յօրհնու(թ)ի(ւն) քաղցրութե(ան) քոյ, եւ եդիր ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա) պսակ ՛ի քարէ́ պատուականէ։
Կեանս խնդրեաց ՛ի քէն՝ եւ ետուր նմա ընդ երկայն աւուրս, յաւիտեանս յաւիտենից։
Մեծ են փառք ն(ո)ր(ա) ՛ի փրկութե(ան) քում. զփառս եւ զմեծվայելչութի(ւն) դիցես ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
Տացես զնա յօրհնութի(ւն) յաւիտեանս յաւիտենից. ուրա́խ արասցես զնա յուրախութի(ւն) երեսաց քոց։
Թագաւոր յուսացաւ ՛ի տ(է)ր, յողորմութ(են)է բարձրելոյն նա մի́ սասանեսցի։
Գտցի́ ձեռն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց քոց. եւ աջ քո գտցէ́ զամենայն ատելիս քո։
Դիցես զն(ո)ս(ա) ո(ր)պ(էս) հնոց ՛ի հուր՝ ՛ի ժամանակի երեսաց քոց։ Տ(է)ր բարկու(թեամ)բ իւրով խռովեցուսցէ զն(ո)ս(ա), եւ հո́ւր կերիցէ զն(ո)ս(ա)։
Պտուղ ն(ո)ց(ա) յերկրէ կորիցէ, եւ զաւակ նոցա յորդւոց ՛ի մարդկանէ։
Խոտորեցան ՛ի քէն չարու(թեամ)բ. խորհեցան խորհուրդ զոր ո́չ կարացին հաստատել։
Արասցես զնոսա հալածեալս, ՛ի մնացուածս քո պատրաստեսցես զերեսս ն(ո)ց(ա)։
Բա́րձր լեր տ(է)ր ՛ի զօրու(թ)ե(ան) քում. օրհնեսցուք, եւ սաղմո́ս ասասցուք զօրութե(ան) քում։ Տունք. ժ՜դ։ Գոբղայս. լ՜ը։
