TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1119
Previous part

Chapter: 3 
Verse: 1    καὶ εἶπεν πρός με Υἱὲ ἀνϑρώπου, κατάϕαγε τὴν κεϕαλίδα ταύτην καὶ πορεύϑητι καὶ λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ.
Verse: 2    καὶ διήνοιξα τὸ στόμα μου, καὶ ἐψώμισέν με τὴν κεϕαλίδα.
Verse: 3    καὶ εἶπεν πρός με Υἱὲ ἀνϑρώπου, τὸ στόμα σου ϕάγεται, καὶ ἡ κοιλία σου πλησϑήσεται τῆς κεϕαλίδος ταύτης τῆς δεδομένης εἰς σέ. καὶ ἔϕαγον αὐτήν, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλι γλυκάζον.
Verse: 4    καὶ εἶπεν πρός με Υἱὲ ἀνϑρώπου, βάδιζε εἴσελϑε πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ισραηλ καὶ λάλησον τοὺς λόγους μου πρὸς αὐτούς·
Verse: 5    διότι οὐ πρὸς λαὸν βαϑύχειλον καὶ βαρύγλωσσον σὺ ἐξαποστέλλῃ πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ισραηλ
Verse: 6    οὐδὲ πρὸς λαοὺς πολλοὺς ἀλλοϕώνους ἢ ἀλλογλώσσους οὐδὲ στιβαροὺς τῇ γλώσσῃ ὄντας, ὧν οὐκ ἀκούσῃ τοὺς λόγους αὐτῶν· καὶ εἰ πρὸς τοιούτους ἐξαπέστειλά σε, οὗτοι ἂν εἰσήκουσάν σου.
Verse: 7    ὁ δὲ οἶκος τοῦ Ισραηλ οὐ μὴ ϑελήσωσιν εἰσακοῦσαί σου, διότι οὐ βούλονται εἰσακούειν μου· ὅτι πᾶς ὁ οἶκος Ισραηλ ϕιλόνεικοί εἰσιν καὶ σκληροκάρδιοι.
Verse: 8    καὶ ἰδοὺ δέδωκα τὸ πρόσωπόν σου δυνατὸν κατέναντι τῶν προσώπων αὐτῶν καὶ τὸ νεῖκός σου κατισχύσω κατέναντι τοῦ νείκους αὐτῶν,
Verse: 9    καὶ ἔσται διὰ παντὸς κραταιότερον πέτρας· μὴ ϕοβηϑῇς ἀπ' αὐτῶν μηδὲ πτοηϑῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν.
Verse: 10    καὶ εἶπεν πρός με Υἱὲ ἀνϑρώπου, πάντας τοὺς λόγους, οὓς λελάληκα μετὰ σοῦ, λαβὲ εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ τοῖς ὠσίν σου ἄκουε
Verse: 11    καὶ βάδιζε εἴσελϑε εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου καὶ λαλήσεις πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Τάδε λέγει κύριος, ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν, ἐὰν ἄρα ἐνδῶσιν.
Verse: 12    καὶ ἀνέλαβέν με πνεῦμα, καὶ ἤκουσα κατόπισϑέν μου ϕωνὴν σεισμοῦ μεγάλου Εὐλογημένη ἡ δόξα κυρίου ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ.
Verse: 13    καὶ εἶδον ϕωνὴν πτερύγων τῶν ζῴων πτερυσσομένων ἑτέρα πρὸς τὴν ἑτέραν, καὶ ϕωνὴ τῶν τροχῶν ἐχομένη αὐτῶν καὶ ϕωνὴ τοῦ σεισμοῦ.
Verse: 14    καὶ τὸ πνεῦμα ἐξῆρέν με καὶ ἀνέλαβέν με, καὶ ἐπορεύϑην ἐν ὁρμῇ τοῦ πνεύματός μου, καὶ χεὶρ κυρίου ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ κραταιά.
Verse: 15    καὶ εἰσῆλϑον εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν μετέωρος καὶ περιῆλϑον τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβαρ τοὺς ὄντας ἐκεῖ καὶ ἐκάϑισα ἐκεῖ ἑπτὰ ἡμέρας ἀναστρεϕόμενος ἐν μέσῳ αὐτῶν.
Verse: 16    Καὶ ἐγένετο μετὰ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας λόγος κυρίου πρός με λέγων
Verse: 17    Υἱὲ ἀνϑρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ισραηλ, καὶ ἀκούσῃ ἐκ στόματός μου λόγον καὶ διαπειλήσῃ αὐτοῖς παρ' ἐμοῦ.
Verse: 18    ἐν τῷ λέγειν με τῷ ἀνόμῳ Θανάτῳ ϑανατωϑήσῃ, καὶ οὐ διεστείλω αὐτῷ οὐδὲ ἐλάλησας τοῦ διαστείλασϑαι τῷ ἀνόμῳ ἀποστρέψαι ἀπὸ τῶν ὁδῶν αὐτοῦ τοῦ ζῆσαι αὐτόν, ὁ ἄνομος ἐκεῖνος τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ ἀποϑανεῖται, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ χειρός σου ἐκζητήσω.
Verse: 19    καὶ σὺ ἐὰν διαστείλῃ τῷ ἀνόμῳ, καὶ μὴ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆς ἀνομίας αὐτοῦ καὶ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ, ὁ ἄνομος ἐκεῖνος ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ ἀποϑανεῖται, καὶ σὺ τὴν ψυχήν σου ῥύσῃ.
Verse: 20    καὶ ἐν τῷ ἀποστρέϕειν δίκαιον ἀπὸ τῶν δικαιοσυνῶν αὐτοῦ καὶ ποιήσῃ παράπτωμα καὶ δώσω τὴν βάσανον εἰς πρόσωπον αὐτοῦ, αὐτὸς ἀποϑανεῖται, ὅτι οὐ διεστείλω αὐτῷ, καὶ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις αὐτοῦ ἀποϑανεῖται, διότι οὐ μὴ μνησϑῶσιν αἱ δικαιοσύναι αὐτοῦ, ἃς ἐποίησεν, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω.
Verse: 21    σὺ δὲ ἐὰν διαστείλῃ τῷ δικαίῳ τοῦ μὴ ἁμαρτεῖν, καὶ αὐτὸς μὴ ἁμάρτῃ, ὁ δίκαιος ζωῇ ζήσεται, ὅτι διεστείλω αὐτῷ, καὶ σὺ τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν ῥύσῃ.
Verse: 22    Καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου, καὶ εἶπεν πρός με ᾽Ανάστηϑι καὶ ἔξελϑε εἰς τὸ πεδίον, καὶ ἐκεῖ λαληϑήσεται πρὸς σέ.
Verse: 23    καὶ ἀνέστην καὶ ἐξῆλϑον εἰς τὸ πεδίον, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ δόξα κυρίου εἱστήκει καϑὼς ἡ ὅρασις καὶ καϑὼς ἡ δόξα, ἣν εἶδον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβαρ, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου.
Verse: 24    καὶ ἦλϑεν ἐπ' ἐμὲ πνεῦμα καὶ ἔστησέν με ἐπὶ πόδας μου, καὶ ἐλάλησεν πρός με καὶ εἶπέν μοι Εἴσελϑε καὶ ἐγκλείσϑητι ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου σου.
Verse: 25    καὶ σύ, υἱὲ ἀνϑρώπου, ἰδοὺ δέδονται ἐπὶ σὲ δεσμοί, καὶ δήσουσίν σε ἐν αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἐξέλϑῃς ἐκ μέσου αὐτῶν.
Verse: 26    καὶ τὴν γλῶσσάν σου συνδήσω, καὶ ἀποκωϕωϑήσῃ καὶ οὐκ ἔσῃ αὐτοῖς εἰς ἄνδρα ἐλέγχοντα, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν.
Verse: 27    καὶ ἐν τῷ λαλεῖν με πρὸς σὲ ἀνοίξω τὸ στόμα σου, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Τάδε λέγει κύριος ῾Ο ἀκούων ἀκουέτω, καὶ ὁ ἀπειϑῶν ἀπειϑείτω, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.