მომიცვა მე ტყუვილით ეფრემ, და უღმრთოებით სახლმან იუდაჲსმან. Page of ms. O: 376r აწ იცნნა იგინი ღმერთმან, და ერი წმიდაჲ/ ღმრთისაჲ ეწოდოს მათ.
ხოლო ეფრემ სულსა ბოროტსა სდევდა სიცხესა, ყოველსა დღესა ცუდი, და ამაოჲ განიმრავლა, და აღთქუმაჲ ასურასტანელთა თანა აღუთქუა, და წყალობად შევიდოდა.
და საშჯელი უფლისაჲ იუდასა ზედა შურის-გებაჲ იაკობისგან გზა<თა>-ებრ მისთა, და სლვათა-ებრ მისთა მიაგოს მათ.
მუცელსა შიდა უბრკუმა ძმასა თჳსსა, და შრომითა თჳსითა განძლიერდა ღმრთისა მიმართ.
და განძლიერდა ანგელოზისა თანა, და შეუძლო; ტიროდეს და მევედრებოდეს მე; სახლსა შინა ჩემსა მპოვეს მე, და მუნ ითქუა მისა მიმართ.
ხოლო უფალი ღმერთი ყოვლისა-მჴყრობელი იყოს საჴსენებელსა მისსა.
და შენ ღმრთისა შენისა მოიქეც წყალობაჲ, და სამართალი დაიმარხე, და მიეახლე ღმერთსა შენსა მარადის.
ქანან ჴელსა მისსა {უღელ}ი სიცრუვისაჲ; {მთავრ}ობაჲ შეიყუა{რა.
თ}ქუა ეფრემ, ა{წ განვმდიდ}რდი, ვპოვე {განსუენ-}ებაჲ თავისა {ჩემისაჲ; და} შრომანი {მისნი ვ}ერ ეპოვნნეს {მას, სიცრუ}ვით შესცო{და.
მე უფალი ღმერთი შენი}, და გა{მოგიყვანე შენ} ქუეყანით {ეგჳპტით, და მერ}მე და-ვე-{ღა-გამკჳდრო შ}ენ კა{რვებსა შინა}, ვითარცა დღესა დღესასწაულისასა,
{და ვიტყოდი} წინაწარმეტყუელთა {მიმართ, და ხილვანი} განვამრავლენ და {ჴელთა წინაწარმეტყუელთა}სა მი{ვემსგავსე.
უკუეთუ გალაად Page of ms. O: 376v არს,/ ტყუვილ მე იყვნესა გალგალას მთავარნი შესწირვიდეს, და საკურთხეველები მათი ვითარცა კუვები} ოჴერსა ქუეყანასა, და აგარაკსა.
და განიშორა იაკობ ველად ასურეთისა, და ჰმონებდა ისრაჱლი დედაკაცისათჳს, და დედაკაცითა დაიცვა.
და წინაწარმეტყუელითა აღმოიყვანა უფალმან ისრაჱლი ქუეყანით ეგჳპტით, და წინაწარმეტყუელითა დაიცვა.
გული განაწყო ეფრემ, და განარისხა, და სისხლი მისი მასვე გარდაესხას და ყუედრებაჲ მისი მიაგოს მას უფალმან.:
