TITUS
Vetus testamentum iberice, redactio Gelatica
Part No. 145
Chapter: 3
თავი
III
Verse: 1
ხოლო
ჰრქუა
მას
ნოომინმან
,
დედამთილ\მან
Page of ms. Ga: 398v
მისმან
:
ასულო
,
არა
გიძიოა
შენ
განსუენებაჲ
,
რათა
კეთილ
გეყოს
შენ
?
Verse: 2
და
აწ
არა
ბოოსი
,
მეცნიერი
ჩუენი
,
რომლისა
თანა
იყავ
ქალთა
მისთა
თანა
,
აჰა
,
იგი
ფიწლავს
კალოსა
ქრთილთასა
Page of ms. Ga: 399r
ამას
ღამესა
.
Verse: 3
ხოლო
შენ
იბანო
და
იცხო
და
მოიდვა
შესამოსელი
შენი
თავსა
ზედა
შენსა
და
აღხჳდე
კალოდ
არა
გამომმეცნიერებელი
კაცისაჲ
,
ვიდრე
სრულ
იქმნეს
მისი
ჭამაჲ
და
სუმაჲ
.
Verse: 4
და
იყოს
დაწოლასა
Page of ms. Ga: 399v
მისსა
და
დაისწავლო
ადგილი
,
სადა
დაწვეს
მუნ
და
მიხჳდე
და
აღჰსაბურველნე
ფერჴითნი
მისნი
და
დასწვე
,
და
მან
გითხრნეს
შენ
,
რომელნი
ჰქმნნე
.
Verse: 5
და
თქუა
რუთმან
მისდამი
:
ყოველნი
,
რაოდენნი
მრქუნე
,
ვყვნე
.
Verse: 6
და
შთავიდა
კალოდ
და
ქმნა
ყოველთაებრ
,
რაოდენნი
ამცნნა
მას
დედამთილმან
მისმან
.
Verse: 7
Page of ms. Ga: 204
და
ჭამა
ბოოსმან
და
სუა
და
განმხია\რულდა
Page of ms. Ga: 400r
გული
მისი
და
მივიდა
დაწოლად
ნაწილსა
გარდაგდებულისასა
.
ხოლო
იგი
მოვიდა
ფარულად
და
აღსაბურველნა
ფერჴითნი
მისნი
და
დაწვა
მუნ
.
Verse: 8
ხოლო
იყო
შუვაღამეს
,
და
აღდგა
კაცი
და
აღშფოთნა
,
და
აჰა
დედაკაცი
წვა
ფერჴთა
თანა
მისთა
.
Verse: 9
და
ჰრქუა
:
ვინ
ხარ
შენ
?
ხოლო
მან
ჰრქუა
:
მე
ვარ
რუთი
,
მჴევალი
შენი
.
და
Page of ms. Ga: 400v
გარემოსდვა
ფრთაჲ
შენი
მჴევალსა
შენსა
,
რამეთუ
სასუმელი
ხარ
შენ
.
Verse: 10
და
ჰრქუა
ბოოსმან
.
უკურთხევე
შენ
უფალსა
ღმერთსა
,
ასულო
,
რამეთუ
კეთილ
ჰყავ
წყალობაჲ
შენი
უკუანაჲსკნელი
უფროჲს
პირველისა
,
არა
სლვითა
შენითა
უკუანა
ჭაბუკთა
გინა
გლახაკისა
,
გინა
მდიდრისა
.
Verse: 11
და
აწ
,
ასულო
,
ნუ
გეშინინ!
ყოველი
,
რაოდენი
სთქუა
,
ვყო
,
რამეთუ
უწყის
ყოველმან
ტომმან
ერისა
ჩემისამან
,
ვითარმედ
დედაკაცი
ძალისაჲ
ხარ
შენ
.
Verse: 12
და
რამეთუ
ჭეშმარიტად
სასუმელი
მე
ვარ
,
ხოლო
არს
სასუმელი
უახლესიცა
ჩემსა
.
Verse: 13
დაისადგურე
ღამე
და
იყოს
ხვალე
,
უკეთუ
გისასუმლოს
შენ
,
კეთილ
,
ხოლო
არათუ
ინებოს
სასუმლებაჲ
შენი
,
გისასუმლო
მე
,
ცხოველ
არს
უფალი
.
დაწევ
განთიადმდე
.
Verse: 14
და
დაწვა
ფერჴით
მისსა
განთიადმდე
,
ხოლო
განთიად
აღდგა
პირველ
ცნობამდე
კაცისა
მოყუასსა
თჳსსა
,
და
თქუა
ბოოსმან
:
ნუ
იცნობვინ
,
ვითარმედ
მოვიდა
დედაკაცი
კალოდ
.
Verse: 15
და
ჰრქუა
მას
:
მოიდე
გარემოს\ასხმელი
*
Page of ms. Ga: 400v
შენი
ზედაჲ
და
იპყარ
ეგე!
და
იპყრა
იგი
.
და
აღუწყო
ქრთილთაგან
და
დასდვა
მას
ზედა
და
შევიდა
ქალაქად
.
Verse: 16
და
რუთ
შევიდა
დედამთილისა
მიმართ
თჳსისა
,
ხოლო
მან
ჰრქუა
:
რაჲ
არს
,
ასულო
?
და
უთხრნა
მას
ყოველნი
,
რაოდენნი
უყვნა
მას
კაცმან
.
Verse: 17
ჰრქუა
მას
:
და
ექუსიცა
ესე
ქრთილთაჲ
მომცა
მე
,
რამეთუ
თქუა
ჩემდამო
:
ნუ
შეხუალ
ცალიერი
დედამთილისა
შენისა
.
Verse: 18
ხოლო
მან
ჰრქუა
:
დაჯედ
,
ასულო
,
ვიდრემდის
სცნა
შენ
,
ვითარ
არა
დავარდების
სიტყუაჲ
,
რამეთუ
არა
დაყუდნეს
კაცი
,
ვიდრემდის
არა
სრულ-ყოს
სიტყუაჲ
დღეს
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice, redactio Gelatica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.