ისმინე, ისრაელ, შენ განჰვლი იორდანესა დღეს შესვლად და დამკჳდრებად წარმართთა დიდთა და უძლიერესთა შენსა ქალაქთა დიდთა და შეზღუდვილთა ცადმდე,
ერსა დიდსა და მრავალსა, კეთილ-დიდსა, ძეთა ენაკისთა, რომელნი შენ უწყნი და შენ გასმიან, Page of ms. Ga: 226v ვინ წინააღუდგეს ჭინაშე პირსა ძეთა ენაკისთასა.
და გულისჴმა-ყავ დღეს, ვითარმედ უფალი ღმერთი ესე წინა-ვიდოდის წინაშე პირსა შენსა: ცეცხ განმლეველ არს. ამან მოსრნეს იგინი და მან წარაქცინეს იგინი წინაშე პირსა შენსა, წარწყმიდნეს იგინი მწრა\ფლ, Page of ms. Ga: 227r ვითარ-სახედ თქუა უფალმან.
ნუ იტყჳ გულსა შინა შენსა აღჴოცასა მათსა უფლისა მიერ ღმრთისა შენისა წინაშე პირსა შენსა მეტყუელი: სიმართლეთა ჩემთათჳს შემომიყვანა მე უფალმან დამკჳდრებად ქუეყანაჲ ესე კეთილი. არამედ უმსახურებელობისათჳს ამათ ნათესავთაჲსა მოსრავს მათ უფალი წინაშე პირსა შენსა.
არა სიმართლისა შენისათჳს, არცა ღირსებისათჳს გულისა შენისა შეხუალ შენ დამკჳდრებად ქუეყანისა მათისა, არამედ უშჯულოებისათჳს მათისა უფალი მოსპოლავს მათ პირისაგან შენისა, და რაჲთა დაამტკიცოს აღთქუმაჲ თჳსი, რომელსა ეფუცა უფალი მამათა თქუენთა: აბრაჰამს, ისაკს და იაკობს.
და გულისჴმა-ყავ დღეს, ვითარმედ არა სიმართლისა შენისათჳს მოგცემს შენ ქუეყანასა ამას კეთილსა დამკჳდრებად, რამეთუ ერი ქედფიცხელი ხარ.
მოიჴსენე, ნუ დაივიწყებ, რაოდენ განამწარე უფალი ღმერთი შენი უდაბნოსა მას დღით, რომლით გამოხუედით ქუეყანისაგან ეგჳპტისა, ვიდრემდის მოხუედით ადგილსა ამას, ურწმუნო ყოფილ ხართ უფლისა მიმართ.
და ქორებს შინაცა განაძჳნეთ უფალი და გულმოწყე-იქმნა უფალი თქუენ ზედა მოსრვად თქუენდა,
აღსლვასა ჩემსა Page of ms. Ga: 227v მთად მოხუმად ფიცართა ქვისათა, ფიცართა აღთქუმისათა, რომელნი აღთქუნა უფალმან თქუენდამი. და დადგრომილ ვიყავ მთასა ზედა ორმეოცთა დღეთა და ორმეოცთა ღამეთა, პური არა ვჭამე და წყალი არა ვსუ.
და მომცნა მე უფალმან ორნი ფიცარნი ქვისანი დაწერილნი თითითა ღმრთისაჲთა და მათ ზედა ეწერნეს ყოველნი სიტყუანი, რომელნი თქუნა უფალმან თქუენდა მიმართ მთასა ზედა საშუალით ცეცხლისაჲთ Page of ms. Ga: 228r დღესა ეკკლესიობისასა.
და იყო, ორმეოცთა დღეთა მიერ და ორმეოცთა ღამეთა მიერ მომცნა უფალმან ღმერთმან მე ორნი ფიცარნი ქვისანი, ფიცარნი აღთქუმისანი.
და თქუა უფალმან ჩემდა მომართ: აღდეგ და შთავედ მწრაფლ ამიერ, რამეთუ იუშჯულოა ერმან შენმან, რომელნი გამოიყვანენ ქუეყანით ეგჳპტით, და გარდავიდეს მოსწრაფედ გზისაგან, რომელი ვამცენ მათ. და იქმნეს თავთა თჳსთად გამოდნობილი.
და თქუა უფალმან ჩემდამომართ მეტყუელმან: ვთქუ შენდამი ერთგზის და ორგზის მეტყუელმან: ვიხილე ერი ესე და, აჰა, ერი ქედფიცხელ არს.
მაცადე მე მოვსრა ერი ესე და აღვჴოცო სახელი მისი ქუეშე კერძო ცისა. და გყო შენ ნათესავად დიდად და მაღლად და ფრიად უფროჲსად, ვიდრე ესე.
და შემოქცეული შთამოვედ მთით და მთაჲ იწუებოდა ცეცხლითა და ორნი ფიცარნი წამებისანი ორთა შინა ჴელთა ჩემთა.
და მხილველმან, ვითარმედ სცოდეთ წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა და ჰქმენით თქუენ თავთა თქუენთად გამოდნობილი და გარდაჴედით მწტაფლ გზისაგან, რომელი გამცნო უფალმან თქუენ,
მომხუმელმან ორთა მათ ფიცართამან დავსთხიენ იგინი ორთავე ჴელთა ჩემთაგან წინაშე თქუენსა და დავმუსრენ,
და ვევედრე წინაშე Page of ms. Ga: 228v უფლისა მეორედ, ვითარ-იგი პირველცა ორმეოცთა დღეთა და ორმეოცთა ღამეთა. პური არა ვჭამე და წყალი არა ვსუ ყოველთათჳს ცოდვათა თქუენთა, რომელნი სცოდენით ქმნითა ბოროტისაჲთა წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა განძჳნებად მისსა.
და შეშინებულ ვიყავ გულისწყრომისათჳს და რისხჳსა, რამეთუ განძჳნდა უფალი თქუენ ზედა მოსრვად თქუენდა. და შეესმა უფალსა ჩემი მას ჟამსა შინა.
და ფრიად ოსპოლვად მისსა. და ვილოცე აარონისთჳსცა ჟამსა მას.
და ცოდვაჲ თქუენი, რომელ ჰქმენით, ჴბოჲ მოვიღე იგი და დავწუ იგი ცეცხლითა ვიდრე არა იქმნა მწულილ და იქმნა ვითარცა მტუერი, და შთავაბნიე მტუერი იგი ღუარსა შთამომავალთა მთით.
და მოწუვასა მას და განცდასა და განაძჳნეთ უფალი ღმერთი თქუენი.
და წარგავლინნა კადის ბარნით მეტყუელმან: აღვედით, დაიმკჳდრეთ ქუეყანაჲ, რომელსა მე მიგცემ თქუენ. და ურჩ-ექმნენით სიტყუასა უფლისა ღმრთისა თქუენისასა და არამრწმუნებელ-ექმნენით მას და არა ისმინეთ ჴმისა მისისაჲ.
არამედ ურჩქმნილ-იყვენით უფლისა მიმართ მიერ დღითგან, რომელით გამოგეცხადა თქუენ.
და ვევედრე მე წინაშე უფლისა ორმეოცთა დღეთა და ორმეოცთა ღამეთა, რაოდენთა ვევედრე, რამეთუ თქუა უფალმან მოსრვაჲ თქუენი.
და ვილო\ცე Page of ms. Ga: 229r ღმრთისა მიმართ და ვთქუ: უფალო, უფალო, მეფეო ღმერთთაო, ნუ მოსრავ ერსა შენსა და სამკჳდრებელსა შენსა, რომელი გამოიყვანენ ეგჳპტით ძალითა შენითა დიდითა და ჴელითა შენითႠ მტკიცითა და მკლავითა შენითა მაღლითა.
მოიჴსენე აბრაამისი და ისაკისი და იაკობისი -- მსახურთა შენთაჲ, რომელთა ეფუცე თავისა მიმართ შენისა. ნუ მოიხილავ სიფიცხესა ზედა ამის ერისასა და უმსახურებელობათა ზედა და ცოდვათა ზედა მათთა.
ნუუკუე თქუან დამკჳდრებულთა ქუეყანისათა, ვინაჲ გამომიყვანენ ჩუენ მიერ, მეტყუელთა: ვერ შემძლებელობისათჳს უფლისა შეყვანებად მათდა ქუეყანად, რომელი ჰრქუა მათ, და სიძულილისათჳს მათისა განიყვანნა იგინი მოსიკუდიდ უდაბნოსა ზედა.
და ესე ერი შენი და ნაწილი შენი, რომელნი გამოიყვანენ ქუეყანით ეგჳპტით ძალითა შენითა დიდითა და მკლავითა შენითა მაღლითა.
