და აუწყა მოსე ძეთა ისრაელისათა მსგავსად ყოველთასა, რაოდენნი ამცნნა უფალმან მოსეს.
და თქუა მოსემან მთავართა მიმართ ძეთა ისრაელისათაჲსა, მეტყუელმან: ესე სიტყუაჲ, რომელი ბრძანა უფალმან:
კაცმან-კაცმან, რომელმანცა აღუთქუას აღთქუმაჲ უფალსა, ანუ ფუცოს ფიცი, ანუ განასაზღვროს საზღვარი სულისათჳს თჳსისა, არა შეაგინოს სიტყუაჲ თჳსი, ყოველი, რაოდენი გამოვიდა პირით მისით, ყოს.
ხოლო დედაკაცმან თუ აღუთქუას აღთქუმაჲ უფალსა, Page of ms. Gb: 86r ანუ განასაზღვროს საზღვარი სახლსა შინა მამისა თჳსისა სიჭაბუკესა შინა მისსა,
და ესმნენ მამასა მისსა აღთქუმანი მისნი და განსაზღვრებანი მისნი, რომელნი განასაზღვრნა სულისათჳს თჳსისა, და დაუდომოს მას მამანან მისმან და დადგეს ყოველნი Page of ms. Ga: 196v აღთქუმანი მისნი და ყოველნი განსაზღვრებანი, რომელნი განასაზღვრნა სულისათჳს თჳსისა, დაადგრენ მას.
ხოლო განფრთხობით თუ განიფრთხოს მამამან მისმან, რომელსაცა დღესა ესმას ყოველთა აღთქუმათა მისთაჲ და განსაზღვრებათაჲ, რომელნი განასაზღვრნა სულისათჳს თჳსისა, არა დაადგრენ და უფალმან განწმიდოს იგი, რამეთუ განიფრთხო მამამან მისმან.
ხოლო უკუეთუ ქმნილი ქმნილ იყოს ქმრისა, აღთქუმანი მისნი მის ზედა განჩინებისაებრ ბაგეთა მისთაჲსა, რაოდენი განასაზღვრა სულისათჳს თჳსისა,
და დაუდუმა მას, რომელსაცა დღესა ესმა, და ესრეთ დადგენ ყოველნი აღთქუმანი მისნი და განსაზღვრებანი, რომელი განასაზღვრნა სულისათჳს მისისა, დადგენ.
ხოლო უკუეთუ განმფრთხობელმან განიფრთხოს ქმარმან მისმან, რომელსა დღესა ესმას ყოველნი აღთქუმანი მისნი და საზღვარნი მისნი, რომელი განასაზღვრნა სულისათჳს თჳსისა, არა დაადგრენ, რამეთუ ქმარმან განიფრთხო მის ზედა, და უფალმან ღმერთმან განწმიდოს იგი.
და აღთქუმაჲ ქურივისაჲ და განდევნილისაჲ, რაოდენიცა აღთქუას სულისა თჳსისათჳს, დაადგრენ მას.
Page of ms. Ga: 197r ხოლო უკუეთუ სახლსა შინა ქმრისა თჳსისასა იყოს აღთქუმაჲ მისი, ანუ განსაზღვრებაჲ სულისათჳს მისისა ფიცით,
და ესმეს ქმარსა მისსა და დაუდუმოს მას და არა განუფრთხოს მას, და დაადგენ ყოველნი აღთქუმანი მისნი, რომელნი განასაზღვრნა სულისათჳს თჳსისა, დადგენ მის ზედა.
ხოლო მომსპობელმან თუ მოსპოს ქმარმან მისმან, რომელსაცა დღესა ესმას ყოველი, რაოდენი გამოვიდა ბაგეთაგან მისთააღთქუმათაებრ მისთა და განჩინებათაებრ მისთა სულისა მისისა ძლითთა, არა დაადგრეს მას, ქმარმან მისმან მოსპო და უფალმან განწმიდოს იგი.
ყოველი აღთქუმაჲ და ყოველი ფიცი საკრველისაჲ განსაბოროტებელად სულისა ქმარმან მისმან დაუდგინოს მას და ქმარმან მისმან მოუსპოს.
ხოლო უკუეთუ დადუმებულმან დაუდუმოს მას დღითი-დღე, Page of ms. Ga: 197v და დაადგინნეს მან ყოველნი აღთქუმანი მისნი და განსაზღვრებანი მას ზედა დაადგინნეს მან, რამეთუ დაუდუმდა დღესა, რომელსა ესმა, და მიიღოს ცოდვაჲ მისი.
ესე არიან სამართალნი, რაოდენნი ამცნნა უფალმან მოსეს შორის ქმრისა და შორის ცოლისა მისისა და შორის მამისა და ასულისა სიჭაბუკესა მისსა სახლსა შინა მამისასა.
