TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1168
Chapter: 2
Verse: 1
Καὶ
ἐν
τῷ
ἔτει
τῷ
δευτέρῳ
τῆς
βασιλείας
Ναβουχοδονοσορ
συνέβη
εἰς
ὁράματα
καὶ
ἐνύπνια
ἐμπεσεῖν
τὸν
βασιλέα
καὶ
ταραχϑῆναι
ἐν
τῷ
ἐνυπνίῳ
αὐτοῦ
,
καὶ
ὁ
ὕπνος
αὐτοῦ
ἐγένετο
ἀπ
'
αὐτοῦ
.
Verse: 2
καὶ
ἐπέταξεν
ὁ
βασιλεὺς
εἰσενεχϑῆναι
τοὺς
ἐπαοιδοὺς
καὶ
τοὺς
μάγους
καὶ
τοὺς
ϕαρμακοὺς
τῶν
Χαλδαίων
ἀναγγεῖλαι
τῷ
βασιλεῖ
τὰ
ἐνύπνια
αὐτοῦ
,
καὶ
παραγενόμενοι
ἔστησαν
παρὰ
τῷ
βασιλεῖ
.
Verse: 3
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
ὁ
βασιλεύς
᾽Ενύπνιον
ἑώρακα
καὶ
ἐκινήϑη
μου
τὸ
πνεῦμα
·
ἐπιγνῶναι
οὖν
ϑέλω
τὸ
ἐνύπνιον
.
Verse: 4
καὶ
ἐλάλησαν
οἱ
Χαλδαῖοι
πρὸς
τὸν
βασιλέα
Συριστί
Κύριε
βασιλεῦ
,
τὸν
αἰῶνα
ζῆϑι
·
ἀνάγγειλον
τὸ
ἐνύπνιόν
σου
τοῖς
παισί
σου
,
καὶ
ἡμεῖς
σοι
ϕράσομεν
τὴν
σύγκρισιν
αὐτοῦ
.
Verse: 5
ἀποκριϑεὶς
δὲ
ὁ
βασιλεὺς
εἶπε
τοῖς
Χαλδαίοις
ὅτι
᾽Εὰν
μὴ
ἀπαγγείλητέ
μοι
ἐπ
'
ἀληϑείας
τὸ
ἐνύπνιον
καὶ
τὴν
τούτου
σύγκρισιν
δηλώσητέ
μοι
,
παραδειγματισϑήσεσϑε
,
καὶ
ἀναληϕϑήσεται
ὑμῶν
τὰ
ὑπάρχοντα
εἰς
τὸ
βασιλικόν
·
Verse: 6
ἐὰν
δὲ
τὸ
ἐνύπνιον
διασαϕήσητέ
μοι
καὶ
τὴν
τούτου
σύγκρισιν
ἀναγγείλητε
,
λήψεσϑε
δόματα
παντοῖα
καὶ
δοξασϑήσεσϑε
ὑπ
'
ἐμοῦ
·
δηλώσατέ
μοι
τὸ
ἐνύπνιον
καὶ
κρίνατε
.
Verse: 7
ἀπεκρίϑησαν
δὲ
ἐκ
δευτέρου
λέγοντες
Βασιλεῦ
,
τὸ
ὅραμα
εἰπόν
,
καὶ
οἱ
παῖδές
σου
κρινοῦσι
πρὸς
ταῦτα
.
Verse: 8
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
ὁ
βασιλεύς
᾽Επ
'
ἀληϑείας
οἶδα
ὅτι
καιρὸν
ὑμεῖς
ἐξαγοράζετε
,
καϑάπερ
ἑωράκατε
ὅτι
ἀπέστη
ἀπ
'
ἐμοῦ
τὸ
πρᾶγμα
·
καϑάπερ
οὖν
προστέταχα
,
οὕτως
ἔσται
·
Verse: 9
ἐὰν
μὴ
τὸ
ἐνύπνιον
ἀπαγγείλητέ
μοι
ἐπ
'
ἀληϑείας
καὶ
τὴν
τούτου
σύγκρισιν
δηλώσητε
,
ϑανάτῳ
περιπεσεῖσϑε
·
συνείπασϑε
γὰρ
λόγους
ψευδεῖς
ποιήσασϑαι
ἐπ
'
ἐμοῦ
,
ἕως
ἂν
ὁ
καιρὸς
ἀλλοιωϑῇ
·
νῦν
οὖν
ἐὰν
τὸ
ῥῆμα
εἴπητέ
μοι
,
ὃ
τὴν
νύκτα
ἑώρακα
,
γνώσομαι
ὅτι
καὶ
τὴν
τούτου
κρίσιν
δηλώσετε
.
Verse: 10
καὶ
ἀπεκρίϑησαν
οἱ
Χαλδαῖοι
ἐπὶ
τοῦ
βασιλέως
ὅτι
Οὐδεὶς
τῶν
ἐπὶ
τῆς
γῆς
δυνήσεται
εἰπεῖν
τῷ
βασιλεῖ
ὃ
ἑώρακε
,
καϑάπερ
σὺ
ἐρωτᾷς
,
καὶ
πᾶς
βασιλεὺς
καὶ
πᾶς
δυνάστης
τοιοῦτο
πρᾶγμα
οὐκ
ἐπερωτᾷ
πάντα
σοϕὸν
καὶ
μάγον
καὶ
Χαλδαῖον
·
Verse: 11
καὶ
ὁ
λόγος
,
ὃν
ζητεῖς
,
βασιλεῦ
,
βαρύς
ἐστι
καὶ
ἐπίδοξος
,
καὶ
οὐδείς
ἐστιν
,
ὃς
δηλώσει
ταῦτα
τῷ
βασιλεῖ
,
εἰ
μήτι
ἄγγελος
,
οὗ
οὐκ
ἔστι
κατοικητήριον
μετὰ
πάσης
σαρκός
·
ὅϑεν
οὐκ
ἐνδέχεται
γενέσϑαι
καϑάπερ
οἴει
.
Verse: 12
τότε
ὁ
βασιλεὺς
στυγνὸς
γενόμενος
καὶ
περίλυπος
προσέταξεν
ἐξαγαγεῖν
πάντας
τοὺς
σοϕοὺς
τῆς
Βαβυλωνίας
·
Verse: 13
καὶ
ἐδογματίσϑη
πάντας
ἀποκτεῖναι
,
ἐζητήϑη
δὲ
ὁ
Δανιηλ
καὶ
πάντες
οἱ
μετ
'
αὐτοῦ
χάριν
τοῦ
συναπολέσϑαι
.
Verse: 14
τότε
Δανιηλ
εἶπε
βουλὴν
καὶ
γνώμην
,
ἣν
εἶχεν
,
Αριώχῃ
τῷ
ἀρχιμαγείρῳ
τοῦ
βασιλέως
,
ᾧ
προσέταξεν
ἐξαγαγεῖν
τοὺς
σοϕιστὰς
τῆς
Βαβυλωνίας
,
Verse: 15
καὶ
ἐπυνϑάνετο
αὐτοῦ
λέγων
Περὶ
τίνος
δογματίζεται
πικρῶς
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
;
τότε
τὸ
πρόσταγμα
ἐσήμανεν
ὁ
Αριώχης
τῷ
Δανιηλ
.
Verse: 16
ὁ
δὲ
Δανιηλ
εἰσῆλϑε
ταχέως
πρὸς
τὸν
βασιλέα
καὶ
ἠξίωσεν
ἵνα
δοϑῇ
αὐτῷ
χρόνος
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
,
καὶ
δηλώσῃ
πάντα
ἐπὶ
τοῦ
βασιλέως
.
Verse: 17
τότε
ἀπελϑὼν
Δανιηλ
εἰς
τὸν
οἶκον
αὐτοῦ
τῷ
Ανανια
καὶ
Μισαηλ
καὶ
Αζαρια
τοῖς
συνεταίροις
ὑπέδειξε
πάντα
·
Verse: 18
καὶ
παρήγγειλε
νηστείαν
καὶ
δέησιν
καὶ
τιμωρίαν
ζητῆσαι
παρὰ
τοῦ
κυρίου
τοῦ
ὑψίστου
περὶ
τοῦ
μυστηρίου
τούτου
,
ὅπως
μὴ
ἐκδοϑῶσι
Δανιηλ
καὶ
οἱ
μετ
'
αὐτοῦ
εἰς
ἀπώλειαν
ἅμα
τοῖς
σοϕισταῖς
Βαβυλῶνος
.
Verse: 19
τότε
τῷ
Δανιηλ
ἐν
ὁράματι
ἐν
αὐτῇ
τῇ
νυκτὶ
τὸ
μυστήριον
τοῦ
βασιλέως
ἐξεϕάνϑη
εὐσήμως
·
τότε
Δανιηλ
εὐλόγησε
τὸν
κύριον
τὸν
ὕψιστον
Verse: 20
καὶ
ἐκϕωνήσας
εἶπεν
῎Εσται
τὸ
ὄνομα
τοῦ
κυρίου
τοῦ
μεγάλου
εὐλογημένον
εἰς
τὸν
αἰῶνα
,
ὅτι
ἡ
σοϕία
καὶ
ἡ
μεγαλωσύνη
αὐτοῦ
ἐστι
·
Verse: 21
καὶ
αὐτὸς
ἀλλοιοῖ
καιροὺς
καὶ
χρόνους
,
μεϑιστῶν
βασιλεῖς
καὶ
καϑιστῶν
,
διδοὺς
σοϕοῖς
σοϕίαν
καὶ
σύνεσιν
τοῖς
ἐν
ἐπιστήμῃ
οὖσιν
·
Verse: 22
ἀνακαλύπτων
τὰ
βαϑέα
καὶ
σκοτεινὰ
καὶ
γινώσκων
τὰ
ἐν
τῷ
σκότει
καὶ
τὰ
ἐν
τῷ
ϕωτί
,
καὶ
παρ
'
αὐτῷ
κατάλυσις
·
Verse: 23
σοί
,
κύριε
τῶν
πατέρων
μου
,
ἐξομολογοῦμαι
καὶ
αἰνῶ
,
ὅτι
σοϕίαν
καὶ
ϕρόνησιν
ἔδωκάς
μοι
καὶ
νῦν
ἐσήμανάς
μοι
ὅσα
ἠξίωσα
τοῦ
δηλῶσαι
τῷ
βασιλεῖ
πρὸς
ταῦτα
.
Verse: 24
εἰσελϑὼν
δὲ
Δανιηλ
πρὸς
τὸν
Αριωχ
τὸν
κατασταϑέντα
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἀποκτεῖναι
πάντας
τοὺς
σοϕιστὰς
τῆς
Βαβυλωνίας
εἶπεν
αὐτῷ
Τοὺς
μὲν
σοϕιστὰς
τῆς
Βαβυλωνίας
μὴ
ἀπολέσῃς
,
εἰσάγαγε
δέ
με
πρὸς
τὸν
βασιλέα
,
καὶ
ἕκαστα
τῷ
βασιλεῖ
δηλώσω
.
Verse: 25
τότε
Αριωχ
κατὰ
σπουδὴν
εἰσήγαγεν
τὸν
Δανιηλ
πρὸς
τὸν
βασιλέα
καὶ
εἶπεν
αὐτῷ
ὅτι
Εὕρηκα
ἄνϑρωπον
σοϕὸν
ἐκ
τῆς
αἰχμαλωσίας
τῶν
υἱῶν
τῆς
Ιουδαίας
,
ὃς
τῷ
βασιλεῖ
δηλώσει
ἕκαστα
.
Verse: 26
ἀποκριϑεὶς
δὲ
ὁ
βασιλεὺς
εἶπε
τῷ
Δανιηλ
ἐπικαλουμένῳ
δὲ
Χαλδαϊστὶ
Βαλτασαρ
Δυνήσῃ
δηλῶσαί
μοι
τὸ
ὅραμα
,
ὃ
εἶδον
,
καὶ
τὴν
τούτου
σύγκρισιν
;
Verse: 27
ἐκϕωνήσας
δὲ
ὁ
Δανιηλ
ἐπὶ
τοῦ
βασιλέως
εἶπεν
Τὸ
μυστήριον
,
ὃ
ἑώρακεν
ὁ
βασιλεύς
,
οὐκ
ἔστι
σοϕῶν
καὶ
ϕαρμακῶν
καὶ
ἐπαοιδῶν
καὶ
γαζαρηνῶν
ἡ
δήλωσις
,
Verse: 28
ἀλλ
'
ἔστι
ϑεὸς
ἐν
οὐρανῷ
ἀνακαλύπτων
μυστήρια
,
ὃς
ἐδήλωσε
τῷ
βασιλεῖ
Ναβουχοδονοσορ
ἃ
δεῖ
γενέσϑαι
ἐπ
'
ἐσχάτων
τῶν
ἡμερῶν
.
βασιλεῦ
,
εἰς
τὸν
αἰῶνα
ζῆϑι
·
τὸ
ἐνύπνιον
καὶ
τὸ
ὅραμα
τῆς
κεϕαλῆς
σου
ἐπὶ
τῆς
κοίτης
σου
τοῦτό
ἐστι
.
Verse: 29
σύ
,
βασιλεῦ
,
κατακλιϑεὶς
ἐπὶ
τῆς
κοίτης
σου
ἑώρακας
πάντα
,
ὅσα
δεῖ
γενέσϑαι
ἐπ
'
ἐσχάτων
τῶν
ἡμερῶν
,
καὶ
ὁ
ἀνακαλύπτων
μυστήρια
ἐδήλωσέ
σοι
ἃ
δεῖ
γενέσϑαι
.
Verse: 30
κἀμοὶ
δὲ
οὐ
παρὰ
τὴν
σοϕίαν
τὴν
οὖσαν
ἐν
ἐμοὶ
ὑπὲρ
πάντας
τοὺς
ἀνϑρώπους
τὸ
μυστήριον
τοῦτο
ἐξεϕάνϑη
,
ἀλλ
'
ἕνεκεν
τοῦ
δηλωϑῆναι
τῷ
βασιλεῖ
ἐσημάνϑη
μοι
ἃ
ὑπέλαβες
τῇ
καρδίᾳ
σου
ἐν
γνώσει
.
Verse: 31
καὶ
σύ
,
βασιλεῦ
,
ἑώρακας
,
καὶ
ἰδοὺ
εἰκὼν
μία
,
καὶ
ἦν
ἡ
εἰκὼν
ἐκείνη
μεγάλη
σϕόδρα
,
καὶ
ἡ
πρόσοψις
αὐτῆς
ὑπερϕερὴς
ἑστήκει
ἐναντίον
σου
,
καὶ
ἡ
πρόσοψις
τῆς
εἰκόνος
ϕοβερά
·
Verse: 32
καὶ
ἦν
ἡ
κεϕαλὴ
αὐτῆς
ἀπὸ
χρυσίου
χρηστοῦ
,
τὸ
στῆϑος
καὶ
οἱ
βραχίονες
ἀργυροῖ
,
ἡ
κοιλία
καὶ
οἱ
μηροὶ
χαλκοῖ
,
Verse: 33
τὰ
δὲ
σκέλη
σιδηρᾶ
,
οἱ
πόδες
μέρος
μέν
τι
σιδήρου
,
μέρος
δέ
τι
ὀστράκινον
.
Verse: 34
ἑώρακας
ἕως
ὅτου
ἐτμήϑη
λίϑος
ἐξ
ὄρους
ἄνευ
χειρῶν
καὶ
ἐπάταξε
τὴν
εἰκόνα
ἐπὶ
τοὺς
πόδας
τοὺς
σιδηροῦς
καὶ
ὀστρακίνους
καὶ
κατήλεσεν
αὐτά
.
Verse: 35
τότε
λεπτὰ
ἐγένετο
ἅμα
ὁ
σίδηρος
καὶ
τὸ
ὄστρακον
καὶ
ὁ
χαλκὸς
καὶ
ὁ
ἄργυρος
καὶ
τὸ
χρυσίον
καὶ
ἐγένετο
ὡσεὶ
λεπτότερον
ἀχύρου
ἐν
ἅλωνι
,
καὶ
ἐρρίπισεν
αὐτὰ
ὁ
ἄνεμος
ὥστε
μηδὲν
καταλειϕϑῆναι
ἐξ
αὐτῶν
·
καὶ
ὁ
λίϑος
ὁ
πατάξας
τὴν
εἰκόνα
ἐγένετο
ὄρος
μέγα
καὶ
ἐπάταξε
πᾶσαν
τὴν
γῆν
.
Verse: 36
τοῦτο
τὸ
ὅραμα
·
καὶ
τὴν
κρίσιν
δὲ
ἐροῦμεν
ἐπὶ
τοῦ
βασιλέως
.
Verse: 37
σύ
,
βασιλεῦ
βασιλεὺς
βασιλέων
,
καὶ
σοὶ
ὁ
κύριος
τοῦ
οὐρανοῦ
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὴν
ἰσχὺν
καὶ
τὴν
τιμὴν
καὶ
τὴν
δόξαν
ἔδωκεν
,
Verse: 38
ἐν
πάσῃ
τῇ
οἰκουμένῃ
ἀπὸ
ἀνϑρώπων
καὶ
ϑηρίων
ἀγρίων
καὶ
πετεινῶν
οὐρανοῦ
καὶ
τῶν
ἰχϑύων
τῆς
ϑαλάσσης
παρέδωκεν
ὑπὸ
τὰς
χεῖράς
σου
κυριεύειν
πάντων
,
σὺ
εἶ
ἡ
κεϕαλὴ
ἡ
χρυσῆ
.
Verse: 39
καὶ
μετὰ
σὲ
ἀναστήσεται
βασιλεία
ἐλάττων
σου
,
καὶ
τρίτη
βασιλεία
ἄλλη
χαλκῆ
,
ἣ
κυριεύσει
πάσης
τῆς
γῆς
.
Verse: 40
καὶ
βασιλεία
τετάρτη
ἰσχυρὰ
ὥσπερ
ὁ
σίδηρος
ὁ
δαμάζων
πάντα
καὶ
πᾶν
δένδρον
ἐκκόπτων
,
καὶ
σεισϑήσεται
πᾶσα
ἡ
γῆ
.
Verse: 41
καὶ
ὡς
ἑώρακας
τοὺς
πόδας
αὐτῆς
μέρος
μέν
τι
ὀστράκου
κεραμικοῦ
μέρος
δέ
τι
σιδήρου
,
βασιλεία
ἄλλη
διμερὴς
ἔσται
ἐν
αὐτῇ
,
καϑάπερ
εἶδες
τὸν
σίδηρον
ἀναμεμειγμένον
ἅμα
τῷ
πηλίνῳ
ὀστράκῳ
·
Verse: 42
καὶ
οἱ
δάκτυλοι
τῶν
ποδῶν
μέρος
μέν
τι
σιδηροῦν
μέρος
δέ
τι
ὀστράκινον
,
μέρος
τι
τῆς
βασιλείας
ἔσται
ἰσχυρὸν
καὶ
μέρος
τι
ἔσται
συντετριμμένον
.
Verse: 43
καὶ
ὡς
εἶδες
τὸν
σίδηρον
ἀναμεμειγμένον
ἅμα
τῷ
πηλίνῳ
ὀστράκῳ
,
συμμειγεῖς
ἔσονται
εἰς
γένεσιν
ἀνϑρώπων
,
οὐκ
ἔσονται
δὲ
ὁμονοοῦντες
οὔτε
εὐνοοῦντες
ἀλλήλοις
,
ὥσπερ
οὐδὲ
ὁ
σίδηρος
δύναται
συγκραϑῆναι
τῷ
ὀστράκῳ
.
Verse: 44
καὶ
ἐν
τοῖς
χρόνοις
τῶν
βασιλέων
τούτων
στήσει
ὁ
ϑεὸς
τοῦ
οὐρανοῦ
βασιλείαν
ἄλλην
,
ἥτις
ἔσται
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
καὶ
οὐ
ϕϑαρήσεται
,
καὶ
αὕτη
ἡ
βασιλεία
ἄλλο
ἔϑνος
οὐ
μὴ
ἐάσῃ
,
πατάξει
δὲ
καὶ
ἀϕανίσει
τὰς
βασιλείας
ταύτας
,
καὶ
αὐτὴ
στήσεται
εἰς
τὸν
αἰῶνα
,
Verse: 45
καϑάπερ
ἑώρακας
ἐξ
ὄρους
τμηϑῆναι
λίϑον
ἄνευ
χειρῶν
,
καὶ
συνηλόησε
τὸ
ὄστρακον
,
τὸν
σίδηρον
καὶ
τὸν
χαλκὸν
καὶ
τὸν
ἄργυρον
καὶ
τὸν
χρυσόν
.
ὁ
ϑεὸς
ὁ
μέγας
ἐσήμανε
τῷ
βασιλεῖ
τὰ
ἐσόμενα
ἐπ
'
ἐσχάτων
τῶν
ἡμερῶν
,
καὶ
ἀκριβὲς
τὸ
ὅραμα
,
καὶ
πιστὴ
ἡ
τούτου
κρίσις
.
Verse: 46
τότε
Ναβουχοδονοσορ
ὁ
βασιλεὺς
πεσὼν
ἐπὶ
πρόσωπον
χαμαὶ
προσεκύνησε
τῷ
Δανιηλ
καὶ
ἐπέταξε
ϑυσίας
καὶ
σπονδὰς
ποιῆσαι
αὐτῷ
.
Verse: 47
καὶ
ἐκϕωνήσας
ὁ
βασιλεὺς
πρὸς
τὸν
Δανιηλ
εἶπεν
᾽Επ
'
ἀληϑείας
ἐστὶν
ὁ
ϑεὸς
ὑμῶν
ϑεὸς
τῶν
ϑεῶν
καὶ
κύριος
τῶν
βασιλέων
ὁ
ἐκϕαίνων
μυστήρια
κρυπτὰ
μόνος
,
ὅτι
ἐδυνάσϑης
δηλῶσαι
τὸ
μυστήριον
τοῦτο
.
Verse: 48
τότε
ὁ
βασιλεὺς
Ναβουχοδονοσορ
Δανιηλ
μεγαλύνας
καὶ
δοὺς
δωρεὰς
μεγάλας
καὶ
πολλὰς
κατέστησεν
ἐπὶ
τῶν
πραγμάτων
τῆς
Βαβυλωνίας
καὶ
ἀπέδειξεν
αὐτὸν
ἄρχοντα
καὶ
ἡγούμενον
πάντων
τῶν
σοϕιστῶν
Βαβυλωνίας
.
Verse: 49
καὶ
Δανιηλ
ἠξίωσε
τὸν
βασιλέα
ἵνα
κατασταϑῶσιν
ἐπὶ
τῶν
πραγμάτων
τῆς
Βαβυλωνίας
Σεδραχ
,
Μισαχ
,
Αβδεναγω
·
καὶ
Δανιηλ
ἦν
ἐν
τῇ
βασιλικῇ
αὐλῇ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.