TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1178
Previous part

Chapter: 12 
Verse: 1    καὶ κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην παρελεύσεται Μιχαηλ ὁ ἄγγελος ὁ μέγας ὁ ἑστηκὼς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου· ἐκείνη ἡ ἡμέρα ϑλίψεως, οἵα οὐκ ἐγενήϑη ἀϕ' οὗ ἐγενήϑησαν ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης· καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑψωϑήσεται πᾶς ὁ λαός, ὃς ἂν εὑρεϑῇ ἐγγεγραμμένος ἐν τῷ βιβλίῳ.
Verse: 2    καὶ πολλοὶ τῶν καϑευδόντων ἐν τῷ πλάτει τῆς γῆς ἀναστήσονται, οἱ μὲν εἰς ζωὴν αἰώνιον, οἱ δὲ εἰς ὀνειδισμόν, οἱ δὲ εἰς διασπορὰν καὶ αἰσχύνην αἰώνιον.
Verse: 3    καὶ οἱ συνιέντες ϕανοῦσιν ὡς ϕωστῆρες τοῦ οὐρανοῦ καὶ οἱ κατισχύοντες τοὺς λόγους μου ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Verse: 4    καὶ σύ, Δανιηλ, κάλυψον τὰ προστάγματα καὶ σϕράγισαι τὸ βιβλίον ἕως καιροῦ συντελείας, ἕως ἂν ἀπομανῶσιν οἱ πολλοὶ καὶ πλησϑῇ ἡ γῆ ἀδικίας.
Verse: 5    καὶ εἶδον ἐγὼ Δανιηλ καὶ ἰδοὺ δύο ἕτεροι εἱστήκεισαν, εἷς ἔνϑεν τοῦ ποταμοῦ καὶ εἷς ἔνϑεν.
Verse: 6    καὶ εἶπα τῷ ἑνὶ τῷ περιβεβλημένῳ τὰ βύσσινα τῷ ἐπάνω Πότε οὖν συντέλεια ὧν εἴρηκάς μοι τῶν ϑαυμαστῶν καὶ ὁ καϑαρισμὸς τούτων;
Verse: 7    καὶ ἤκουσα τοῦ περιβεβλημένου τὰ βύσσινα, ὃς ἦν ἐπάνω τοῦ ὕδατος τοῦ ποταμοῦ ῞Εως καιροῦ συντελείας· καὶ ὕψωσε τὴν δεξιὰν καὶ τὴν ἀριστερὰν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ὤμοσε τὸν ζῶντα εἰς τὸν αἰῶνα ϑεὸν ὅτι εἰς καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ ἥμισυ καιροῦ ἡ συντέλεια χειρῶν ἀϕέσεως λαοῦ ἁγίου, καὶ συντελεσϑήσεται πάντα ταῦτα.
Verse: 8    καὶ ἐγὼ ἤκουσα καὶ οὐ διενοήϑην παρ' αὐτὸν τὸν καιρὸν καὶ εἶπα Κύριε, τίς ἡ λύσις τοῦ λόγου τούτου, καὶ τίνος αἱ παραβολαὶ αὗται;
Verse: 9    καὶ εἶπέν μοι ᾽Απότρεχε, Δανιηλ, ὅτι κατακεκαλυμμένα καὶ ἐσϕραγισμένα τὰ προστάγματα, ἕως ἂν
Verse: 10    πειρασϑῶσι καὶ ἁγιασϑῶσι πολλοί, καὶ ἁμάρτωσιν οἱ ἁμαρτωλοί· καὶ οὐ μὴ διανοηϑῶσι πάντες οἱ ἁμαρτωλοί, καὶ οἱ διανοούμενοι προσέξουσιν.
Verse: 11    ἀϕ' οὗ ἂν ἀποσταϑῇ ἡ ϑυσία διὰ παντὸς καὶ ἑτοιμασϑῇ δοϑῆναι τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἐνενήκοντα.
Verse: 12    μακάριος ὁ ἐμμένων καὶ συνάξει εἰς ἡμέρας χιλίας τριακοσίας τριάκοντα πέντε.
Verse: 13    καὶ σὺ βάδισον ἀναπαύου· ἔτι γάρ εἰσιν ἡμέραι καὶ ὧραι εἰς
Verse: 14    ἀναπλήρωσιν συντελείας, καὶ ἀναπαύσῃ καὶ ἀναστήσῃ ἐπὶ τὴν δόξαν σου εἰς συντέλειαν ἡμερῶν. //




Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.