Page of ms. L: _ Page of ms. P: 367V იყო ვინმე კაცი ფარისეველ\თაგანი, Page of ms. P: 48R სახელით ნიკოდემოზ, მთავარი ჰურიათაჲ.
ესე მოვიდა იესუჲსა ღამე და ჰრქუა მას: რაბი, უწყი, რამეთუ ღმრთისა მიერ მოსრულ ხარ მოძღურად, რამეთუ ვერვის ჴელ-ეწიფების სასწაულთა ამათ ყოფად, რომელთა შენ იქმ, უკუეთუ არა ღმერთი იყოს მის თანა.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ამენ, ამენ, გეტყჳ შენ: უკუეთუ ვინმე არა იშვეს მეორედ, ვერ ჴელ-ეწიფების ხილვად სასუფეველი ღმრთისაჲ.
ჰრქუა მას ნიკოდემოზ: ვითარ ჴელ-ეწიფების შობად კაცსა ბერსა? ნუუკუე შესაძლებელ არს მუცელსა დედისასა შესლვაჲ და მეორედ შობაჲ?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ამენ, ამენ გეტყჳ შენ, უკუეთუ ვინმე არა იშვეს წყლისაგან და სულისა, ვერ ჴელ-ეწიფების ხილვად სასუფეველი ღმრთისაჲ.
შობილი იგი ჴორცთაგან ჴორცი არს, და შობილი იგი სულისაგან, სული არს.
ნუ გიკჳრნ ესე, რამეთუ გარქუ შენ, ვითარმედ: ჯერ-არს თქუენდა მეორედ შობაჲ.
რამეთუ სულსა, ვიდრეცა უნებნ, ქრიან, და ჴმაჲ მისი გესმის, არამედ არა იცინ, ვიდრე მოვალს. ესრჱთ არს ყოველი შობილი სულისაგან.
მიუგო ნიკოდემოზ და ჰრქუა მას: ვითარ შესაძლებელ არს ესე ყოფად?
ჰრქუა მას იესუ: შენ ხარ მოძღუარი ისრაჱლისაჲ და ესე არა იც[ია]?
ამენ, ამენ გეტყჳ შენ, რამეთუ: რომელი ვიცით, ვიტყჳთ, და რომელი ვიხილეთ, ვწამებთ, და წამებასა ჩუენსა არა შევიწყნარებთ.
უკუეთუ ქუეყანისაჲ გითხარ თქუენ და არა გრწამს, ვითარ უკუე ზეცისაჲ გითხრა და გრწმენეს?
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 551V არავინ აღჴდა ზეცად, გარნა რომელი გარდამოჴდა ზეცით _ ძჱ კაცისაჲ.
რამეთუ ვითარცა-იგი მოსე აღამაღლა გუელი უდაბნოსა ზედა, ეგრე ჯერ-არს ამაღლებაჲ ძისა კაცისაჲ.
რაჲთა, რომელსა ჰრწმენეს იგი, აქუნდეს ცხორებაჲ საუკუნოჲ.
რამეთუ ესრეთ შეიყუარა ღმერთმან სოფელი, ვითარმედ ძეჲ თუისი მოსცა მას, რაჲთა ყოველსა რომელსა ჰრწმენეს იგი, არა წარწყმდეს, არამედ Page of ms. L: 552R აქუნდეს ცხორებაჲ საუკუნოი.
რამეთუ არა მოავლინა ღმერთმან ძჱ თუისი სოფლად, რაჲთა დასაჯოს სოფელი, არამედ რაჲთა აცხოვნოს იგი.
რომელსა ჰრწმენეს მისი, არა ისაჯოს; ხოლო რომელსა არა ჰრწმენეს, იგი აწვე დაშჯილ არს, რამეთუ არა ჰრწმენა სახელისა მიმართ მისისა.
და ესე არს საშჯელი, რამეთუ ნათელი მოვიდა სოფლად, და შეიყუარეს კაცთა ბნელი უფროის, ვიდრე ნათელი, რამეთუ იყვნეს საქმენი მათნი ბოროტ.
რამეთუ ყოველი რომელი იქმს ბოროტსა, სძულს მას ნათელი და არა მოვიდეს იგი ნათლად, რაჲთა არა ემხილნენ საქმენი მისნი ბოროტნი.
ხოლო რომელი იქმნ ჭეშმარიტსა, მოვიდის იგი ნათლად, რაჲთა ცხად იყვნენ საქმენი მისნი კეთილნი, რამეთუ ღმრთისა მიერ ქმნულ არიან.
ამისა შემდგომად მოვიდა იესუ და მოწაფენი მისნი ქუეყანად ჰურიასტანისად და მუნ იყო მათ თანა და ნათელ-სცემდა.
იყო იოჰანეცა და ნათელ-სცემდა ენომს, მახლობელად სალემსა, რამეთუ წყალნი ფრიად იყვნეს მუნ, და მივიდოდეს მისა მრავალნი და ნათელს-იღებდეს.
რამეთუ არღა შევრდომილ იყო იოჰანე საპყრობილესა.
და იყო გამოძიებაჲ მოწაფეთაგან იოვანჱსთა ჰურიათა თანა განწმედისათჳს.
მოვიდა იოვანესა და ჰრქუეს მას: რაბი, რომელი-იგი იყო შენ თანა წიაღ იორდანესა, რომლისათჳს შენ სწამე, აჰა თუ ნათელ-სცემს, და ყოველნივე მივლენან მისა.
მიუგო იოჰანე და ჰრქუა მათ: ვერ ჴელ-ეწიფების კაცსა მოღებად თავით თჳსით არცა ერთი რაჲ, უკუეთუ არა არს მოცემულ ზეცით.
თქუენ თჳთ მეწამებით მე, რამეთუ ვთქუ: არა ვარ მე ქრისტე, არამედ მოვლინებული წინაშე მისა.
რომელსა აქუს სძალი, იგი არს სიძე; ხოლო მეგობარი სიძისაჲ, რომელი დგას და ისმენს, სიხარულით უხარის ჴმითა სიძისაჲთა. ესე სიხარული ჩემი აღსრულებულ არს.
მისა ჯერ-არს აღორძინებაჲ, და ჩემდა დაკლებაჲ.
ზეგარდამო მომავალი იგი ყოველთა ზედა არს. და რომელი არს ქუეყანით, ქუეყანისაგანი არს და ქუეყანისასა იტყჳს, ხოლო ზეცით მომავალი,
რომელი იხილა და ესმა, ამას წამებს, და წამებასა მისსა არარას ვინ მიიღებს.
რომელმან მიიღოს წამებაჲ მისი, დაჰბეჭდა, რამეთუ ღმერთი ჭეშმარიტ არს.
და რომელი მოავლინა ღმერთმან, სიტყუათა ღმრთისათა იტყჳს, რამეთუ არა ზომით მისცა ღმერთმან სული.
მამასა უყუარს ძჱ და ყოველივე მისცა ჴელთა მისთა.
რომელსა ჰრწმენეს მისი, აქუნდეს ცხორებაჲ საუკუნოჲ, ხოლო რომელი ურჩ იყოს ძისაგან, არა იხილოს ცხორებაჲ, არამედ რისხვაჲ ღმრთისაჲ დადგრომილ არს მის ზედა.
