და ესე არიან მცნებანი და სამართალნი და მშჯავრნი, რომელნი მამცნნა უფალმან ღმერთმან თქუენმან, რაჲთა გასწავნე თქუენ ქმნად ესრეთ ქუეყანასა ზედა, რომლისა მიმართ თქუენ შეხუალთ მუნ დამკჳდრებად,
რაჲთა შეიშინოთ უფლისა ღმრთისა თქუენისა დაცვად ყოველთა სამართალთა მისთა და მცნებათა მისთა, რომელთა მე გამცნებ შენ დღეს, შენ და ძეთა შენთა და ძეთა ძეთა შენთასა ყოველთა დღეთა ცხორებისა შენისათა, რაჲთა იდღეგრძელოთ.
და ისმინე, ისრაელ, და დაიმარხე ქმნად, რაჲთა კეთილ იყოს შენდა და რაჲთა განჰმრავლდეთ ფრიად, ვითარ-იგი თქუა უფალმან ღმერთმან მამათა შენთამან მიცემად შენდა ქუეყანაჲ მადინებელი სძესა და თაფლსა.
და ესე არიან სამართლანი და მშჯავრნი, რაოდენნი ამცნნო უფალმან ღმერთმან ძეთა ისრაელისათა უდაბნოს ზედა და გამოსლვასა მათსა ქუეყანით ეგჳპტით. ისმინე, ისრაელ: უფალი ღმერთი შენი უფალი ერთ არს.
და შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა.
და იყვნენ სიტყუანი ესე, რაოდენთა მე გამცნებ შენ დღეს, გულსა შინა შენსა და სლსა შინა შენსა.
და წინა-უყვნე ესენი ძეთა შენთა და ჰზრახვიდე ამათ მჯდომარე სახლსა შინა და მავალი გზასა ზედა, მწოლარე და მდგომარე.
და შეაბნე იგინი სასწაულად ჴელსა შენსა და იყვნენ შეუძღველ წინაშე თუალთა შენთა.
და დაწერენით ესენი წყირთლთა ზედა სახლისა თქუენისათა და ბჭეთა თქუენთა.
და იყოს, რაჟამს შეგიყვანოს შენ უფალმან ღმერთმან ქუეყანასა, რომელსა ეფუცა მამათა შენთა -- აბრაამს და ისააკს და იაკობს -- მოცემად შენდა ქალაქნი დიდნი და ქმნულკეთილნი, რომელნი არა აღაშენენ,
სახლნი სავსენი ყოვლითა კეთილითა, რომელნი არა აღავსენ, ჯურღმულნი აღმოთლილნი, რომელნი არა აღმოსთალენ, და ვენაჴნი და ზეთისხილოანნი, რომელნი არა დაჰნერგენ. და შჭამო რაჲ და განსძღე,
ეკრძალე თავსა შენსა, ნუ სადა დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი, გამომყვანებელი შენი ქუეყანით ეგჳპტით სახლისაგან კირთებისა.
უფლისა ღმრთისა შენისა გეშინოდენ და მას მხოლოსა ჰმსახურებდ და მისსა შედგომილ იყავ და სახელისა მიმართ მისისა ფუცევდ.
არა ხჳდოდით შედმომად ღმერთთა სხუათა, ღმერთთა მიმართ წარმართთა გარემოისთა თქუენთასა.
რამეთუ ღმერთი მოშურნე არს, უფალი ღმერთი შენი შენ შორის, ნუსადა განრისხნეს გულისწყრომით უფალი ღმერთი შენი შენ ზედა მოსპოლვად შენდა პირისაგან ქუეყანისა.
არა განსცადო უფალი ღმერთი შენი, ვითარ-სახედ განსცადეთ ღდესა მას განცდისასა.
დამარხვით დაიმარხნე მცნებანი უფლისა ღმრთისა შენისანი,
რაჲთა კეთილი იქმნეს შენდა და შეხჳდე და დაიმკჳდრო ქუეყანაჲ კეთილი, რომელსა ეფუცა უფალი მამათა შენთა,
ოტებულთა მტერთა შენთა წინაშე პირსა შენსა, ვითარცა იტყოდა უფალი.
და იყოს, რაჟამს გკითხოს შენ ძემან შენმან ხვალე-ზეგე, მეტყუელმან: რაჲსათჳს არიან წამებანი და სამართალნი, რომელნი მამცნნა ჩუენ ჴფალმან ღმერთმან ჩუენმან?
და მიუგო ძესა შენსა: მრწემ ვიყვენით ფარაოჲსსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა და გამომიყვანნა ჩუენ უფალმან მიერ ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა.
და მოსცა უფალმან სასწაულები და იშები დიდ-დიდები და ბოროტები ქუეყანასა ეგჳპტისასა ფარაოს ზედა და სახლსა მისსა და ძალსა ზედა მისსა წინაშე ჩუენსა.
და ჩუენ გამომიყვანნა მიერ, რაჲთა შემიყვანნეს ჩუენ მოცემად ჩუენდა ქუეყანაჲ ესე, რომელსა ეფუცა მამათა ჩუენთა.
და მამცნო უფალმან ქმნაჲ ყოველთა მცნებათა და მშჯავრთა და შეშინებად უფლისაგან ღმრთისა ჩუენისა, რაჲთა კეთილ იყოს ჩუენდა ყოველთა დღეთა, რაჲთა ცოცხალ ვიყვნეთ, ვითარ-სახედ დღეს.
და მოწყალებაჲ იყოს ჩუენდამ და-თუ-ვიმარხოთ ქმნაჲ ყოველთა ამათ მცნებათა წინაშე უფლისა ღმრთისა ჩუენისა, ვითარცა მამცნო ჩუენ უფალმან.
