Page of ms. O: 149r კაცი ვინმე იყო სოფელსა მას შინა ავსიტისსა, რომელსა სახელი ერქუა იობ. და იყო კაცი იგი ჭეშმარიტ, უბიწო, მართალ, ღმრთის მსახურ, განყენებულ და განშორებულ ყოვლისა საქმისაგან ბოროტისა.
და იყვნეს ძენი მისნი შჳდ და ასულნი მისნი სამ.
და იყო საცხოვარი მისი ფრიად: ცხოვარი შჳდ ათას, აქლემები სამ ათას, უღლეული ჴარი ხუთას, ვირი ჴდალი მძოვარი ხუთას და მსახურთა სიმრავლჱ ფრიად. და საქმენი მისნი დიდ იყვნეს ქუეყანასა ზედა. და იყო კაცი იგი აზნაური მზის აღმოსავალისათაგანი.
და შეკრბიან ძენი მისნი ერთად ურთიერთას და ყვიან ტაძრობაჲ დღითი დღედ. და მოიყვანნიან სამნიცა იგი დანი მათნი ჭამად და სუმად მათ თანა.
და ვითარცა აღესრულნიან დღენი იგი სუმისა მათისანი, მოავლინის იობ და განწმიდნის იგინი და აღდგის განთიად და შეწირის მათთჳს მსხუერპლი რიცხჳსაებრ მათისა და ზუარაკი ერთი ცოდვათათჳს სულთა მათთაჲსა, რამეთუ თქჳს იობ: ნუსადა ძეთა ჩემთა გონებასა მათსა ბოროტი მოუჴდეს უფლისათჳს. ესრჱთ ყვის იობ ყოველთა დღეთა.
და ვითარცა იყო დღჱ ესევითარი და მოვიდეს ანგელოზნი ღმრთისანი წარდგომად წინაშე ღმრთისა, და ეშმაკიცა მოვიდა და დადგა მათ თანა.
და ჰრქუა უფალმან ეშმაკსა მას: Page of ms. O: 149v ვინაჲ მოხუალ შენ? მიუგო ეშმაკმან მან და ჰრქუა: მომივლიეს ყოველი ქუეყანაჲ და განმივლიეს ცასა ქუეშე და აწ აქა ვარ.
ჰრქუა მას უფალმან: მიჰხედეა გონებითა შენითა მონასა ჩემსა იობს, რამეთუ არავინ არს მისებრ ქუეყანასა ზედა კაცი უბრალო, ჭეშმარიტ, ღმრთის მსახურ, განშორებულ ყოვლისაგან საქმისა ბოროტისა.
მიუგო ეშმაკმან და თქუა წინაშე უფლისა: ნუუკუე მეტად ჰმსახურებსა იობ უფალსა?
ანუ არა შენ მოზღუდეა გარემო მისა და შინაგანი სახლისა მისისაჲ და გარეშჱ ყოველივე, რაჲცა არს მისი, შენ მოიცევ? საქმენი ჴელთა მისთანი აკურთხენ და საცხოვარი მისი მრავალ ჰყავ?
არამედ მიავლინე ჴელი შენი და შეახე ყოველსა, რავდენი-რაჲ აქუს. პირითა-ღა თუ გაკურთხევდეს.
მაშინ ჰრქუა უფალმან ეშმაკსა მას: აჰა ეგერა ყოველი, რაჲცა არს მისი, მიგეც ჴელთა შენთა, არამედ მას ნუ შეეხები.
და იყო დღჱ ესევითარი და ძენი იობისნი და ასულნი მისნი სუმიდეს სახლსა შინა ძმისა მათისა უხუცესისასა.
და აჰა-ესერა, ღაღადისი მოვიდა იობისა და ჰრქუა: უღლეული ჴართა ჴნვიდა და რემაკი იგი ვირთა მათ ჴდალთა ძოვდა მახლობელად მათსა.
და მოვიდეს მტყუენავნი და წარიტყუენვეს იგი, და მონანი იგი მოსრნეს მახჳლითა და განვერი მე მარტოჲ და მოვედ თხრობად შენდა.
Page of ms. O: 150r და ვიდრე იგი ამას იტყოდა ოდენ, მოვიდა სხუაჲ ღაღადისი და ჰრქუა იობს: ცეცხლი გარდამოვარდა ზეცით და დაწუა ცხოვარი იგი ყოველი და მწყემსნი იგი შეჭამნა ეგრევე; განვერი მე მარტოჲ და მოვედ თხრობად შენდა.
და ვიდრე იგი ამას იტყოდა ოდენ, მოვიდა სხუაჲ ღაღადისი და ჰრქუა იობს: მჴედარი განიყო სამად გუნდად და გარე-მოადგეს აქლემებსა მას და წარტყუენეს იგი და მონანი იგი მოსწყჳდნეს მახჳლითა; და განვერი მე მარტოჲ და მოვედ თხრობად შენდა.
და ვიდრე იგი ამას იტყოდა, მოვიდა სხუაჲ ღაღადისი და ჰრქუა იობს: ძენი შენნი და ასულნი შენნი ჭამდეს და სუმიდეს ძმისა მათისა უხუცესისა თანა.
და მეყსეულად ქარი დიდი მოჴდა უდაბნოჲთ და ეკუეთა ოთხთავე კიდეთა სახლისათა. და დაეცა სახლი იგი ყრმათა შენთა ზედა და მოწყდეს. განვერი მე მარტოჲ და მოვედ თხრობად შენდა.
და ესრჱთ აღდგა იობ, დაიპო სამოსელი თჳსი და აღიპარსა თმაჲ თავისა თჳსისაჲ და დავარდა ქუეყანასა ზედა და აღდგა და თაყუანის-სცა უფალსა პირსა ზედა თჳსსა.
და თქუა: მო-ვე შიშუელი ვედ მუცლისაგან დედისა ჩემისაჲთ, შიშუელიცა მივიქცე მუნვე ქუეყანად, უფალმან მომცა და უფალმანცა მიმიღო. ვითარცა უნდა, ეგრეცა იქმნა. იყავნ სახელი უფლისაჲ კურთხეულ.
ამას ყოველსა ზედა, რომელი Page of ms. O: 150v შეემთხჳა მას, არარაჲ შესცოდა იობ წინაშე უფლისა და არარაჲ თქუა უგნურებაჲ ღმრთისა მიმართ.
