და ეტყოდა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არიან ვინმე აქა მდგომარეთაგანნი, რომელთა არა იხილონ გემოჲ სიკუდილისაჲ, ვიდრემდის იხილონ სასუფეველი ღმრთისაჲ, მომავალი ძალითა.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 596R და მოვიდა მოწაფეთა მისთა თანა, იხილა ერი გარემო მისა, მწიგნობარნი გამოეძიებდეს მათ თანა.
და მეყსეულად იხილა იგი ყოველმან ერმან და უკუირდა, მორბიოდეს და მოიკითხეს იგი.
და ჰკითხა მათ იესუ: რასა გამოეძიებთ ურთიერთას?
და მი-ვინმე-უგო ერთმან ერისაგანმან და ჰრქუა: მოძღუარ, მოვიყვანე ძჱ ჩემი შენდა, რომელსა თანა არს სული უტყუებისაჲ.
და სადაცა დააპყრის იგი, დაეკუეთის, Page of ms. L: 596V პეროინ და იღრჭენნ კბილთა და განჴმებინ. და უთხარ მოწაფეთა შენთა, რაჲთა განაძონ იგი, და ვერ შეუძლეს.
მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: ჵ, ნათესავი ურწმუნოი! ვიდრემდე ვიყო თქუენ თანა? ვიდრემდის თავს-ვიდებდე თქუენსა? მომართუით მე იგი აქა!
და მოართუეს იგი მას; იხილა იგი და მეყსეულად სულმან არაწმიდამან დააკუეთა იგი; და და-რაჲ-ეცა ქუეყანასა, გორვიდა და პეროოდა.
და ჰკითხა იესუ მამასა მისსა: რავდენი ჟამი არს, ვინაჲთგან შეემთხუია ესე ამას? ხოლო მან ჰრქუა: სიყრმითგან.
და მრავალგზის ცეცხლსა შთააგდო ეგე და წყალსა, რაჲთამცა წარწყმიდა იგი; არამედ რაჲ ძალ-გიც, შემეწიე, უფალო, და წყალობა-ყავ ჩუენთჳს.
ხოლო ჰრქუა მას: რაჲ ძალ-გიც, ყოველივე შესაძლებელ არს Page of ms. L: 597R მორწმუნისაჲ.
და მეყუსეულად ჴმა-ყო მამამან მისმან და თქუა: მრწამს, შემეწიე ურწმუნოებასა ჩემსა.
ვითარცა იხილა იესუ, რამეთუ შეკრბების ერი მის ზედა, შეჰრისხნა სულსა მას და ჰრქუა უტყუსა და ყრუსა: გეტყუი, განვედ მაგისგან და ნუღარა შეხუალ მაგისა!
ღაღატ-ყო, ფრიად გორვიდა და განვიდა მისგან: და იქმნა ვითარცა მკუდარი.
ხოლო იესუ უპყრა ჴელი და აღადგინა იგი, და აღდგა ყრმაჲ იგი.
და მერმე გამოვიდა და წარვიდა გალილეად; და არა უნდა, რაჲთამცა აგრძნა ვინმე.
რამეთუ ასწავებდა მოწაფეთა თჳსთა და ეტყოდა მათ, რამეთუ: ძჱ კაცისაჲ მიეცეს ჴელთა კაცთასა, და მოკლან იგი; და მოკუდეს და მესამესა დღესა აღდგეს.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 310R და მოვიდა კაფარნაომდ. და ვითარცა შევიდა იგი სახლსა, ჰკითხვიდა მათ: რასა-იგი იცილობდით გზასა ზედა ურთიერთას?
ხოლო იგინი დუმნეს, რამეთუ ურთიერთას იცილობდეს გზასა ზედა, ვინ უფროჲს იყოს?
და დაჯდა და მოუწოდა ათორმეტთა მათ და ჰრქუა მათ: ვის უკუე უნებს პირველად ყოფაჲ, იყოს იგი ყოველთა მრწემ და ყოველთა მსახურ.
და მოიყვანა ყრმაჲ და დაადგინა შორის მათსა და მკლავთა თჳსთა მიიქუა იგი და ჰრქუა მათ:
რომელმან ამათგანი ყრმათაჲ შეიწყნაროს სახელისა ჩემისათჳს, მე შემიწყნაროს: და რომელმან მე შემიწყნაროს, არა მე შემიწყნაროს, არამედ მომავლინებელი ჩემი.
მიუგო მას იოჰანე და ჰრქუა: მოძღუარ, ვიცით ვინმე, რომელი სახელითა შენითა ეშმაკთა განასხმიდა, რომელი ჩუენ არა შეგჳდგს, და ვაყენებდით მას.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: ნუ აყენებთ მას, რამეთუ არავინ არს, რომელმან ქმნას ძალი სახელითა ჩემითა და ჴელ-ეწიფოს ბოროტის სიტყუად ჩუენდა.
რამეთუ რომელი არა ჩუენდა მტერ არს, იგი ჩუენ კერძო არს.
რომელმან გასუას თქუენ სასუმელი წყლისაჲ, რამეთუ ქრისტჱსნი ხართ, ამენ გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს სასყიდელი მისი.
