მერმე შესძინა აბრაჰამ და მოიყვანა ცოლი, რომელსა სახელი ერქუა ქეტორა.
და უშვა მან ზამბრამ და იექსან, მადან და მადიამ და იესბოს და სულიე.
და იექსან შვა საბათ და თემან და დედან. ძენი დედანისნი: რაგულ და ნაბდილ და ასურიმ.
ძენი მადიამისნი: გეფარ და აფერ, ენოქ და აბირა და თარგა. ესე ყოველნი იყვნეს ძენი ქეტორაჲსნი.
მისცა აბრაჰამ ყოველივე მონაგები თჳსი ისაკს, ძესა თჳსსა.
და ძეთა მათ ხარჭთასა სცა აბრაჰამ საცემელი და განავლინნა იგინი ისაკისგან, ძისა თჳსისა, ცხორებასავე თჳსსა აღმოსავალად.
ესე არიან წელნი დღეთა აბრაჰამისთანი, რავდენ ცხონდა: ას სამეოც და ათხუთმეტ წელ.
და მოკუდა აბრაჰამ სიბერითა კეთილითა მოხუცებული და სავსე დღითა და შეეძინა ერსა თჳსსა.
და დაჰფლეს იგი ისაკ და ისმაელ, ძეთა თჳსთა, ქუაბსა მას მრჩობლსა, აგარაკსა მას ეფრონისსა, ძისა სარისსა ქეტელისასა, Page of ms. O: 20r რომელ არს წინაშე მამბრესა.
აგარაკი იგი და ქუაბი, რომელ მოიგო აბრაჰამ ძეთაგან ქეტისთა, მუნ დაჰფლეს აბრაჰამ და სარრა, ცოლი მისი.
და იყო შემდგომად სიკუდილისა აბრაჰამისა აკურთხა ღმერთმან ისაკი, ძჱ მისი. და დაემკჳდრა ისაკ ჯურღმულისა მის თანა ხილვისაჲსა.
ესე შობანი არიან ისმაელისნი, ძისა აბრაჰამისნი, რომელი უშვა აგარ. მჴევალმან სარრაჲსმან აბრაჰამს.
და ესე სახელები არს ძეთა ისმაელისთაჲ მსგავსად სახელებისა ნათესავთა მათთაჲსა: პირმშოჲ ისმაელისი ნაბიოთ და კედარ, ნაბდალ და მასმან,
მასუმ და იდუმა, მასსე
და ქულდად და თემან, და ისტურ, ნაფეს და კერდამა.
ესე არიან ძენი ისმაელისნი და ესე არს სახელები მათი კარვებსა მათსა და საყოფელსა მათსა, ათორმეტნი მთავარნი ნათესავთა მათთანი.
და ესე წელნი ცხორებისა ისმაელისნი: ას ოც და ათ ჩჳდმეტ წელ. და მოკუდა და შეეძინა ნათესავსა თჳსსა.
და დაეშჱნა ევილათითგან ვიდრე სურდმდე, რომელ არს წინაშე პირსა ეგჳპტისასა ვიდრე მოსლვადმდე ასურასტანელთა წინაშე, პირისპირ ყოველთა ძმათა მისთა დაეშჱნა.
და ესე შობანი არიან Page of ms. O: 20v ისაკისნი, ძისა აბრაჰამისნი: აბრაჰამ შვა ისაკი.
და იყო ისაკი ორმეოცის წლის, ოდეს მოიყვანა რებეკა, ასული ბათუელისი ასურისაჲ შუვამდინარით, დაჲ ლაბანისი, თჳსა ცოლად.
ევედრებოდა ისაკ რებეკაჲსთჳს, ცოლისა თჳსისა, რამეთუ ბერწ იყო. და შეისმინა მისი ღმერთმან და მუცლად-იღო რებეკა, ცოლმან მისმან.
და კრთოდეს ყრმანი იგი მუცელსა მისსა და თქუა: უკუეთუ ესრეთ ყოფად არს ჩემდა, რაჲსათჳს-მე ესე ჩემდა? და წარვიდა იგი კითხვად უფლისა მიერ.
ჰრქუა მას უფალმან: აჰა-ესერა ორი ნათესავი არს მუცელსა შენსა და ორნი ერნი მუცლისა შენისაგან გამოვიდენ. და ერი ერსა წარემატოს და უხუცესი ჰმონებდეს მრწემსსა.
და აღივსნეს დღენი შობისა მისისანი და მარჩბივნი იყვნეს მუცელსა მისსა.
და გამოვიდა პირმშოჲ იგი მწითური ყოვლად ვითარცა ტყავი ფაჩუნიერ. და დასდვა სახელი მისი ესავ.
და ამისა შემდგომად გამოვიდა ძმაჲ მისი და ჴელი მისი მოხუეულ იყო ბრჭალსა ესავისსა და უწოდა სახელი მისი იაკობ. ისაკ იყო სამეოც წლის, რაჟამს შვნა იგინი რებეკა.
აღორძნდეს Page of ms. O: 21r ჭაბუკნი ესე. და იყო ესავ კაცი მეცნიერ ნადირობად, ხოლო იაკობ კაცი უმანკო და მყოფ სახლსა შინა.
უყუარდა ისაკს ესავი და ნადირი მისი იყო მისა საზრდელად, და რებეკას უყუარდა იაკობი.
შეაგბო იაკობ გბოლვილი. მოვიდა ესავ მაშურალი ველით.
ჰრქუა ესავ იაკობს: გემოჲ მახილვე მგბრისა მაგისგან იფქლისა, რამეთუ მოუძლურდი. ამისთჳს ეწოდა სახელი მისი ედომ.
ჰრქუა იაკობ ესავს: მომეც დღეს პირმშოებაჲ შენი.
ჰრქუა მას ესავ: აჰა -- ესერა მე მიახლებულ ვარ აღსრულებად და ჩემდა რაჲ სარგებელ არს პირმშოებაჲ ესე?
ჰრქუა მას იაკობ: მეფუცე დღეს. და ეფუცა მას და მისცა პირმშოებაჲ თჳსი იაკობს.
ხოლო იაკობ სცა ესავს პური და მგბარი ოსპნისაჲ. ჭამა და სუა და აღდგა და წარვიდა. და განაქარვა ესავ პირმშოებაჲ თჳსი.
