TITUS
Biblia Mcxetica
Part No. 310
Chapter: 18
Verse: 1
და
იყო
,
შემდგომად
დღეთა
მრავალთა
და
სიტყუაჲ
უფლისა
იყო
ელიასსა
წელსა
მას
მესამესა
და
ჰრქუა
:
მივედ
და
ეჩუენე
აქაბს
და
მივსცე
წჳმა
პირსა
ზედა
ქუეყანისასა
.
Verse: 2
და
წარვიდა
ელია
ჩუენებად
აქაბისა
.
და
სიყმილი
იგი
განსასტიკებული
იყო
სამარიას
.
Verse: 3
და
მოუწოდა
აქაბ
აბდიას
,
ეზოსმოძღუარსა
თჳსსა
,
და
აბდია
იყო
მოშიშ
უფლისა
ფრიად
.
Verse: 4
და
იყო
,
მოსრვასა
მას
იეზაბელისასა
წინაწარმეტყუელთა
მათ
უფლისათა
დამალა
აბდია
ასი
კაცი
წინაწარმეტყუელთაგანი
ერგასის
-
ერგასისი
თითოსა
ქვაბსა
და
ზრდიდა
მათ
პურითა
და
წყლითა
.
Verse: 5
და
ჰრქუა
მეფემან
აქაბ
აბდიას
:
მოვედ
და
ვიქცეოდით
ყოველსა
მას
ქუეყანასა
წყაროსთავთა
წყალთასა
და
ნაღვარევთა
და
,
ჰე
,
თუმცა
ვპოოთ
საძოვარი
და
გამოვზარდნეთ
ცხენნი
და
ჯორნი
,
რათა
არა
აღიჴოცნენ
ჩუენგან
ყოვლადვე
საცხოვარნი
.
Verse: 6
და
განიყვნენ
სლვად
გზათა
და
აქაბ
წარვიდა
გზასა
ერთსა
მარტო
და
აბდია
სხუასა
გზასა
მარტო
.
Verse: 7
და
აბდიას
გზასა
ზედა
შეემთხჳა
ელია
წინა
მისა
მარტო
და
ისწრაფა
აბდია
და
დავარდა
პირსა
ზედა
თჳსსა
და
თქუა
:
შენ
ხარა
,
უფალო
ჩემო
ელია
?
Verse: 8
და
ჰრქუა
ელია
:
მე
ვარ
,
მივედ
და
არქუ
უფალსა
შენსა
,
ვითარმედ
:
აჰა
,
ესერა
,
არს
ელია
.
Verse: 9
და
ჰრქუა
აბდია
:
რა
შეგცოდე
,
რამეთუ
შემაგდებ
მე
,
მონასა
შენსა
,
ჴელთა
აქაბისთა
მოკულად
?
Verse: 10
ცხოველ
არს
უფალი
ღმერთი
შენი
,
რამეთუ
არა
არს
ნათესავი
და
არცა
მეუფებაჲ
,
რომელსა
არა
მიავლინა
უფალმან
ჩემმან
ძიებად
შენდა
.
Verse: 11
და
ჰრქუეს
,
ვითარმედ
:
არასადა
არს
,
და
მოწვა
მეუფებაჲ
იგი
და
სოფელი
მათი
,
რამეთუ
არა
გპოვეს
შენ
.
Verse: 12
და
აწ
შენ
იტყჳ
,
ვითარმედ
:
მივედ
და
უთხარ
უფალსა
შენსა
,
ვითარმედ
:
აჰა
,
ესერა
,
არს
ელია
.
Verse: 13
და
თუ
წარვიდე
მე
შენგან
და
სულმან
უფლისამან
აღგიღოს
შენ
ქუეყანით
,
რომელ
არა
ვიცოდე
,
მოვიდე
და
უთხრა
აქაბს
და
არა
გპოო
შენ
,
მომკლას
მე
,
და
მონა
შენი
მოშიში
უფლისა
არს
სიყრმითგან
თჳსით
.
Verse: 14
და
არა
მიეთხრა
უფალსა
ჩემსა
,
რა-იგი
ვყავ
მე
მოწყუედასა
მას
იეზაბელისასა
წინაწარმეტყუელთა
მათ
უფლისათა
?
მე
დავმალე
წინაწარმეტყუელთაგან
მათ
უფლისათა
ასი
კაცი
ერგასის-ერგასისი
თჳთოსა
ქვაბსა
და
გამოვზარდენ
იგინი
პურითა
და
წყლითა
.
Verse: 15
და
აწ
შენ
მეტყჳ
მე
,
ვითარმედ
:
მივედ
და
უთხარ
უფალსა
შენსა
,
ვითარმედ
:
აჰა
,
ელია
არს
და
მომკლას
მე
.
Verse: 16
და
ჰრქუა
ელია
:
ცხოველ
არს
უფალი
ძალთა
,
რომლისა
ვდეგ
წინაშე
მისა
,
რამეთუ
დღეს
ვეჩუენო
მას
.
Verse: 17
და
წარვიდა
აბდია
და
მიეგებოდა
აქაბს
და
უთხრა
მას
.
აღირბინა
აქაბ
და
მიეგებოდა
ელიას
და
იყო
,
ვითარცა
იხილა
აქაბ
ელია
,
ჰრქუა
აქაბ
ელიას
:
შენ
ხარა
ამრღუე
ისრაჱლისა
?
Verse: 18
ჰრქუა
ელია
:
არა
მე
,
არამედ
შენ
და
სახლი
მამისა
შენისა
,
რამეთუ
დაუტევეთ
უფალი
ღმერთი
თქუენი
და
შეუდეგით
კვალსა
ბაალისასა
.
Verse: 19
და
აწ
წარავლინე
და
მოკრიბე
ჩემდა
ყოველი
ისრაჱლი
მთასა
მას
კარმელსა
და
წინაწარმეტყუელნი
იგი
ბაალისნი
ოთხასდაერგასისნი
,
წინაწარმეტყუელნი
იგი
მაღნარისანი
ოთხასნი
,
რომელნი
ჭამენ
ტაბლისა
მისგან
იეზაბელისა
.
Verse: 20
და
წარავლინა
აქაბ
ყოველსა
ისრაჱლსა
და
შეკრიბნა
წინაწარმეტყუელნი
იგი
მთასა
მას
კარმელსა
.
Verse: 21
და
მიიკრიბნა
ელია
ყოველი
იგი
ერი
და
ჰრქუა
მათ
:
ვიდრემდის
კელობთ
ორითავე
გოჯითა
?
უკუეთუ
არს
უფალი
ღმერთი
,
მისდევდით
მას
და
თუ
არს
ბაალი
იგი
,
შეუდეგით
კვალსა
მისსა
.
და
არა
მიუგო
მას
ერმან
მან
სიტყუაჲ
.
Verse: 22
და
ჰრქუა
ელია
ერსა
მას
:
მე
მარტო
დაშთომილ
ვარ
წინაწარმეტყუელი
უფლისა
და
წინაწარმეტყუელნი
ეგე
ბაალისნი
კაცნი
ოთხასდაერგასისნი
და
წინაწარმეტყუელნი
მაღნართანი
ოთხასნი
.
Verse: 23
და
აწ
მოგუცენით
ჩუენ
ორნი
ზუარაკნი
და
გამოირჩიონ
ერთი
იგი
მათ
და
განაგონ
ასოეულად
და
დადვან
ზედა
შეშასა
და
ცეცხლსა
ნუ
შეახებედ
.
და
მე
ვყო
ერთი
იგი
ზუარაკი
და
დავდვა
ზედა
შეშასა
და
ცეცხლი
არა
მივახო
.
Verse: 24
და
ხადოდეთ
სახელსა
ღმერთთა
თქუენთასა
და
მე
ვხადო
სახელსა
უფლისა
ღმრთისა
ისრაჱლისასა
და
იყოს
ღმერთი
,
რომელმან
ისმინოს
ცეცხლითა
,
იგი
არს
ღმერთი
.
მიუგო
ყოველმან
ერმან
და
ჰრქუა
:
კეთილ
არს
სიტყუაჲ
ეგე
,
რომელ
სთქუ
.
Verse: 25
და
ჰრქუა
ელია
წინაწარმეტყუელთა
მათ
სირცხჳლისათა
:
გამოირჩიეთ
თქუენდად
ზვარაკი
ერთი
და
ჰყავთ
პირველ
,
რამეთუ
თქუენ
უმრავლეს
ხართ
და
ხადოდეთ
სახელსა
მას
ღმერთთა
თქუენთასა
და
ცეცხლსა
ნუ
შეახებთ
.
Verse: 26
და
მიიბეს
ზვარაკი
იგი
,
რომელ
მისცა
მათ
,
და
ყვეს
ეგრე
და
ხადოდეს
სახელსა
ბაალისასა
ცისკრითგან
ვიდრე
სამხრადმდე
და
იტყოდეს
:
ისმინე
ჩუენი
,
ბაალ
,
ისმინე
ჩუენი!
და
არა
იყო
მათ
თანა
ჴმაჲ
და
არცა
სმენა
,
და
რბიოდეს
გარემო
საკურთხეველსა
მას
,
რომელ
ქმნეს
.
Verse: 27
და
იყო
სამხრისა
ოდენ
,
და
განბასრნა
იგინი
ელია
თეზბიტელმან
და
ჰრქუა
:
მაღლადრე
უჴმეთ
,
რამეთუ
ღმერთი
არს
;
ანუ
თუ
განსცხრებოდეს
რასამე
,
ანუ
არა
რამე
სცალდეს
,
ანუ
ეძინოს
და
ადგეს
.
Verse: 28
და
უჴმობდეს
ჴმითა
დიდითა
და
იზახდეს
მსგავსად
სჯულისა
მათისა
მახჳლითა
და
დანაკითა
ვიდრე
დათხევადმდე
სისხლისა
მათ
ზედა
.
Verse: 29
და
იყო
,
ვითარ
გარდაჴდა
სამხარი
და
წინაწარმეტყუელებდეს
ვიდრე
ჟამადმდე
მსხუერპლის
შეწირვისა
და
არა
იყო
მუნ
ჴმაჲ
,
და
ეტყოდა
ელია
წინაწარმეტყუელთა
მათ
საძაგელებისათა
და
ჰრქუა
:
გა-რე-მიდეგით
და
აწ
მე
ვყო
შესაწირავი
იგი
ჩემი
.
და
გან-რე-დგეს
და
წარვიდეს
.
Verse: 30
და
ჰრქუა
ელია
ერსა
მას
:
მომეახლენით
მე!
და
მიეახლნეს
ყოველი
ერი
მისა
და
აღმართა
საკურთხეველი
იგი
უფლისა
დამჴობილი
.
Verse: 31
და
მოიხუნა
ელია
ათორმეტნი
ქვანი
მსგავსად
რიცხჳსა
მის
ძეთა
მათ
ისრაჱლისათა
,
ვითარცა
ვტყოდა
მას
*
უფალი
და
ჰრქუა
:
ისრაჱლ
იყავნ
სახელი
შენი
.
Verse: 32
და
აღაშენნა
ქვანი
იგი
სახელად
უფლისა
და
ქმნა
ტაბლაჲ
,
რომელმანცა
შთაიტია
ორი
გრივი
თესლი
გარემოს
საკურთხეველსა
მას
.
Verse: 33
და
დააზვინა
შეშა
იგი
ზედა
საკურთხეველსა
მას
,
რომელ
ქმნა
და
განაგო
ასოეულად
ზვარაკი
იგი
და
დადვა
ზედა
შეშასა
მას
და
აღზვინა
ზედა
საკურთხეველსა
მას
.
Verse: 34
და
ჰრქუა
:
მომართუთ
მე
ოთხითა
ლაგჳნითა
წყალი
და
დაასხით
ზედა
შესაწირავსა
მაგას
და
შეშასა
.
და
ჰრქუა
:
დაასხით!
და
დაასხეს
და
თქუა
მეორედ
:
დაასხით!
და
დაასხეს
;
თქუა
მესამედ
:
დაასხით!
და
დაასხეს
.
Verse: 35
და
მოვიდოდა
წყალი
იგი
გარემო
საკურთხეველსა
მას
და
აღავსეს
ტბა
იგი
წყლითა
.
Verse: 36
და
იყო
,
ჟამსა
ოდენ
შეწირვისასა
მსხუერპლისა
მის
ღაღად-ყო
ელია
ზეცად
და
თქუა
:
უფალო
,
ღმერთო
აბრაჰამისო
,
ისაკისო
და
ისრაჱლისაო
,
დღეს
ცნედ
,
რამეთუ
შენ
ხარ
უფალი
ღმერთი
ისრაჱლისა
და
მე
მონა
შენი
.
მე
ვქმენ
საქმე
ესე
.
Verse: 37
ისმინე
ჩემი
,
უფალო
,
ისმინე
ჩემი
ცეცხლითა
და
სცნას
ერმან
ამან
,
რამეთუ
შენ
ხარ
უფალი
ღმერთი
და
შენ
გარემოაქციე
გული
ერისა
ამის
მართლუკუნ
.
Verse: 38
და
გარდამოვარდა
ცეცხლი
უფლისა
მიერ
ზეცით
და
შეჭამა
მსხუერპლი
იგი
და
შეშა
იგი
და
მიწა
იგი
.
და
წყალი
იგი
,
რომელ
დგა
ტბასა
მას
,
აღწბა
ცეცხლმან
მან
.
Verse: 39
ვითარცა
იხილა
ყოველმან
ერმან
,
დავარდეს
პირსა
ზედა
თჳსსა
და
თქუეს
:
ნანდვილვე
უფალი
იგი
არს
,
უფალი
იგი
არს
ღმერთი
.
Verse: 40
და
ჰრქუა
ელია
ერსა
მას
:
შეიპყრენით
წინაწარმეტყუელნი
იგი
ბაალისნი
და
ნუმცა
ვინ
განმერების
მათგანი
,
ნუცა
ერთი
.
და
შეიპყრეს
იგინი
და
შთაიყვანნა
იგინი
ელია
ნაღვარევსა
მას
კიშონისასა
და
მოსრნა
იგინი
მუნ
.
Verse: 41
და
ჰრქუა
ელია
აქაბს
:
აღდეგ
,
ჭამე
და
სუ
,
რამეთუ
ჴმაჲ
ბგერისა
წვიმისა
არს
.
Verse: 42
და
აღვიდა
აქაბ
ჭამად
და
სუმად
და
ელია
აღჴდა
თავსა
მთისა
მის
კარმელისასა
და
დადრკა
ქუეყანად
და
დადვა
პირი
თჳსი
ზედა
მუჴლთა
თჳსთა
.
Verse: 43
და
ჰრქუა
ყრმასა
მას
თჳსსა
:
აღდეგ
და
მიხედენ
გზასა
მას
ზღჳთ
კერძო!
აღჴდა
და
მიხედნა
ყრმამან
და
ჰრქუა
:
არარა
არს
.
და
ჰრქუა
ელია
ყრმასა
მას
:
მოიქეც
და
მიხედენ
შჳდგზის!
და
მიიქცა
ყრმა
იგი
შჳდგზის
.
Verse: 44
და
იყო
მეშჳდესა
მას
ჯერსა
,
და
აჰა
,
ღრუბელი
ერთი
მცირე
,
ვითარცა
ნები
კაცისა
,
და
აღმოაქუნდა
წყალი
ზღჳთ
და
ჰრქუა
:
მივედ
და
არქუ
აქაბს
:
აღიმზადენ
ეტლნი
შენნი
და
შთავედ
,
ნუუკუე
გეწიოს
შენ
წჳმაჲ
.
Verse: 45
და
იყო
,
ვითარცა
იგი
მიმოიქცეოდა
,
ცა
დაბნელდა
ღრუბლითა
და
ქარითა
,
და
იყო
წვიმა
ძლიერი
და
ტიროდა
აქაბ
.
და
მივიდოდა
იეზრაელად
.
Verse: 46
და
ჴელი
უფლისა
იყო
ელიასა
ზედა
და
მოიმტკიცნა
წელნი
თჳსნი
და
რბიოდა
წინა
აქაბისასა
ვიდრე
შესლვადმდე
მისა
იეზრაელად
.
Section:
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia Mcxetica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 22.3.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.