Page of ms. P: 362v მეყვენით მოწამე და მე ვარ მოწამე, იტყვს უფალი ღმერთი, და მონაჲ ჩემი, რომელი გამოვირჩიე, რაჲთა სცნათ და გრწმენეს ჩემი და გულისხმა-ჰყოთ, რამეთუ მე ვარ და უწინარჱს ჩემსა არავინ არს სხუაჲ.
და არავინ არს ჩემსა გარეშე მაცხოვარ.
უთხარ და ვაცხოვნე, ვაყუედრე, და არავინ იყო თქუენ შორის უცხოჲ; მეყვენით მრწამე, და მე ვარ მოწამე, იტყჳს უფალი ღმერთი.
უწინარჱს დასაბამსა მე ვიყავ და არავინ არს, რომელი ჴელთა ჩემთაგან განმერეს. ვყო, და ვინ მოაქციოს იგი?
ამას იტყჳს უფალი, მჴსნელი თქუენი, წმიდაჲ ისრაჱლისაჲ: თქუენთჳს წარვავლინო ბაბილონდ და აღვადგინნე ყოველნი მტერნი, ქალდეველნი, ნავთა შენთა კრულნი.
მე ვარ უფალი, წმიდაჲ თქუენი, რომელმან ვაჩუენე მეუფებაჲ თქუენი.
ესრე იტყჳს უფალი, რომელმან მოსცა გზაჲ ზღუასა და ალაგნი წყალთა ზედა ძრიელთა.
რომელმან გამოიყვანა ცხენები და ეტლები და ერი მრავალი და ძრიელი. არამედ დაიძინეს და Page of ms. P: 363R არა აღდგეს, დაშრტეს ვითარცა პატრუკნი.
ნუ მოიჴსენებ პირველსა და დასაბამისასა ნუ შეურაცხ-ჰყოფ.
აჰა, ესერა, მე ვქმნე ახალი, რომელი აწ გამობრწყინდეს, და სცნათ იგი; და ვყო უდაბნოსა ზედა გზაჲ და მდინარენი ურწყულსა
სუმად ერისა ჩემისა რჩეულისა,
[ერისა ჩემისა], რომელი მოვიგე, სათნოებათა ჩემთა მიუთხრობდენ.
Page of ms. P: 322v არა თუ აწ გიწოდე შენ, იაკობ, არცაღა დაგაშვრე შენ, ისრაჱლ;
არა მომგუარე მსხუერპლთა შენთაჲ და არცაღა შესაწირავთა შენთა ზედა მადიდე მე, არა მმონე მე შესაწირავითა, არცაღა დაგაშვრე შენ გუნდრუკისათჳს;
არცაღა მიყიდე მე ვეცხლითა საკუმეველი, არცა ცმელისათჳს მსხუერპლთა შენთაჲსა გული-მითქუმიდა მე, არამედ ცოდვანი შენნი და სიცრუვენი შენნი წარმოგიდგეს შენ.
მე ვარ, რომელმან აღვიჴოცენ ურჩულოებანი შენნი ჩემთჳს და ცოდვანი შენნი არღარა მოვიჴსენნე.
ხოლო შენ მოიჴსენე და ვისაჯნეთ ერთბამად. თქუ ურჩულოებაჲ შენი პირველი, რაჲთა განჰმართლდე.
მამათა თქუენთა პირველად შემცოდეს, და მთავარნი თქუენნი ურჩულოებდეს ჩემდა მომართ.
და შეაგინეს მთავართა თქუენთა სიწმიდჱ ჩემი, მივეც წარსაწყმედელად იაკობი და ისრაჱლი საყუედრელად.
