TITUS
Vetus testamentum iberice, redactio Gelatica
Part No. 140
Chapter: 19
თავი
XIX
Verse: 1
და
იყო
მათ
დღეთა
შინა
და
არა
იყო
მეფე
ისრაელსა
შორის
.
და
იყო
კაცი
ლევიტელი
,
მსხემი
ბევრთა
შორის
მთისა
ეფრემისთა
.
და
მოიყვანა
თავისა
თჳსისა
დედაკაცი
ხარჭი
ბეთლემით
იუდაჲსით
.
Verse: 2
და
წარვიდა
მისგან
ხარჭი
მისი
,
და
წარვიდა
მისგან
სახიდ
მამისა
თჳსისა
ბეთლემდ
იუდაჲსსა
.
და
იყო
მუნ
დღეთა
ოთხთა
თთუეთასა
.
Verse: 3
და
აღდგა
ქმარი
მისი
და
წარვიდა
შემდგომად
მისსა
,
რაჲთა
ეზრახოს
გულსა
მისსა
მიქცევად
მისსა
თჳსსავე
,
და
ჭაბუკნი
მისნი
მის
თანა
და
უღლეული
კაჰრაულთაჲ
.
Page of ms. Ga: 386v
და
მან
შეიყვანა
იგი
სახიდ
მამისა
თჳსისა
.
და
იხილა
იგი
მამამან
ჭაბუკიდისამან
და
განიშუა
შემთხუევასა
მისსა
.
Verse: 4
და
დაიყენა
იგი
მამამან
ჭაბუკიდისამან
,
სიმამრმან
მისმან
,
და
დაჯდა
მის
თანა
სამთა
დღეთა
.
და
ჭამდეს
და
სუმიდეს
და
მევანეობდეს
მუნ
.
Verse: 5
და
იყო
მეოთხესა
დღესა
და
იმსთო
განთიად
და
აღდგა
წარსლვად
.
და
თქუა
მამამან
ჭაბუკიდისამან
სიძისა
მიმართ
თჳსისა
:
განიმტკიცე
გული
შენი
ჭამადითა
პურისაჲთა
და
ამის
შემდგომად
წარედით
.
Verse: 6
და
დასხდეს
და
ჭამეს
ორთავე
ერთბამად
.
და
თქუა
მამამან
ჭაბუკიდისამან
კაცისა
მიმართ
:
კუალადცა
დაივანე
და
კეთილ
იქმნეს
გული
შენი
.
Verse: 7
და
აღდგა
კაცი
წარსლვად
და
აიძულა
მას
სიმამრმან
მისმან
,
და
დაჯდა
და
დაივანა
მუნვე
.
Verse: 8
და
აღიმსთო
განთიად
,
დღესა
მეხუთესა
,
წარსლვად
.
და
ჰრქუა
მამამან
ჭაბუკისამან
:
განიმტკიცე
გული
შენი
პურითა
.
და
განავრცო
მან
ვიდრე
მიდრეკადმდე
დღისა
.
ჭამეს
და
სუეს
ორთავე
.
Verse: 9
და
აღდგა
კაცი
წარსლვად
,
თჳთ
და
ხარჭი
მისი
და
ჭაბუკი
მისი
.
და
ჰრქუა
მას
სიმამრმან
მისმან
,
მამამან
ჭაბუკიდისამან
:
აჰა
,
მიდრეკილ
არს
დღე
მწუხრად
.
დაადგერ
აქა
და
კეთილ
იქმნეს
გული
შენი
,
და
იმსთუეთ
ხვალისა
გზად
მიმართ
თქუენდა
და
მივედ
საყოფლად
შენდა
.
Verse: 10
და
არა
სათნო
იყო
კაცმან
დადგრომაჲ
და
აღდგა
და
წარვიდა
და
მოვიდა
ვიდრე
პირისპირამდე
იევუსისა
,
რომელ
არს
იერუსალიმი
.
და
მის
თანა
უღლეული
ვირთაჲ
აღტჳრთული
და
ხარჭი
მისი
მის
თანა
.
Verse: 11
და
მოვიდეს
ვიდრე
იევუსადმდე
,
და
დღე
მიდრკა
ფრიად
.
და
თქუა
ჭაბუკმან
უფლისა
მიმართ
თჳსისა
:
მოვედ
და
მიუქციოთ
ქალაქად
იევუსელისა
ამად
და
დავისადგუროთ
მას
შინა
.
Verse: 12
და
თქუა
მისდამი
უფალმან
მისმან
:
არა
მიუქციოთ
ქალაქად
უცხოდ
,
რომელსა
შინა
არა
არს
ძეთაგან
ისრაელისათა
აქა
.
და
წარვლოთ
ვიდრე
ღავაამდე
.
Verse: 13
და
ჰრქუა
ჭაბუკმან
მას
:
მო\ვედ
Page of ms. Ga: 387r
და
მივეახლნეთ
ერთსა
ადგილთაგანსა
და
დავივანოთ
მუნ
დავაას
შინა
,
რამას
შინა
.
Verse: 14
და
წარვლეს
და
ვიდოდეს
,
და
დაჰჴდა
მზე
მათ
ზედა
მახლობელად
ღავააჲსა
.
რომელი
იყო
Page of ms. Gb: 197r
ბენიამენისი
.
Verse: 15
და
მიუქციეს
მუნ
შესლვად
დასავანებლად
ღავაას
.
და
შევიდეს
და
დასხდეს
უბანთა
ზედა
ქალაქისათა
,
და
არა
მუნ
კაცი
,
შემკრებელი
მათი
სახიდ
დავანებისათჳს
.
Verse: 16
და
აჰა
კაცი
მოხუცებული
მოვიდოდა
საქმით
თჳსით
ველით
მიმწუხრი
.
და
კაცი
იგი
იყო
მთისაგან
ეფრემისსა
,
და
იგი
მსხემ
იყო
დავაას
.
და
კაცნი
ადგილისანი
,
ძენი
ბენიამინისნი
.
Verse: 17
და
აღახუნა
თუალნი
თჳსნი
და
იხილა
მოგზაური
კაცი
უბანთა
ზედა
ქალაქისათა
.
და
ჰრქუა
კაცმან
მოხუცებულმან
:
სადა
წარხუალ
და
ვინაჲ
მოხუალ
?
Verse: 18
და
თქუა
მისდამი
:
წარმოსრულ
ვართ
ჩუენ
ბეთლემით
იუდაჲსით
ვიდრე
ნაწილთამდე
მთისა
ეფრემისთა
.
მიერ
ვარ
მე
და
მივედ
ვიდრე
ბეთლემამდე
იუდაჲსსა
და
სახიდ
ჩემდა
წარვალ
მე
.
და
არა
არს
კაცი
შემკრებელი
ჩემი
სახიდ
.
Verse: 19
და
ბზეცა
და
თივებნი
არიან
კარაულთა
ჩუენთათჳს
და
პური
და
ღჳნო
არს
ჩემდა
და
მჴევლისა
შენისა
და
ჭაბუკისა
,
ყრმათა
შენთა
თანა
არა
არს
ნაკლულევანებაჲ
ყოვლისა
მაეგისაჲ
Verse: 20
ჰრქუა
კაცმან
მოხუცებულმან
:
მშჳდობაჲ
შენდა
.
გარნა
ყოველი
ნაკლულევანებაჲ
შენი
ჩემ
ზედა
,
თჳნიერ
უბანთა
ზედა
არა
დაივანო
.
Verse: 21
და
შეიყვანა
იგი
სახიდ
მისსა
და
ადგილი
უქმნა
კაჰრაულთა
და
მათ
დაიბანნეს
ფერჴნი
მათნი
.
Verse: 22
და
მათსა
განმხიარულებასა
გულისა
მათისასა
,
და
აჰა
კაცნი
ქალაქისანი
,
ძენი
უშჯულოთანი
,
გარემოადგეს
სახლსა
,
ჰრეკდეს
კარსა
და
ეტყოდეს
კაცსა
,
უფალსა
სახლისასა
,
მეტყუელნი
:
გამოიყვანე
კაცი
,
რომელი
შემოვიდა
სახიდ
შენდა
,
რაჲთა
ვიცნათ
იგი
.
Verse: 23
და
გამოვიდა
მათდა
Page of ms. Ga: 387v
უფალი
სახლისაჲ
და
თქუა
მათდამი
:
ნუ
,
ძმანო
,
ნუ
ბოროტსა
ჰყოფთ
შემოსლვასა
თანა
კაცისა
ამისსა
სახიდ
ჩემდა
,
ნუ
ჰყოფთ
უცნობობასა
ამას
.
Verse: 24
აჰა
,
ასული
ჩემი
ქალწული
და
ხარჭი
მისი
,
გამოვიყვანნე
იგინი
და
დაამდაბლენით
იგინი
და
უყავთ
მათ
კეთილი
წინაშე
თუალთა
თქუენთაჲ
,
და
კაცსა
ამას
არა
უყოთ
სიტყუაჲ
უცნობელობისაჲ
ამის
.
Verse: 25
და
არა
სათნო
იყვეს
კაცთა
სმენაჲ
.
და
უპყრა
კაცმან
ხარჭსა
თჳსსა
და
გამოიყვანა
იგი
მათდამი
გარე
,
და
იცნეს
იგი
და
ემღერდეს
მას
ღამე
ყოველ
ვიდრე
განთიადმდე
,
და
განავლინეს
იგი
,
ვითარცა
აღმოვიდა
განთიადი
.
Verse: 26
და
გამოვიდა
დედაკაცი
გაცისკრებულ
და
დაეცა
კარსა
თანა
სახლისასა
,
რომელსა
იყო
ქმარი
მისი
,
ვიდრე
მოჴმობადმდე
.
Verse: 27
და
აღდგა
ქმარი
მისი
განთიად
და
განახუნა
კარნი
სახლისანი
და
გამოვიდა
სლვად
გზასა
თჳსსა
,
და
აჰა
დედაკაცი
,
ხარჭი
მისი
,
დაცემული
კართა
თანა
სახლისათა
და
ჴელნი
მისნი
ზღურბლსა
ზედა
.
Verse: 28
და
თქუა
მისდამი
:
აღდეგ
და
წარვიდეთ!
და
არა
მიუგო
,
რამეთუ
იყო
მომკუდარ
.
და
აღიღო
იგი
კაჰრაულსა
ზედა
და
აღდგა
კაცი
და
წარვიდა
ადგიდ
თჳსსა
.
Verse: 29
და
შევიდა
სახიდ
თჳსსა
და
მოიდო
მახჳლი
და
უპყრა
ხარჭსა
Page of ms. Gb: 197v
თჳსსა
და
განაასოა
იგი
ძუალთაებრ
მისთა
ათორმეტ
ასოდ
და
წარსცნა
იგინი
ყოველსა
საზღვარსა
ისრაელისასა
.
Verse: 30
და
იყო
,
ყოველი
მხედველი
იტყოდა
:
არა
იქმნა
და
არა
იხილვა
,
ვითარ-ესე
დღითგან
აღმოსლვისა
ძეთა
ისრაელისათაჲთ
ვიდრე
დღისამდე
ამის
.
დადევით
თქუენ
Page of ms. Ga: 388r
მაგათ
ამას
ზედა
განზრახვაჲ
და
ჴმაჲ-ყავთ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice, redactio Gelatica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.