და იყოს, შეყვანებასა შენსა უფლისაგან ღმრთისა შენისა ქუეყანასა, რომელსა შეხუალთ და მკჳდრებად მუნ, და მოსრნეს ნათესავნი დიდნი და მრავალნი პირისაგან შენისა: ქეტტელი და გერგესსეველი და ამორრეველი და ქანანელი და ფერეზელი და ეველი და იებუსელი, შჳდნი ნათესავნი დიდნი და უძჵიერესნი თქუენსა,
და მოგცნეს იგინი უფალმან ღმერთმან შენმან ჴელთა შენთა და დასცნე იგინი და ჴჩინო-ყოფით უჩინო-ჰყვნე იგინი. არა აღსთქუა მათდა მიმართ აღთქუმაჲ, არცა შეიწყალნე იგინი.
არცა ემზახეთ მათ: ასული შენი არა მისცე ძესა მისსა და ასული მისი არა მოჰგუარო ძესა შენსა.
რამეთუ განადგინოს ძე შენი ჩემგან და ჰმსახუროს ღმერთთა სხუათა, და განრისხნეს გულისწყრომაჲ უფლისაჲ თქუენ ზედა და მოგსრას შენ მსწრაფლ.
არამედ ესრეთ უყოთ მათ: ბომონები მათი დაარღჳეთ, ძეგლები მათი დამუსრეთ და სერტყები მათი მოკაფეთ და ქანდაკებულნი მათნი დაწუენით ცეცხლითა.
რამეთუ ერი წმიდაჲ ხარ უფლისა ღმრთისა შენისაჲ და შენ პირველად გამოგირჩია უფალმან ღმერთმან შენმან ყოფად მისსა ერად საზეპუროდ უფროჲს ყოველთა ნათესავთასა, რაოდენნი არიან პირსა ზედა ყოვლისა ქუეყანისასა.
არა რამეთუ ფრიად მრავალ ხართ უფროჲს ყოველთა წარმართთა, წინა-აღგირჩინა თქუენ უფალმან და გამოგირჩინა თქუენ, რამეთუ თქუენ უცირეს ხართ უფროჲს ყოველთა წარმართთასა,
არამედ რამეთუ უყუართ ქუენ უფალსა და დამცველმან ფიცისამან, რომელ ეფუცა მამათა თქუენთა, გამოგიყვანნა თქუენ ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა და გიჴსნა შენ უფალმან სახლისაგან მონებისა ჴელისაგან ფარაო ...
... რამეთუ ... უფალი ღმერთი შენი ესე არს ღმერთი სარწმუნო დამცველი აღთქუმისა მისისაჲ და წყალობისა მოყუარეთა თჳსთათჳს და დამცველთა მეცნებათა მისთასა ათასამდე ნათესავად,
და მიმგებელი კრულვაჲ პირისპირ მისაგებელისა მათისაჲ
და დაიცვნე მცნებანი და სამართალნი და მშჯავრნი ესე, რაოდენთა მე დღეს გამცნებ შენ ქმნად.
და იყოს, რაჟამს ისმინნეთ სამართალნი ესე და დაიცვენით და ჰყვნეთ, და დაიცვას უფალმან ღმერთმან შენმან აფუცა მამათა თქუენთა.
და შეგიყუაროს შენ და გაკურთხოს შენ და განგამრავლოს შენ და აკურთხნეს შვილისწულნი მუცლისა შენისანი და ნაყოფი ქუეყანისა შენისაჲ და მროწეულნი ზროხათა შენთႠნი და სამწყსონი ცხოვართა შენთანი ქუეყანასა ზედა, რომელსა ეფუცა უფალი მამათა შენთა მოცემად შენდა.
კურთხეულ იყო შენ უფროჲს ყოველთა ნათესავთა და არა იყოს თქუენ შორის უშვილოჲ, არცა ბერწი, და საცხოვართა შორის შენთა.
და მოსპოს უფალმან ღმერთმან შენმან შენგან ყოველი სულებულებაჲ და ყოველნი სენნი ეგჳპტისანი ბოროტნი, რომელნი იხილენ და რაოდენნი სცნენ, არა დაისხნეს შენ ზედა და დასხნეს იგინი ყოველთა ზედა მოძულეთა შენთა.
და შჭამდე ყოველსა იავარსა წარმართთასა, რომელნი უფალმან ღმერთმან შენმან მოგცნეს შენ. არა ერიდოს თუალი შენი მათ ზედა და არა ჰმსახურ ღმერთთა მათთა, რამეთუ საცთურ შენდა არს ესე.
ხოლო უკუეთუ სთქუა განმგონებელობასა შინა შენსა, ვითარმედ: მრავალ არს ნათესავი ესე, ვიდრემე ვიტარ შეუძლო მოსრვაჲ მათი?
არა შეიშინო მათგან. მოიჴსენენ, რაოდენნი უყვნა უფალმან ღმერთმან შენმან ფარაოს და ყოველთა მეგჳპტელთა:
განსაცდელნი დიდნი, რომელნი იხილნეს თუალთა შენთა, სასწაულნი და ნიშნი დიდნი იგინი, ჴელი მტკიცე და მკლავი მაღალი, ვითარ გამოგიყვანა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, ეგრეთ უყოს უფალმან ღმერთმან ჩუენმან ყოველთა წარმართთა, რომელთა შენ გეშინის პირისაგან მათისა.
და ბზიკნი მიავლინნეს უფალმან ღმერთმან მათდა ვიდრემდის აღჴოცნეს დაშთომილნი და დამალულნი შენგან.
არა შეიქცე პირისაგან მათისა, რამეთუ უფალი ღმერთი შენი შენ თანა არს, ღმერთი დიდი და ძლიერი.
და აღჴოცნეს უფალმან ღმერთმან შენმან ნათესავნი ესე პირისაგან შენისა მცირედ-მცირედ. ვერ შეუძლო აღჴოცაჲ მათი მსწრაფლ, რაჲთა არა იქმნეს ქუეყანაჲ უშენ და განმრავლდენ შენ ზედა მჴეცნი ველურნი.
და მოგცნეს იგინი უფალმან ღმერთმან შენმან ჴელთა შენთა და წარსწყმიდნე იგინი.
და მისცნეს მეფენი ჴელთა თქუენთა და წარწყმიდოს სახელი მათი ადგილისა მისგან, არა აღდგეს არავინ პირისპირ შენსა, ვიდრემდის მოსრნე იგინი.
ქანდაკებულნი ღმერთთა მათთანი დაწუენით ცეცხლითა, არა გულმან გითქუას ოქროჲ ანუ ვეცხლი მოღებად მათგან თავისა შენისად. ნუ სცთები მის მიერ, რამეთუ საძაგელება არს სახლისა შენისა.
და იყოს შენაჩუენებ, ვითარცა-ესე მოწყინებით მოიწყინო და მოძაგებით მოიძაგო, რამეთუ შენაჩუენებ არს.
