TITUS
Biblia Iberica: Psalterium et Odae
Part No. 87
Chapter: 87
Verse: 2
უფალო
ღმერთო
ცხორებისა
ჩემისაო
,
დღისი
ჴმა-ვყავ
და
ღამე
წინაშე
შენსა
;
Verse: 3
შევედინ
შენ
წინაშე
ლოცვაჲ
ჩემი
.
მოყავ
ყური
შენი
ვედრებასა
ჩემსა
.
Verse: 4
რამეთუ
აღივსო
ძჳრითა
სული
ჩემი
,
და
ცხორებაჲ
ჩემი
ჯოჯოხეთსა
მიეახლა
.
Verse: 5
შევირაცხე
მე
მათ
თანა
.
რომელნი
შთავიდოდეს
მგჳმესა
ვიქმენ
მე
,
ვითარცა
კაცი
შეუწევნელი
.
Verse: 6
მკუდართა
თანა
თავისუფალ
,
ვითარცა
წყლეულნი
,
რომელნი
დაძინებულ
არიან
სამარებსა
,
რომელთაჲ
შენ
არა
მოიჴსენე
,
და
იგინი
ჴელისა
შენისაგან
განგეშორნეს
.
Verse: 7
დამდვეს
მე
მღჳმესა
ქუესკნელსა
ბნელსა
და
აჩრდილთა
სიკუდილისათა
.
Verse: 8
ჩემ
ზედა
განამტკიცე
გულის
წყრომაჲ
შენი
,
და
ყოველნი
განსაცხრომელნი
შენნი
მოავლინენ
ჩემ
ზედა
.
Verse: 9
განმაშორენ
ჩემგან
მეცნიერნი
ჩემნი
,
შემრაცხე
მე
საკიცხელად
მათდა
;
მიცემულ
ვიყავ
და
არა
გამოვიდოდე
.
Verse: 10
მოაკლდა
თუალთა
ჩემთა
გლახაკებითა
;
ღაღად-ვყავ
შენდამი
,
უფალო
,
და
ყოველსა
დღესა
აღვიპყრენ
შენდამი
ჴელნი
ჩემნი
;
Verse: 11
მკუდართათჳს
ნუ
ჰყოა
საკჳრველი
?
ანუ
მკურნალთა
აღადგინონ
,
და
აღგიარონ
შენ
?
Verse: 12
მი-მე-ვინ-უთხრობდესა
სამარებსა
შინა
წყალობასა
შენსა
?
ანუ
ჭეშმარიტებასა
შენსა
წარსაწყმედელსა
?
Verse: 13
საცნაურ
ნუ
იყვნენა
ბნელსა
შინა
საკჳრველებანი
შენნი
?
ანუ
სიმართლე
შენი
ქუეყანასა
მას
დავიწყებულსა
?
Verse: 14
მე
შენდამი
,
უფალო
,
ღაღად-ვყავ
,
და
ცისკარსა
ლოცვანი
ჩემნი
მიგეწიფნეს
შენ
.
Verse: 15
რად-მე
,
უფალო
,
განიშორებ
სულსა
ჩემსა
?
ანუ
რად
გარე-მიიქცევ
პირსა
შენსა
ჩემგან
?
Verse: 16
გლახაკ
ვარი
მე
და
შრომასა
შინა
სიყრმით
ჩემითგან
,
სიმაღლისა
ჩემისაგან
დავმდაბლდი
და
შევსულბი
.
Verse: 17
ჩემ
ზედა
განმტკიცნა
რისხვაჲ
შენი
,
და
საშინელებათა
შენთა
შემაძრწუნეს
მე
.
Verse: 18
გარე-მომადგეს
მე
ვითარცა
წყალნი
მარადღე
და
შემიცვეს
მე
ერთბამად
.
Verse: 19
განაშორენ
ჩემგან
მეგობარნი
,
მახლობელნი
,
მეცნიერნი
ჩემნი
გლახაკებითა
ჩემითა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia Iberica: Psalterium et Odae
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.