და მოვიქეც, და აღვიხილენ თუალნი ჩემნი, და ვიხილე; და აჰა ესერა ოთხი ეტლები გამოვიდოდა შორის ორთა მთათა, და მთანი იგი იყვნას მთანი რვალისანი.
და ეტლსა მას პირველსა ცხენნი ხსედნი, და ეტლსა მას მეორესა ცხენნი შავნი,
და ეტლსა მესამესა ცხენნი სპეტაკნი, და ეტლსა მას მეოთხესა ჭრელ-ფრანნი.
და მიუგე და ვარქუ ანგელოზსა მას, რომელი იგი მეტყოდა Page of ms. J: A24v მე; რაჲ არიან ესენი უფალო.
და მომიგო და მრქუა მე/ ანგელოზმან მან, ესე არიან ოთხნი ქარნი ცისანი, რომელნი გამოვლენ წარდგომად წინაშე უფლისა ყოვლისა ქუეყანისაჲსა;
რომელსა იგი იყვნეს ცხენნი შავნი, განვიდოდეს ქუეყანად ჩრდილოდ, და სპეტაკნი იგი გამოვიდოდეს შემდგომად მათსა, და ჭრელნი იგი გამოვიდოდეს ქუეყანად სამხრით.
და ხსედნი იგი გამოვიდოდეს <და> მიმოიმსტ<ოვ>რობდეს მიმოსლვად ქუეყანისა, და ჰრქუა; მოვლეთ ქუეყანაჲ, და მოვლეს ქუეყანაჲ.
და ღაღად-ყო და მეტყოდა მე და თქუა; აჰა ეგერა რომელნი იგი ვლენან ქუეყანად ჩრდილოდ განუსუენეს გულის-წყრომასა ჩემსა ჩრდილოჲთ კერძო.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
მოიღე ნატყუენავისაგან მთავართაგან, და უსაჴმარესთა მისთაგან, რომელთა იცოდიან იგი; და შეხჳდე შენ მას დღესა შინა სახლსა იოსიაჲსსა სოფონიანისა, რომელი მოსრულ არს ბაბილოვნით,
და მოიღო ვეცხლი და ოქროჲ, და უქმნე გჳრგჳნები, და დაადგა თავსა იესუჲსა ძისა იოსედეკისსა მღდელსა მას დიდსა.
და ჰრქუა მას; ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, აჰა ესერა კაცი, და აღმოსავალ სახელი მისი, და ქუეშე მისსა აღმოჴდეს, და მან აღაშჱნოს სახლი უფლისაჲ.
და მან თავადმან მოიღოს სათნოებაჲ, და დაჯდეს, და მთავრობდეს საყდარსა თჳსსა, და იყოს მღდელი იგი მარჯუენით მისა, და ზრახვაჲ მშჳდობისაჲ იყოს მათ შორის ურთიერთას.
ხოლო გჳრგჳნი იყოს მოთმინეთაჲ მათ და საჴმართა მისთაჲ, და რომელთა იცოდიან იგი, და მადლად ძისა სოფონიაჲსა და საგალობელად სახლსა უფლისასა.
და შორიელნი იგი მათგან მოვიდენ, და აშჱნებდენ სახლსა უფლისასა, და სცნათ რამეთუ უფალმან ყოვლისა-მპყრობელმან მომავლინა / Page of ms. J: A25r მე თქუენდა. და იყოს ესრე, უკუეთუ სმენით ისმინოთ ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა თქუენისაჲ.
