და მოვიქეც, და აღვიხილენ თუალნი ჩემნი, და ვიხილე; <და> აჰა ესერა ცელი ა<ღ>ფრინებული.
და მრქუა მე; რასა <ჰ>ხედავ შენ, და ვთქუ; ვხედავ მე ცელსა მფრინვალესა, სიგრძით ოც წყრთასა, და სივრცით ათ წყრთასა,
და მრქუა მე; ესე არს წყევაჲ, რომელი გამოვალს პირსა ზედა ყოვლისა ქუეყანისასა, რამეთუ ყოველი მპარავი ამისგან ვიდრე სიკუდიდმდე შური იძიოს, და <ყოველივე> ცილის-მფუცველი ამის განვე შური იძიოს ვიდრე სიკუდილდმდე.
და გამოვავლინო იგი, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი და შევიდეს სახლსა Page of ms. J: A24r მპარავისასა,/ და სახლსა რომელი ფუცვიდეს სახელსა ჩემსა ნაცილად, და დაადგრეს შორის სახლსა მისსა, და აღასრულოს ძელი მისი და ქვანი მისნი.
და გამოვიდა ანგელოზი იგი, რომელი მეტყოდა მე, და მრქუა; აღიხილენ თუალნი შენნი, და იხილე რომელი ეგე გამოვალს.
და ვთქუ; რაჲ არს უფალო საზომი ესე რომელი გამოვალს; და თქუა; ესე არს სიცრუჱ მათი ყოველსა ქუეყანასა, და ვიხილე;
აჰა ესერა ტალანტი ერთი ბრპენისაჲ გამოიღო, და მერმე აჰა დედაკაცი ერთი ჯდა შორის საზომელსა მას.
და თქუა, ესე არს უშჯულოებაჲ, და შთააგდო იგი შორის საზომელსა მას, და შთააგდო შანთი იგი ბრპენისაჲ პირსა მისსა.
და აღვიხილენ თუალნი, და ვიხილენ ორნი დედანი, გამოვიდოდეს და შეიქმნებოდეს ფრთოვნად, და სული იყო ფრთეთა მათთა, და ფრთეები იგი მათი იყო ვითარცა ფრთეები ოფოფისაჲ. და აღიღეს საზომი იგი შორის ცასა და შორის ქუეყანასა.
და ვარქუ ანგელოზსა მას, რომელი იგი მეტყოდა მე; ვიდრე მიაქუს ამათ საზომი ესე.
და მრქუა მე; შენებად მათა სახლები ქუეყანასა ბაბილონისასა, და მომზადებად, და დადვან იგი მუნ განმზადებულსა მას მისსა.:
