ყოველნი ესე მცნებანი, რომელთა მე დღეს გამცნებ თქუენ, დაიცვენით ქმნად, რაჲთა ცოცხალ იყვნეთ და მრავალწილ იქმნნეთ და შესრულთა დაიმკჳდროთ ქუეყანაჲ კეთილი, რომელსა ეფუცა უფალი მამათა თქუენთა.
და მოიჴსენე ყოველი გზაჲ, რომელი წარმოგავლო შენ უფალმან ღმერთმან შენმან უდაბნოს ზედა, რაჲთა განგაბოროტოს შენ და განგცადოს შენ, რაჲთა განმხილნეს გულისა შენისაჲ, უკუეთუ დაიცავ მცნებათა მისთა ანუ არა.
და განგაბოროტა შენ და მოგაყმო შენ და გაჭამა შენ მანანაჲ უდაბნოსა ზედა, რომელი ეხილვა Page of ms. Ga: 225r მამათა შენთა, რაჲთა მოგითხრას შენ, ვითარმედ არა პურითა ხოლო ცხოვნდების კაცი.
სამოსელნი შენნი არ განიბებკნეს შენგან, ფერჴნი შენნი არა გამოტკულფეს, აჰა, ორმეოცი წელიწადი არს.
და ცან, ვითარმედ, ვითარ ვინ სწავლის კაცმან ძე თჳსი, ეგრეთვე უფალმან ღმერთმან გსწავლოს შენ.
და დაიცვნე მცნებანი უფლისა ღმრთისა შენისანი სლვად გზათა მისთა და შიშად მისსა.
რამეთუ უფალი ღმერთი შენი შეგიყვანებს შენ ქუეყანასა კეთილსა და დიდსა, სადა Page of ms. Ga: 225v ღუარნი წყალთანი და წყარონი უფსკრულთანი გამოვლენ ველთა და მთათაგან,
ქუეყანაჲ იფქლისა და ქრთილისაჲ, ვენაჴნი და ლეღოანნი და მდინარენი, ქუეყანაჲ ზეთისხისაჲ, ზეთისა და თაფლისაჲ,
ქუეყანაჲ, რომელსა ზედა არა სიგლახაკით შჭამო პური შენი და არა მოქენე იქმნე არარაჲსა მას ზედა, ქუეყანაჲ, რომლისა ქვანი რკინა და მთათა მისთაგან დნების სპილენძი.
და შჭამო და განსძღე და აკურთხო უფალი ღმერთი შენი ქუეყანასა ზედა კეთილსა, რომელი მოგცა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.
ეკრძალე თავსა შენსა, ნუსადა დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი, არადაცვად მცნებათა მისთა და მშჯავრთა და სამართალთა მისთა, რაოდენთა მე გამცნებ შენ დღეს.
ნუ შჭამო რაჲ და განსძღე და სახლნი კეთილნი აღაშენნე, დაემკჳდრო მათ შინა
და ზროხანი შენნი და ცხოვარნი შენნი განგიმრავლდენ შენ, ვეცხლი და ოქროჲ მრავალ იქმნეს შენი და ყოველნი, რაოდენნი იყვნენ შენნი, განმრავლდენ.
აჰმაღლდე გულითა Page of ms. Ga: 226r და დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი, გამომყვანებელი შენი ქუეყანით ეგჳპტით სახლისაგან მონებისა,
წარმავლებელი შენი უდაბნოჲსა მის დიდსა და საშინელისაჲ, სადა გუელი ჰკბენდა და ღრიანკალი, და წყურილი, სადა არა იყო წყალი, რომელმან აღმოგიცენა შენ კლდისაგან მყარისა წყაროჲ წყლისაჲ,
რომელმან გაჭამა შენ მანანაჲ, უდაბნოს ზედა, რომელი არა უწყოდე შენ და არა უწყოდეს მამათა შენთა, რაჲთა განგაბოროტო შენ და განგცადო შენ კეთილის-ყოფად შენდა უკუანაჲსკნელთა დღეთა შენთა.
ანუ იტყჳ გულსა შინა შენსა: ძალმან ჩემმან და სიმტკიცემან მკლავისა ჩემისამან მიყო მე ძალი ესე დიდი.
და მოიჴსენე უფალი ღმერთი შენი, რამეთუ მან მოგცა შენ ძალი ყოფად ძლიერებისა და რაჲთა დაამტკიცოს აღთქუმაჲ თჳსი, რომელსა ეფუცა უფალი მამათა შენთა, ვითარცა დღეს.
და იყოს, უკუეთუ დავიწყებით დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი და მიხჳდე შედგომად სხუათა და ჰმსახურო მათ, მოწამე-გიყოფ დღეს თქუენ ცასა და ქუეყანასა, ვითარმედ წარწყმედით წარსწყმდეთ,
ვითარცა სხუანი წარმართნი, რაოდენთა უფალი ღმერთი წარსწყმედს წინაშე პირსა თქუენსა, ეგრეთ წარსწყმდეთ ნაცვალად არასმენისა ჴმასა უფლისა ღმრთისა თქუენისა.
