ხოლო იყო ვინმე ტომისაგან ლევისა, რომელმან მოიყვანა ცოლი ასულთაგან ლევისთა და ესუა იგი ცოლად.
მუცლად-იღო და შვა მან წული, ვითარცა იხილა იგი მკჳრცხედ, მალვიდეს მას სამ თთუე.
და ვითარ-იგი ვერღარა ეძლო მალვად, მოიღო დედამან მისმან კიდობანაკი და მოფისა იგი ნაფთითა და შთააწვინა ყრმა იგი მას შინა და დადგა იგი მდინარის კიდესა მას.
და ჰხედვიდა დაჲ მისი შორით, რაჲთა უწყოდის, რაძი შეემთხჳოს მას.
შთავიდოდა ასული ფარაოსი ბანად მდინარესა მას და შიმუნვარნი მისნი უვიდოდეს იმიერ და ამიერ მდინარის კიდესა მას. და იხილა კიდობანი იგი მწყურნებსა მას, მიავლინა შიმუნვარნი თჳსი და მოიღო იგი.
აღაღო და იხილა: ყრმა იგი ტიროდა კიდობანსა მას შინა. და განარინა ასულმან ფარაოსმან და თქუა. ყრმათაგანი ებრაელთა არს ესე.
ჰრქუა ასულსა ფარაოსსა დამან მის ყრმისამან: მოგიხადო დედაკაცსა მზარდულსა ებრაელთაგანსა და გიწოებდეს ყრმასა მაგას?
ხოლო ასულმან ფარაოსმან ჰრქუა მას: წარვედ და უწოდე! წარვიდა ქალი იგი და უწოდა დედასა მის ყრმისასა.
და ჰრქუა მას ასულმან ფარაოსმან: დამიმარხე მე ყრმა ესე, აწოებდ მაგას და მე მიგცე სასყიდელი შენი. მიიქუა დედაკაცმან მან ყრმა იგი და აწოებდა მას.
და ვითარცა აღორძნდა ყრმა იგი, შეჰგუარა იგი ასულსა ფარაოსსა და იყო იგი მისა შვილად. და დასდვა სახელი მისი და თქუა: წყლისაგან გამოვიღე ეგე
და იყო დღეთა მრავალთა, განმწჳსნა მოსე და განვიდა ძმათა მისთა, ძეთა ისრაელისათა, ხილვად ჭირისათჳს მათისა. და იხილა კაცი ეგჳპტელი, სცემდა რა კაცსა ვისმე ებრაელსა, ძმათაგან მისთა, ძეთა ისრაელისათა.
მიიხილა აქა და იქი და არავინ იხილა, მოკლა ეგჳპტელი იგი და დაფლა ქჳშასა.
განვიდა იგი მეორესა დღესა და იხილნა, ორნი კაცნი ებრაელნი იბრძოდეს, და ჰრქუა, რომელ-იგი ავნებდა მოყუასსა თჳსსა: რასათჳს სცემ შენ მოყუასსა თჳსსა?
ხოლო მან ჰრქუა: ვინ დაგადგინა შენ მთავრად და მსაჯულად ჩუენ ზედა? ანუ მოკლვა ჩემი გნებავს შენ, ვითარცა მოჰკალ გუშინ ეგჳპტელი იგი? შეეშინა მოსეს და თქუა: უკუეთუ ესრეთ განცხადნა სიტყუაჲ ესე.
ესმა ფარაოს სიტყუა ესე და ეძიებდა მოკლვად მოსეს. წარივლტოდა მოსე პირისაგან ფარაოსა და მწირობდა ქუეყანასა მადიამისასა. და მოვიდა იგი ქუეყანასა მადიამისასა და დაჯდა ჯურღმულსა ზედა.
ხოლო მღდელსა მადიამისასა ესხნეს შჳდ ასულ და მწყსიდეს ცხოვართა მამისა მათისა იოთორისთა. ვითარცა მოვიდეს, აღმოავსებდეს წყალსა, ვიდრემდე აღივსეს წყლის სასუმელები იგი, რაჲთუ ასუან ცხოვართა მამისა მათისათა,
მოვიდეს მწყემსნი და წარასხნეს იგინი. აღდგა მოსე და განარინნა იგინი და აღმოასხა წყალი და ასუა ცხოვარსა მათსა.
და შევიდეს იგინი იოთორისა, მამისა მათისა. ხოლო მან ჰრქუა მათ: რასათჳს ისწრაფეთ შემოსლვად დდეს?
და მათ ჰრქუეს: კაცმან ეგჳპტელმან განმარინნა ჩუენ მწყემსთაგან და მივსო ჩუენ წყალი და ასუა ცხოვართა ჩუენთა.
ხოლო მან ჰრქუა ასულთა თჳსთა: სადა არს? და რასათჳს დაუტევეთ კაცი იგი? მოუწოდეთ მას, რათა ჭამოს პური.
და დაემკჳდრა მოსე კაცისა მის თანა და მისცა სეფორა, ასული თჳსი, მოსეს ცოლად.
მიუდგა დედაკაცი და შვა ძე და სახელი უწოდა მას გერსამ და თქუა: რამეთუ მწირ ვარ მე ქუეყანასა უცხოსა. ხოლო სახელი მის მეორისა უწოდა ელიეზერ და თქუა: ღმერთი მამისა ჩემისა შემწე ჩემდა და მიჴსნა მე ჴელთაგან ფარაოსთა.
შემდგომად დღეთა მრავალთა მოკუდა მეფე იგი ეგჳპტელთა. და სულთ-ითქმიდეს ძენი ისრაელისანი საქმეთა მათთაგან ფიცხელთა და ღაღადებდეს, და მიიწია ღაღადებაჲ მათი წინაშე ღმრთისა.
და შეისმინა სულ-თქუმანი მათნი და მოიჴსენა ღმერთმან აღთქმა იგი თჳსი აბრაჰამის მიმართ, ისაკისა და იაკობისა.
და მოხედნა ღმერთმან ძეთა ისრაელისათა და გამოეცხადა მათ.
