უფალი სუფევს, იხარებდინ ქუეყანაჲ, იშუებდენ ჭალაკნი მრავალნი.
ღრუბელი და ნისლი გარემო არს მისა, სიმართლით და განგებულებით აღმართებულა საყდარი მისი.
ცეცხლი მის წინაშე ვიდოდის და შეწუნეს გარემო მისა მტერნი მისნი.
გამოუჩნდეს სლვანი მისნი სოფელსა, იხილა და შეძრწუნდა ქუეყანაჲ.
მთანი ვითარცა ცჳლნი დადნეს პირისაგან უფლისა, პირისაგან უფლისა ყოვლისა ქუეყანისა.
უთხრეს ცათა სიმართლე მისი, და იხილა ყოველმან ერმან დიდებაჲ მისი.
ჰრცხუენოდენ ყოველთა, რომელნი თაყუანის-სცემენ ჴელით-ქმნულთა, და რომელნი იქადიან კერპებითა მათითა. თაყუანის-სცემდით მას ყოველნი ანგელოზნი მისნი.
ესმა და იხარებდა სიონი, და იშუებდენ ასულნი ჰურიასტანისანი სამართალთა შენთაგან, უფალო.
რამეთუ შენ, უფალი, მაღალ ხარ ყოველსა ზედა ქუეყანასა, ფრიად აჰმაღლდი შენ ყოველთა ზედა კერპთა.
რომელთა გიყუარს უფალი მოიძულეთ უკეთურებაჲ; დაიცვნეს უფალმან სულნი წმიდათა მისთანი და ჴელთაგან ცოდვილთაჲსა იჴსნეს იგინი.
ნათელი გამობრწყინდა მართალთა ზედა და გულითა წრფელთა - სიხარული.
იხარებდენ მართალნი უფლისა მიმართ, და აღუარებდით საჴსინებელსა სიწმიდისა მისისა.
