TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 93
Previous part

Chapter: 3  
Verse: 1   Link to mcatLink to sept   და ამისა შემდგომად აღაღო იობ პირი თჳსი და სწყევდა დღეთა თჳსთა

Verse: 2   Link to mcatLink to sept   და თქუა:

Verse: 3   Link to mcatLink to sept   წარწყმდინ დღჱ იგი, რომელსა მე ვიშევ, და ღამჱ იგი, რომელსა თქუეს, ვითარმედ: წული არს.

Verse: 4   Link to mcatLink to sept   ღამე იგი იყავნ ბნელ და ნუ გამოიძიოს უფალმან ზეგარდამო, ნუცა მოვალნ მას ზედა ნათელი.

Verse: 5   Link to mcatLink to sept   დაიპყარნ იგი ბნელმან და აჩრდილმან სიკუდილისამან. ...

Verse: 6   Link to mcatLink to sept   .. ნუ იყოფინ იგი დღედ წელიწადისად, ნუცა შეერაცხებინ დღეთა თუეთასა.

Verse: 7   Link to mcatLink to sept   არამედ ღამჱ იგი იყავნ სალმობით და ნუ მოვალნ მას ზედა სიხარული და ნუცა მხიარულებაჲ.

Verse: 8   Link to mcatLink to sept   არამედ წყევენ იგი, რომელმან წყეოს დღე იგი, რომელი-იგი ჴელთ-დებად ვალს ვეშაპსა მას დიდსა.

Verse: 9   Link to mcatLink to sept   დაბნელდედ ვარსკულავნი მის ღამისანი და ნუ დაადგრებინ, ნუცა განათლებად მოვალს და ნუ იხილავნ მთიებსა აღმომავალსა.

Verse: 10   Link to mcatLink to sept   რამეთუ არა დაჰჴშნა ბჭენი საშოჲსა დედისა ჩემისანი, და გან-მცა-მაშორა სალმობაჲ თუალთაგან ჩემთა.

Verse: 11   Link to mcatLink to sept   რაჲსათჳს მუცელსავე შიდა არა მოვკუედი? Page of ms. O: 152r  საშოჲთ რაჲ გამოვედ, და არა მეყსეულად წარვწყმდი?

Verse: 12   Link to mcatLink to sept   ანუ რაჲსათჳს შემემთხჳნეს მუჴლნი ამქუმელთა ჩემთანი, ანუ რაჲსათჳს ძუძუთა განმზარდეს მე?

Verse: 13   Link to mcatLink to sept   აწმცა დაწოლილ ვარ და დაყუდებულ, და-მცა-ვიძინე, და განვისუენე

Verse: 14   Link to mcatLink to sept   მეფეთა თანა მზრახვალთა ქუეყანისათა, რომელნი იზახებდეს მახჳლებითა მათითა,

Verse: 15   Link to mcatLink to sept   ანუ მთავართა, რომელთა თანა იყო ოქროჲ ფრიად, რომელთა აღავსნეს სახლნი მათნი ვეცხლითა;

Verse: 16   Link to mcatLink to sept   ანუ ვითარცა მორყუნილი რაჲ გამოჴდის საშოჲთ, ანუ ვითარცა ჩჩჳლნი, რომელთა არა იხილეს ნათელი;

Verse: 17   Link to mcatLink to sept   მუნ უღმრთოთა თანა აღაგზნეს გულისწყრომაჲ რისხვისაჲ, მუნ განისუენეს მაშურალთა ჴორცითა,

Verse: 18   Link to mcatLink to sept   ერთბამად, საუკუნეთა მათ არა ესმინ ჴმაჲ ხარკის მკრებელთაჲ.

Verse: 19   Link to mcatLink to sept   მცირჱ და დიდი მუნ არს და მსახური ... უფლისა თჳსისაჲ.

Verse: 20   Link to mcatLink to sept   რაჲსათჳსმე მოეცა განმწარებულთა ნათელი და ცხორებაჲ, რომელნი სალმობასა შინა არიან სულნი?

Verse: 21   Link to mcatLink to sept   რომელთა სწადის სიკუდილი და ვერ მიემთხჳნიან და ეძიებედ მას ვითარცა საფასესა,

Verse: 22   Link to mcatLink to sept   და მხიარულ იქმნიან, რაჟამს მიემთხჳნიან?

Verse: 23   Link to mcatLink to sept   რამეთუ სიკუდილი კაცისა განსუენებაჲ არს, და შეაყენნა ღმერთმან მათ ზედა.

Verse: 24   Link to mcatLink to sept   უწინარეს საზრდელისა ჩემისა სულთქმანი მოიწევიან. ვცრემლოვი შიშითა.

Verse: 25   Link to mcatLink to sept   [რამეთუ შიში], რომლისათჳს ვზრუნევდი, მოიწია ჩემ ზედა და რომელსა ვეჭუდი, შემემთხჳა მე.

Verse: 26   Link to mcatLink to sept   Page of ms. O: 152v  ვერცა მშჳდობით ვიყავ, ვერცა ყუდროებით და ვერცა განვისუენებ და მოიწია ჩემ ზედა რისხვაჲ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.