TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 92
Chapter: 2
Verse: 1
და
იყო
დღჱ
ესევითარი
და
მოვიდეს
ანგელოზნი
ღმრთისანი
წარდგომად
წინაშე
უფლისა
,
Verse: 2
და
ეშმაკიცა
შოვრის
მათსა
.
და
ჰრქუა
უფალმან
ეშმაკსა
მას
:
ვინაჲ
მოხუალ
შენ
?
მაშინ
თქუა
ეშმაკმან
წინაშე
უფლისა
:
გამივლიეს
ცასა
ქუეშე
და
მომივლიეს
ყოვლითურთ
და
და
აწ
შენ
წინაშე
ვარ
.
Verse: 3
ჰრქუა
მას
უფალმან
:
იხილე
სამე
აწ
მსახური
ჩემი
იობ
?
რამეთუ
არავინ
არს
მისებრ
ქუეყანასა
ზედა
კაცი
უბიწო
,
ჭეშმარიტ
,
ღმრთის
მსახურ
,
განყენებულ
და
განშორებულ
ყოვლისაგან
საქმისა
ბოროტისა
და
მერმე
აქუსღა-ვე
უმანკოებაჲ
,
ხოლო
შენ
სთქუ
მონაგები
მისი
ცუდად
წარწყმედად
.
Verse: 4
მიუგო
ეშმაკმან
და
ჰრქუა
უფალსა
:
ტყავი
ტყავისა
წილ
და
რავდენი-რაჲ
არს
კაცისაჲ
,
სულისა
თჳსისათჳს
მიუზღვის
.
Verse: 5
ხოლო
აწ
მიავლინე
ჴელი
შენი
და
შეახე
ძუალთა
მისთა
[და
ჴორცთა
მისთა]
,
უკუეთუ
განმარტებულად
თაყუანი(ს)-გცეს
,
გინა
თუ
გაკურთხევდეს
შენ
.
Verse: 6
და
ჰრქუა
უფალმან
ეშმაკსა
მას
:
აჰა
ეგერა
,
მოგცემ
შენ
მას
,
გარნა
სულსა
მისსა
ერიდე
.
Verse: 7
და
გამოვიდა
ეშმაკი
იგი
უფლისაგან
და
დასდვა
იობს
წყლულებაჲ
ბოროტი
ფერჴითგან
ვიდრე
თავადმდე
,
შეჭურა
იგი
ფაქლითა
.
Verse: 8
და
მოიღო
იობ
კეცი
,
რაჲთა
წუთხსა
იხუეტდეს
და
დაჯდა
იგი
სკორეთა
ზედა
გარეშე
ქალაქსა
.
Verse: 9
და
ვითარცა
Page of ms. O: 151r
ჟამი
მრავალი
წარჴდა
,
ჰრქუა
მას
ცოლმან
მისმან
:
ვიდრე
დაგითმენიეს
და
იტყჳ
:
Verse: 9a
აჰა-ესერა
მოველი
ჟამსა
მცირედ-ღა
და
მოიწიოს
სასოებაჲ
მაცხოვარებისა
ჩემისაჲ
?
Verse: 9b
აჰა-ესერა
წარწყმდა
საჴსენებელი
შენი
ქუეყანით
,
ძენი
და
ასულნი
,
მუცლისა
ჩემისა
ტკივილნი
ჩემნი
და
სალმობანი
,
რომელთათჳს
ცუდად
დავშუერ
რუდუნებითა
;
Verse: 9c
და
შენ
ეგერა
თჳთ
მყრალობასა
მატლთასა
ჰზი
და
ღამეთა
ათევ
ჰაერთა
ქუეშე
;
Verse: 9d
მე
შეცთომილი
და
მსახური
შენი
,
ადგილითი-ადგილად
და
სახლითი-სახლად
მოველოდი
მზესა
,
ოდესმე
დაჰჴდეს
,
რათა
განვისუენო
შრომათაგან
ჩემთა
და
სალმობათა
,
რომელთა
მოუცავ
,
არამედ
აწ
თქუ
ნურაჲ
სიტყუა
უფლისა
მიმართ
და
მოჰკუდე
.
Verse: 10
ხოლო
იობ
მიჰხედა
მას
:
ვითარცა
ერთი
უგუნურთაგანი
დედათაჲ
იტყჳ
;
უკუეთუ
კეთილი
იგი
მოვიღეთ
ჴელისაგან
უფლისა
,
ბოროტი
ესე
ვერ
მოვითმინოთა
?
ამას
ყოველსა
ზედა
რავდენი
შეემთხჳა
მას
,
არარაჲ
ცოდა
იობ
ბაგითა
თჳსითა
წინაშე
უფლისა
.
Verse: 11
და
ვითარცა
ესმა
სამთა
მათ
მეგობართა
მისთა
ყოველი
ესე
ბოროტი
,
რომელი
მოიწია
მის
ზედა
,
მოვიდეს
კაცად-კაცადი
სოფლისაგან
თჳსისა
ხილვად
მისა
,
რაჲ-იგი
შეემთხჳა
მას
.
ელიფას
,
თემანელთა
მეფჱ
,
ბალდას
,
სავქელთა
მთავარი
,
სოფარ
,
მინეველთა
მეფჱ
,
და
მოვიდეს
მისა
ერთბამად
ნუ/გეშინის-ცემად
Page of ms. O: 151v
და
ხილვად
მისა
.
Verse: 12
ვითარცა
იხილეს
შორით
,
ვერ
იცნეს
იგი
და
ღაღად-ყვეს
ჴმითა
მაღლითა
და
ტიროდეს
.
და
გარდაიპო
კაცად-კაცადმან
სამოსელი
თჳსი
და
მიწაჲ
გარდაისხეს
თავსა
.
Verse: 13
და
დასხდეს
მის
თანა
შჳდ
დღე
[და
შჳდ
ღამე]
და
არავინ
მათგანი
იტყოდა
არას
,
რამეთუ
ხედვიდეს
წყლულებასა
მისსა
ბოროტსა
და
დიდსა
ფრიად
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.